خبری از بسته‌های حمایتی نیست؟

به گزارش ایلنا، در سال‌های اخیر همواره شاهد بوده‌ایم که سازمان‌های دولتی یا عمومی بسته‌های حمایتی به اقشار کم درآمد از جمله کارگرانی که درآمد بسیار پایین دارند، اعطا کرده‌اند. گذشته از انتقاداتی که به این بسته‌ها مطرح است که مهم‌ترین آنها شامل زیر سوال بردن چنین طرح‌هایی، کمیت و کیفیت بسته‌های حمایتی و همچنین توزیع نامناسب این بسته‌هاست، بسته‌های حمایتی در قالب بسته‌های غذایی، بن کالا و ... مواردی بوده است که ولو اندک، مشکلات معیشتی دهک‌های پایین جامعه را تسکین داده است. طرفداران حمایت‌های این چنینی حتی عنوان می‌کنند باید برای بهبود معیشت کارگران بر این بسته‌ها تمرکز کرد. بسته‌های حمایتی، از جمله بسته‌های غذایی، در سال‌های اخیر معمولا در زمان‌هایی از سال مانند آخر سال توزیع شده است. امسال با وجود اینکه به دلیل تورم بالا شرایط معیشتی سخت‌تر شده، حدود ۴۰ روز مانده به عید خبری از بسته‌های حمایتی نیست.
از بسته حمایتی چه خبر؟
بررسی تورم اعلامی ماه‌های سپری شده امسال نشان می‌دهد، میانگین تورم در سال جاری حداقل ۴۰ درصد است. در مورد کارگران و اقشار کم درآمد این رقم حتی بیشتر هم برآورد می‌شود.۲۳ دی امسال فرامرز توفیقی (رئیس کمیته دستمزد شورای عالی کار) اعلام کرد که تورم زندگی کارگران ۶۰ درصد است. در این شرایط بیش از پیش لزوم اعطای بسته‌های حمایتی ضروری به نظر می‌رسد. در حال حاضر حمایت‌‌هایی که صورت می‌گیرد، بسیار محدود است. جدای از حمایت‌هایی که از افراد تحت پوشش سازمان‌های حمایتی می‌شود، کارگران همان حمایت‌هایی را دریافت می‌کنند که سایر شهروندان یا لااقل ۶۰ تا ۷۰ میلیون نفر از جمعیت ایران می‌گیرند. تا چند ماه پیش حمایت‌ها محدود به یارانه ۴۵ هزار تومانی برای هر نفر بود و بعد از گرانی بنزین مبلغی با عنوان یارانه بنزین پرداخت شد. البته هنوز زمان زیادی از به حدود ۱۰۰ هزار تومان رسیدن یارانه نقدی نمی‌گذرد که حرف و حدیث‌ها شروع شده است. در شرایطی که بسیاری از شهروندان از جمله کارگران می‌گویند حمایت معیشتی دریافت نکرده‌اند، بر اساس طرحی قرار است یارانه نقدی و بنزین تلفیق شود و هر نفر چیزی در حدود ۷۲ هزار تومان دریافت کند. خبری هم از بسته‌های حمایتی نیست، در حالی که اگر زمانی برای دادن بسته حمایتی باشد، آن زمان اکنون است که شرایط بد اقتصادی مشکلات کارگران و اقشار کم درآمد را دو چندان کرده است.
به کارگران بسته حمایتی بدهید
هادی ساداتی (عضو هیات مدیره کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران)می‌گوید: این بحث که امسال توزیع بسته‌های حمایتی کمتر از قبل بوده است بجاست، اما پیش از پرداختن به این موضوع شاید بهتر باشد به بسته‌هایی که قبلا توزیع شده نیز بپردازیم.او ادامه می‌دهد: واقعیت این است که در گذشته نیز توزیع بسته‌های حمایتی محدود به چند کلانشهر بوده و ساکنان بسیاری از شهر‌ها و روستا‌ها بسته‌ای دریافت نکرده‌اند. این بسته‌ها در موارد زیادی به دست کارگران نرسیده، یعنی وعده داده‌اند و کارگر را به فلان مرکز و بهمان جا فرستاده‌اند، اما نهایتا او نتوانسته بسته را دریافت کند.عضو هیات مدیره کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران با بیان اینکه درصد بسیار زیادی از درصد کارگران از دریافت بسته‌های حمایتی محروم مانده‌اند، تصریح می‌کند: می‌توان چنین ضعفی را در حمایت‌های معیشتی مربوط به گرانی بنزین هم دید. در یکی دو ماه اخیر چندین و چند گزارش در این باره منتشر شده که کارگران حمایت معیشتی نگرفته‌اند. من با اطمینان می‌گویم که تعداد زیادی حمایت معیشتی را دریافت نکرده‌اند. برای مثال خود من از جمله کسانی بودم که با وجود اعتراض و دادن این اجازه که حساب بانکی‌ام بررسی شود، بازهم جوابی نگرفته‌ام. افراد زیادی را می‌شناسم که مستحق دریافت حمایت‌های معیشتی هستند، اما از آن محروم مانده‌اند؛ درست مثل بسته‌های حمایتی و بسته‌های غذایی.او با بیان اینکه در حالی بسیاری از افراد بسته حمایتی نگرفته‌اند که دولت متعهد به دادن این بسته‌ها شده است، می‌گوید: بعضا عنوان می‌شود که شکاف هزینه و درآمد را با حمایت‌های دیگر جبران می‌کنیم. اکنون که فصل تعیین دستمزد است من خطاب به نمایندگان کارگر اعلام می‌کنم که چنین وعده‌هایی را جدی نگیرند.
جای حمایت به کارگران ضرر می‌زنند
عضو هیات مدیره کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران عنوان می‌کند: این واقعیت دارد که اگر بناست تولید و اقتصاد رونق یابد باید به همه موارد نگاه کرد و همه فاکتور‌ها را در نظر گرفت. در واقع درست است که حمایت از کارفرمایان و تولیدکنندگان نیز می‌تواند به بهبود وضعیت کار و کارگر منجر شود، اما این حمایت‌ها هم به درستی صورت نمی‌گیرد و افرادی مورد حمایت واقع می‌شوند که نفوذ و رانت دارند.او تصریح می‌کند: می‌دانیم که افزایش مالیات، افزایش قیمت حامل‌های انرژی و ... همگی بر افزایش هزینه تولید اثر دارند. در واقع حدود ۱۰ درصد از هزینه‌های تولید مربوط به کارگران و حقوق و مزایای آنهاست. جای اینکه دنبال زدن از حقوق کارگران و هزینه‌های نیروی کار باشیم باید هزینه‌های دیگر را کم کنیم و در آن بخش‌ها حمایت‌هایی را داشته باشیم، ضمن اینکه لازم است در بعد کلان اصلاحاتی صورت گیرد.ساداتی به موضوع واردات گندم اشاره می‌کند و می‌گوید: می‌گویند در تولید گندم خودکفا شده‌ایم، اما در کمال تعجب می‌بینیم که اعلام می‌شود قرار است سه میلیون تن گندم وارد شود. ماجرا از این قرار است که قیمت تعیین شده برای خرید تضمینی گندم بسیار پایین است و برای کشاورزان فروش محصول با این قیمت نمی‌صرفد. اینطور گندم کشاورزان در انبار‌ها در حال خراب شدن است و جای اینکه قیمت خرید تضمینی را بالا ببرند تا کشاورزان متمایل به فروش شوند، اقدام به واردات می‌کنند.او با بیان اینکه بهتر است جای هزینه کردن برای واردات، محصول داخلی خریده شود، عنوان می‌کند: همه این را می‌دانند، اما بازهم شاهد تصمیمات عجیب و غریب نظیر همین واردات سه میلیون تن گندم هستیم. مشخص است که در این بین مافیا وجود دارد. در واقع این مافیای واردات است که برای تولید داخلی و معاش کارگران شمشیر را از رو بسته است. اگر به فکر کارگر، کشاورز و افراد کم درآمد هستیم باید اصلاحات اساسی صورت دهیم.
وقت توزیع بسته حمایتی حالاست
توزیع بسته‌های حمایتی ازجمله بسته‌های اقلام غذایی همواره با انتقاداتی رو‌به‌رو بوده است. با این همه در شرایط بد اقتصادی این بسته‌ها می‌تواند بخشی از مشکلات معیشتی افراد کم درآمد مانند کارگران حداقلی‌بگیر را حل کند. لازم است بسته‌هایی تهیه و طرحی در این زمینه اجرا شود. در این بین شیوه توزیع بسیار مهم است. یکی از مهم‌ترین انتقاداتی که به توزیع بسته‌های حمایتی می‌شود این است که بسیاری از افراد ذی‌حق حمایتی دریافت نمی‌کنند. هر بار که یک بسته حمایتی طراحی و توزیع شده شاهد اعتراض افرادی بوده‌ایم که واقعا مستحق دریافت بسته‌ها بوده‌اند، اما چیزی نگرفته‌اند. ماجرا گاهی آنقدر وخیم شده که عنوان کرده‌اند گاها رانت‌هایی در این زمینه وجود داشته است.