گروه سیاسی: محمدباقر قالیباف رئیسمجلس به تازگی گفته است: تصمیمات ما در حوزه مسکن، بورس، ترخیص کالاهای اساسی از گمرک، سیاستهای پولی و بانکی، نظام بودجه ریزی، اختصاص ارز ترجیحی، سوداگریها در بازار ارز، طلا و خودرو، بیتفاوتی نسبت به گرانیها و رها کردن بازار و بیتوجهی به تولید ملی، به پاستور و بهارستان و باب همایون و میرداماد ارتباط دارد نه به جورجیا و میشیگان و آریزونا. پس به مردم آدرس غلط ندهید. مهمترین ریشه مشکلات کشور سوء مدیریت، استفاده نکردن از ظرفیتهای عظیم داخلی، دست روی دست گذاشتن و ناهماهنگی میان نهادهای سیاست گذار و مجری است؛ و همین سوءمدیریتهاست که باعث عدم برقراری ارتباط مناسب تجاری با کشورهای همسایه و منطقه و کشورهای مهم دنیا مخصوصا کشورهای آسیا و اوراسیا شده است.
دبیرکل حزب ایران زمین در واکنش به این سخنان اظهار داشت: ارزیابیام از حرفهای اخیر آقای قالیباف همان ارزیابی مردم از این صحبت ها است. مردم وقتی در فاصله ۶ ماه مانده به انتخابات این کلمات را از آقای قالیباف میشنوند ذهنشان به این سمت می رود که این سخنان بوی تبلیغات انتخاباتی میدهد چرا که ایشان یکی از چهرههای مطرح برای انتخابات ۱۴۰۰ ریاست جمهوری است. اما این حرفها ناشیانه است چرا که مشکلات اقتصادی و به واقع رنجی که مردم دارند تحمل میکنند معلول عملکرد ۴۰ سال اخیر است نه صرفا نتیجه عملکرد دولت روحانی.
او افزود: اگر چه متاسفانه دولت روحانی نتوانست به وعدهها و شعارهای انتخاباتی خود عمل کند و امیدی را که در دلها برانگیخته بود تداوم بخشد اما دلیل نمیشود که همه کاسه کوزهها را سر دولت بشکنیم. متاسفانه همه دولتها با وعده وعیدهای شیرین سر کار آمده اند و در نهایت هم نتوانستهاند قول هایشان به مردم را عملی کنند و رفتهاند. عوامل متعددی برای محقق نشدن این وعده ها وجود دارد. این وضعیت معلول و خروجی یک سیستم است نه خروجی عملکرد یک دولت یا یک فرد مثل آقای روحانی. البته همه مشکلات ما ناشی از تحریمهای بینالمللی نیست اما بخش قابل توجهی از آن فرزند همین تحریم ها است.ابوالقاسم رئوفیان تصریح کرد: قالیباف بعد از عقد برجام هم گفته بود من بابرجام موافقم مذاکره هم شیوهای از مبارزه است. آقای قالیباف باید هوشمندانه و با رعایت اصول اخلاقی همچون انصاف صحبت کند و حرفهایی بزند که از خرد جمعی جامعه بیرون آمده باشد نه جمع بندی طیف های مشخص و محدودی ازجامعه که البته نظر آنان هم محترم است. درست است که مردم نسبت به وضع موجود به شدت معترضند اما این اعتراض صرفا به سمت دولت نیست بلکه جهتگیری از آن به سمت همه کسانی است که میتوانستند در سایه تفاهم و همکاری و همدلی دست به دست هم دهند و مشکلات جامعه را حل کنند ولی چنین نکردند.