این بار البته اسیدپاشی نه در شهر اصفهان، که به فاصله کوتاهی در شمال آن، در شاهین شهر به وقوع پیوسته و آن گونه که فریدون عابدینی، رئیس بیمارستان سوانح سوختگی امام موسی کاظم (ع) گفته، صبح امروز به وقوع پیوسته و دو زن هدف آن قرار گرفته اند.رویدادی که عامل رقم زدن آن شوهر یکی از این زنان معرفی و علت اقدام وی، مشکلات خانوادگی ذکر شده است. پیش زمینهای مختصر از پرونده جدیدی با نام «اسیدپاشی» که موجب شده یکی از دو زن دچار ۱۵ درصد و دیگری ۱۰ درصد سوختگی با اسید شوند.اتفاقی شوم که درباره آن جزئیات خاصی در دست نیست؛ اما بنا بر گزارش عابدینی، حال هر دو زن نسبتا خوب است، هر چهار چشمشان سالم مانده و رهاورد اسیدپاشی برای ایشان، ضایعات پوستی بوده است. رهاوردی شوم که بهتر است اظهارنظر دقیق درباره آن با صبر همراه شده و به چند روز بعد موکول شود.صبری که رئیس بیمارستان در تشریح چرایی تجویز آن میگوید: سنجش وضعیت سوختگی با اسید مقداری صبر و حوصله میخواهد و در زمان ابتدای اتفاق آثار آن مشخص نیست. باید محل سوختگی شست و شو شود و این شست و شو و درمان ادامه یابد تا شدت آسیب پس از یک تا دو روز و در طول درمان مشخص شود.
به موارد یاد شده، دستگیری عامل اسیدپاشی را هم میتوان افزود که پلیس در گزارش کوتاهی از آن خبر داده است؛ اتفاقی که سالهاست بسیاری از هموطنانمان انتظار وقوع آن را برای بزرگترین پرونده اسیدپاشی در کشورمان میکشند و ظاهرا قرار نیست رقم بخورد؛ انتظاری بسیار بسیار طولانی برای یافتن فرد یا افرادی که چند سال پیش مسیر زندگی چندین زن را در اصفهان برای همیشه تغییر دادند و غیب شدند.پروندهای مفصل که ماهها و حتی سالها کلانشهر اصفهان را تحت تأثیر قرار داد؛ اما هرگز به شناسایی و دستگیری متهم/متهمان نرسید تا در نهایت توجیه یکی از مقامات پلیس برای به نتیجه نرسیدن آن، ایجاد فضایی ناآرام در جامعه به واسطه فعالیت رسانهها بود که موجب شد مجرم احساس خطر کرده و از مخفیگاهش خارج نشود!اظهارنظری عجیب که از جمله آخرین اظهارنظرها در خصوص آن پرونده مبسوط است. پروندهای مفتوح که هرازچندگاهی نمونههای دیگری از آن در سراسر کشور گشوده میشود تا این پرسش مطرح باشد که آیا تکرار اسیدپاشی، نتیجه بی فرجام رها شدن آن پرونده نیست؟آیا اگر عام یا عوامل آن رویدادهای شوم و زجرآور شناسایی و محاکمه شده بودند، ممکن بود دعوای خانوادگی به اسیدپاشی منجر شود؟ آیا عامل تکرار مکرر اسیدپاشی در کشورمان هم رسانه ها هستند؟!