به گفته مانولیتو تورالبا میکروبشناس، ارگانیسمهای ریزی که روی آثار هنری زندگی میکنند میتوانند خاستگاه اثر و در برخی موارد محل نگهداری آن را در طول تاریخ نشان دهند. این مطالعه که با نمونهبرداری از آثار هنری یک مجموعه خصوصی از دوره رنسانس در فلورانس ایتالیا انجام شد، اولین تحقیق گسترده بر مبنای ژنوم است که درباره میکروبهای موجود روی آثار هنری انجام میشود.به عنوان رویکردی دیگر در تشخیص آثار جعلی، از فناوری به کار رفته در این تحقیق همچنین میتوان برای نمونهگیری از دیانای موجود بر روی اثر استفاده کرد. این روش در نهایت امکان تشخیص اصل یا قلابی بودن یک نقاشی یا دست نوشته باستانی را فراهم میکند زیرا بسیاری از هنرمندان دوره رنسانس چون لئوناردو داوینچی از بزاق یا خون خود در خلق آثارشان استفاده میکردند.مطالعه بر روی میکروبهایی موجود روی آثار هنری، همچنین انقلابی عظیم در حوزه حفظ و ترمیم آثار باستانی به پا میکند. زیرا باکتریها برای مدتی طولانی روی یک اثر باقی مانده و از رنگ روغن یا بوم آن تغذیه میکنند. اغلب این میکروبها از تلاشها برای تمیز کردن یا ترمیم آثار نیز جان سالم به در میبرند.به گفته تورالبا، پس از تشخیص وجود جمعیتهای میکروبی روی آثار هنری، در گام بعد نوبت به شناسایی رفتار و متابولیسم آنها میرسد. پس از این مرحله میتوان رویکردی مشخص در خصوص از بین بردن باکتریهای عامل تخریب آثار اتخاذ کرد.آزمایشگاههای مرمت تلاش و هزینه بالایی را صرف ترمیم آثار هنری میکنند اما یک رویکرد مولکولی میتواند برای تمام این تلاشها یک راه میانبر باشد.