منتقدان سینما حقیقت را در تلویزیون نمی‌گویند

 این فیلمنامه‌نویس که مدتی اجرای برنامه «میزانسن» در شبکه شما را بر عهده داشت، درباره نقدهایی که در برنامه‌های سینمایی تلویزیون انجام می‌شود، بیان کرد: در برنامه‌های نقد و بررسی فیلم‌های جشنواره که از تلویزیون پخش می‌شود، شاید اگر کارگردان فیلم مورد نظر حضور داشته باشد، برنامه جذاب شود و چالش ایجاد کند؛ برای مثال در یک دوره در برنامه «هفت» اینگونه بود اما تا جایی که می‌دانم در هیچ جای دنیا رسم نیست و منتقد نظر خود را می‌گوید اما معمولاً رو در روی کارگردان نظر نمی‌دهند.او ادامه داد: مردم به نظرات منتقدان صاحب‌نام گوش می‌دهند و تصمیم می‌گیرند چه فیلمی را بینند؛ البته این مساله در کشورهای پیشرفته وجود دارد. در کشور ما برای جذاب شدن برنامه سینمایی ممکن است هر کاری انجام دهند و حتی کارگردان را به برنامه بیاورند. همچنین برنامه‌هایی هم تولید می‌شوند که منتقد حضور ندارد و این نوع برنامه جایش در تلویزیون خالی است؛ یعنی تعدادی برنامه سینمایی که فقط برای معرفی فیلم‌ها ساخته شوند و افرادی که در آن فیلم اهمیت دارند را به برنامه‌شان دعوت می‌کنند تا درباره فیلم توضیح دهند.

این فیلمنامه‌نویس و مجری کارشناس اظهار کرد: برنامه‌های سینمایی که در ایام جشنواره به روی آنتن تلویزیون می‌روند، از یک لحاظ ساختار درستی دارند که منتقدان حاضر می‌شوند و نقد می‌کنند اما از طرف دیگر هر روز یک منتقد جدید به برنامه می‌آید؛ این در حالی است که مردم تنها چند منتقد را می‌شناسند و تا حدی به شیوه نقد کردن آن‌ها اعتماد دارند.سجاده چی ادامه داد: برای مثال سی ان ان یک برنامه نقد صبحگاهی دارد و یک نفر به عنوان منتقد حاضر می‌شود و درباره چند فیلم صحبت می‌کند اما در برنامه‌های سینمایی ما یک منتقد می‌آید و حرف‌های شخصی و سلیقه‌ای می‌زند که مبنای نقد ندارد. عوامل این نوع برنامه‌ها به دلیل اینکه از حضور عوامل فیلم به صورت رو در رو با منتقد به هر دلیلی در برنامه‌شان استفاده نمی‌کنند، برای جذاب شدن برنامه به سمت موضوعات زرد گرایش پیدا می‌کنند و به آن اهمیت می‌دهند.