عبدالله ناصری، فعال سیاسی اصلاحطلب از روند رو به رشد سیاسی شدن مداحان بعد از دوم خرداد و بهویژه از سال 84 گفت و سیاسی و جناحی کردن تریبون نماز عید فطر را پالس عدم وحدت و انسجام به جامعه دانست.وی گفت: «پدیده نقد و کنایه مداحان به رییسجمهور جدید نیست. سال گذشته در حسینیه امام خمینی مشابه چنین اتفاقی در مورد برجام رخ داد. مداحان اشعاری در نقد دولت و جریان اصلاحطلبی میخواندند. قبلا هم منتقدان گفتهاند که این نوع رفتارها پالسی از عدم انسجام و بیانگر به هم ریختگی سیاست داخلی است و نشان از دوقطبی شدن جامعه دارد.»این فعال سیاسی اصلاحطلب در مورد وظایف و حساسیت شغلی مداحان گفت: «مداحان در طول تاریخ فرهنگی و اجتماعیکشور وظیفه خاصی داشتهاند. بنابراین نباید وارد عرصه سیاست شوند. وظیفه مداحان این است که منطبق بر واقعیتهای تاریخی- مذهبی مستند و دقیق اشعاری بخوانند. از زمان جنبش دوم خرداد و سال 84 به بعد با سیاسی شدن مداحان و وعاظ مواجه هستیم. بزرگترین نتیجه این بوده که جامعه نگاه سنتی و دلپسند که به مداح و واعظ و خطیب داشته، از دست داده است.»او ادامه داد: «تلقی جامعه مدنی و نخبگان این است که به کار گرفتن مداحان برای بیان دیدگاههای سیاسی خواست بخشی از حاکمیت است. این امر سازماندهی شده است و خودجوش نیست. بنابراین مداحان هم سیاسی شدهاند و خیلی به عنوان گروه مرجع بسیار موثر معنوی و روحی در جامعه مطرح نیستند. جامعه باور نمیکند که این مداحان به صورت خودجوش به سیاست میپردازند.»