اگر یک روز کرونا را تجربه کنید...

حامد حرم پناهی از شهروندان قمی است که با کرونا دست و پنجه نرم کرده است. آن هم در روزهای هولناک اوایل اسفند که اخبار قلع و قمع کرونا گرفته ها در قم گوش به گوش و گوشی به گوشی نقل می شد.او امروز سلامت است ولی همچنان در صدایش گرفتگی ناشی از عوارض کرونا به گوش می رسد. خودش می گوید که هنوز حالش خوب نیست و بعد از حدود دوماه از بیماری بازهم دارو مصرف می کند.پای صحبت‌های او نشستیم و اول از او پرسیدیم که چه شد که کرونا گرفت؟ به نظرش چه کارهایی نکرد که به کرونا مبتلا شد. او گفت:« از بدو زمانی که اخبار کرونا در اخبار به اطلاع همه رسید، خود من از اولین کسانی بودم که نظافت شخصی را در خصوص پیشگیری از بیماری دو چندان کردم و دائما مواردی که در این خصوص مطالعه کرده بودم را رعایت میکردم.همه اصول را رعایت می‌کردم ولی نمی‌دانستم ویروس با این سرعت در ارتباطات منتقل می‌شود.زمانی که اعلام شد این بیماری از استان ووهان چین شیوع یافته است احساس خطر کرده بودم تاحدی که به آنچنان دائمی دستم را با مواد شوینده می شستم که پوست دستم زخم شده بود ولی بازهم به این بیماری دچار شدم.دقیقا روزی که وزارت بهداشت اعلام کرد این بیماری درحال سرایت در ایران است احساس می کردم که به عوارض این بیماری مبتلا هستم. همان روزها 8 روز تب داشتم. در آن زمان تصور نمی کردم که رفت و آمد با مردم ممکن است ویروس را منتقل کند و فقط در حد شستن دست ها کافی است که به بیماری مبتلا نشوم. پس از تحمل تب نزد پزشک متخصص عفونی رفتم و ایشان هم با عکس رادیولوژی متوجه کرونا نشد. ولی گفت برای استمرار تب باید بستری شوی . داروهای آنفلانزای نوع بی را هم تجویز کرد که افاقه نکرد.
حتما سی تی اسکن بگیرید
پس از آن بامشورت یکی از دوستان پزشک سی تی اسکنی از ریه خود گرفتم و آن سی تی اسکن بود که کرونا را ثابت کرد. توصیه من هم به همه مردم این است که حتما سی ای اسکن بدهند. پس از مراجعه به فوق تخصص ریه به وضوح مشخص بود که این بیماری کرونا است و حالت شش ها و دستگاه تنفسی مشخص می کرد که به کرونا مبتلا شده ام و پس از آن در بیمارستان فرقانی به دستور پزشک بستری شدم.نکته دیگر این اینکه وقتی به بیمارستان رفتم حال عمومی من خوب بود و با پایین آمدن تب اکسیژن خون من هم نرمال شده بود ولی پس از مرخص شدن و بازگشت به منزل تازه متوجه شدم که کرونا چیست.
قرنطینه آغاز بیماری است
دقیقا پس از بازگشت از بیمارستان و آغاز دوره نقاهت سیستم تنفسی بود که سرفه های شدید شروع شد و تب من هم پایین نیامد. بعد از آن نوبت به تنگی نفس رسید. شدت بیماری در منزل بسیار بیشتر از مدت زمان بستری در بیمارستان بود. بیمار کرونایی در این حالت ابتدا سرفه پیدا می کند پس از آن تنگی نفس و عوارض قلب درد می گیرید و همیشه فکر می کنید علائم سکته قلبی یعنی شروع درد از قفسه سینه و انتقال آن به دست چپ و دوباره به قلب را دارید. مشکل گوارشی هم در این حین از راه می رسد و به همین خاطر به موادی چون عرق نعنا و موز و... نیاز پیدا خواهید کرد.پس از بیمارستان هم حتما باید به یک فوق تخصص ریه مراجعه کرد و تحت درمان قرار گرفت. زیرا این مساله یعنی تنگی نفس استرس زا است. دوران قرنطینه هم ترسناک  است. تنگی نفس بسیار جانکاه است و روان انسان را درگیر می کند و باعث می شود انسان به طور کامل بهم بریزد.
نان خشک بخورید در خانه بمانید
به همین خاطر است که به همه می گویم در این شرایط ضمن رعایت همه اصول از خانه خارج نشوید. اگر کسی یک روز این درد ها را تجربه کند قطعا به این مساله راضی می شود که در خانه نان خشک بخورد و عوارض کرونا را تحمل نکند. چون معلوم نیست انسان جان سالم از این درد به در ببرد. واقعا در بیمارستان به مرگ هم فکر می کردم. به همین دلیل است که نباید ماسک را فراموش کرد و حتی اگر می توانند دو لایه دستمال زیر ماسک هم قراردهند.نکته دیگری که در این بین مشاهده شد آنکه به دلیل کمبود کیت های آزمایشگاهی بخصوص در روزهای اول امکان تست از همه وجود نداشت. خود من هم با سی تی اسکن متوجه کرونا شدم و همین الان هم آنتی بیوتیک و داروهای مختص به این بیماری را پس از گذشت یک و نیم ماه مصرف می کنم.در خصوص قرنطینه هم باید گفت که این دوران، مهمترین دوره بیماری است. به مردم توصیه می کنم که اگر علائم را داشتید از همان لحظه خود را قرنطینه کنید. برخی افراد مثل من هستند که ممکن است فضا و یک طبقه خاص هم در منزل داشته باشند ولی اگر کسی فضای کمتری داشت باید به هر شکل ممکن زندگی خود را از خانواده جدا کند تا کسی به این بیماری دچار نشود.توصیه می کنم که اگر سرویس بهداشتی مشترک هم می روند حتما سطح و شیردسشویی را با مواد ضدعفونی کنند و شوینده بشویند تا مشکلی برای اهل منزل پیش نیاد.غذاهایشان راهم با ظروف یک بار مصرف میل کنند زیرا ممکن است در حین شستشوی ظرف ها هم مشکلاتی برای اهل منزل پیش بیاید که در این رابطه تنها چیزی که می توان به عنوان تجربه ذکر کرد ،استفاده از همین ظروف یک بار مصرف است.قرنطینه بسیار سخت است ولی چاره ای نیست. در این دوره خودتان را با فیلم و موبایل و مطالعه و گوش کردن به کتاب های صوتی و پادکست سرگرم کنید. در این مدت هم زمان خوبی برای ارتباط بیشتر با خود و خدا داریم. در این دوران باید با دعا و ارتباط با خدا از این بیماری خلاص شد.»