تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۰/۱۱ ساعت ۱۱:۲۳
کد مطلب : ۲۴۸۸۱۶
نظام پزشکی: دیگر فرصت آزمون و خطا نداریم
گروه جامعه: روزنامه آرمان ملی نوشت: بعد از گذشت 313 روز از شيوع کرونا در کشور، حالا به مرحله‌اي رسيده‌ايم که ديگر فرصت آزمون و خطا نداريم و بايد از اتفاقات تلخ گذشته درس بگيريم، چون شرايط جامعه، تبعات اقتصادي و ويروس کرونا را به‌خوبي مي‌شناسيم.
براي اين شناخت هزينه‌هاي بسيار داده‌ايم و فارغ از ميليون‌ها دلار خسارت به کشور، تا‌کنون 55 هزار نفر از هموطنان‌مان در اين راه جانشان را از دست داده‌اند و 130 شهيد راه سلامت، جانشان را براي بهبودي بيماراني که تعدادشان از يک ميليون نفر گذشت، تقديم کرده‌اند. با توجه به عوامل مذکور ديگر فرصتي براي آزمون و خطا نداريم و بايد تصميمات برپايه تجربه و منطق انجام گيرد.
به‌عنوان مثال روزگاري عنوان شد که قرنطينه خيلي ضرورتي ندارد، اما بعد‌ها معلوم شد خير، قرنطينه ضرورت دارد يا حتي در زماني استفاده از ماسک زير‌سوال رفت و بعدا دانشمندان پي بردند که استفاده از ماسک ضرورت دارد. البته اين تغييرات و سينوسي حرکت کردن‌ها فقط منحصر به ايران نبود؛ کل جهان چنين اتفاقاتي را تجربه کرد.
در اپيدمي سطح نظارت و اينکه ابلاغ پروتکل بايد در چه سطحي باشد، بسيار مهم است. يکي از مواردي که مورد انتقاد ما بود و مکاتبه هم کرديم، تدوين استراتژي‌ها و سطوح کنترلي و ابلاغي است. اجراي هر دستور‌العملي از سوي بالاترين مقام کشوري يک الزام است.
در اوايل اپيدمي متأسفانه مسئوليت ستاد ملي مقابله با کرونا و هماهنگي‌ها بر عهده وزارت بهداشت بود که اين روند نمي‌توانست جامع و قاطع باشد، براي اينکه بسياري از ارگان‌ها و وزارتخانه‌ها و حتي نيروهاي انتظامي زير‌مجموعه وزارت بهداشت نيستند و همين عامل دستورپذيري را کم مي‌کرد.
براي همين به رئيس‌جمهوري نامه نوشتيم و با پيگيري و مکاتبات ما مصوبه شوراي امنيت ملي شد که رئيس‌جمهوري بايد رئيس ستاد ملي مقابله با کرونا باشد و ابلاغ رهبري هم انجام شد. حتي ما در پيشنهادمان نوشتيم بايد رئيس‌جمهوري مسئول کار باشد با اخذ اختيارات ويژه. بنابراين اين قسمت اولي بود که ما در جاهاي مختلف در استراتژي‌ها در کنار ستاد قرار مي‌گرفتيم.
برنامه جامع و علمي زمان زيادي طول کشيد تا ابلاغ و اجرا شود؛ اما در يک ماه اخير برنامه‌هاي اعلام شده توسط ستاد ملي مقابله با کرونا به‌ويژه از وقتي قرارگاه تشکيل شد و وزارت کشور و بقيه ارگان‌ها هم وارد عرصه جدي کار شدند، به‌خوبي دنبال مي‌شود.
الان برنامه‌هايي در سطح ملي ابلاغ شده و هنوز ابعاد مختلف و جامعيت کاملي را ندارد ولي بالاخره اين برنامه هم بعد از حدود 10 ماه مدون شد. در حال حاضر محدوديت‌هاي لازم در شهرها و استان‌هاي قرمز بايد به‌جد اعمال شود و اين هم يک چشم‌انداز نظم‌دار مي‌خواهد.
مطلب دوم واکسيناسيون است. دنيا شروع به واکسيناسيون کرده است و با اين کار جان مردمش را حفظ مي‌کند. اينکه چرا دنيا به واکسيناسيون توجه کرده به اين دليل است که شرايط اقتصادي‌اش را عادي کند. يعني وقتي توانستيم ايمني جمعيتي بر اساس واکسن ايجاد کنيم ضرورتي ندارد محدوديت‌ها و تجمعات را اعمال کنيم.
ما از ابعاد اجتماعي تا مسائل روحي و رواني و اقتصادي که اپيدمي کرونا بر جاي گذاشته قطعا ناراحتيم. از اينکه محصل و دانش‌آموز يک سال است مدرسه نرفته‌اند ناراحتيم. چرا که هيچ وقت آموزش مجازي جاي ارتباطات و شادي‌هاي دوره مدرسه را نمي‌گيرد ولي اين کار به اجبار و به‌خاطر حفظ سلامت انجام شد. بنابراين براي اينکه به روال عادي زندگي برگرديم و اقتصادمان هم صدمه نبيند راهي نداريم جزاينکه براي تأمين واکسن هزينه کنيم.
محمدرضا ظفرقندی رئیس سازمان نظام پزشکی
براي اين شناخت هزينه‌هاي بسيار داده‌ايم و فارغ از ميليون‌ها دلار خسارت به کشور، تا‌کنون 55 هزار نفر از هموطنان‌مان در اين راه جانشان را از دست داده‌اند و 130 شهيد راه سلامت، جانشان را براي بهبودي بيماراني که تعدادشان از يک ميليون نفر گذشت، تقديم کرده‌اند. با توجه به عوامل مذکور ديگر فرصتي براي آزمون و خطا نداريم و بايد تصميمات برپايه تجربه و منطق انجام گيرد.
به‌عنوان مثال روزگاري عنوان شد که قرنطينه خيلي ضرورتي ندارد، اما بعد‌ها معلوم شد خير، قرنطينه ضرورت دارد يا حتي در زماني استفاده از ماسک زير‌سوال رفت و بعدا دانشمندان پي بردند که استفاده از ماسک ضرورت دارد. البته اين تغييرات و سينوسي حرکت کردن‌ها فقط منحصر به ايران نبود؛ کل جهان چنين اتفاقاتي را تجربه کرد.
در اپيدمي سطح نظارت و اينکه ابلاغ پروتکل بايد در چه سطحي باشد، بسيار مهم است. يکي از مواردي که مورد انتقاد ما بود و مکاتبه هم کرديم، تدوين استراتژي‌ها و سطوح کنترلي و ابلاغي است. اجراي هر دستور‌العملي از سوي بالاترين مقام کشوري يک الزام است.
در اوايل اپيدمي متأسفانه مسئوليت ستاد ملي مقابله با کرونا و هماهنگي‌ها بر عهده وزارت بهداشت بود که اين روند نمي‌توانست جامع و قاطع باشد، براي اينکه بسياري از ارگان‌ها و وزارتخانه‌ها و حتي نيروهاي انتظامي زير‌مجموعه وزارت بهداشت نيستند و همين عامل دستورپذيري را کم مي‌کرد.
براي همين به رئيس‌جمهوري نامه نوشتيم و با پيگيري و مکاتبات ما مصوبه شوراي امنيت ملي شد که رئيس‌جمهوري بايد رئيس ستاد ملي مقابله با کرونا باشد و ابلاغ رهبري هم انجام شد. حتي ما در پيشنهادمان نوشتيم بايد رئيس‌جمهوري مسئول کار باشد با اخذ اختيارات ويژه. بنابراين اين قسمت اولي بود که ما در جاهاي مختلف در استراتژي‌ها در کنار ستاد قرار مي‌گرفتيم.
برنامه جامع و علمي زمان زيادي طول کشيد تا ابلاغ و اجرا شود؛ اما در يک ماه اخير برنامه‌هاي اعلام شده توسط ستاد ملي مقابله با کرونا به‌ويژه از وقتي قرارگاه تشکيل شد و وزارت کشور و بقيه ارگان‌ها هم وارد عرصه جدي کار شدند، به‌خوبي دنبال مي‌شود.
الان برنامه‌هايي در سطح ملي ابلاغ شده و هنوز ابعاد مختلف و جامعيت کاملي را ندارد ولي بالاخره اين برنامه هم بعد از حدود 10 ماه مدون شد. در حال حاضر محدوديت‌هاي لازم در شهرها و استان‌هاي قرمز بايد به‌جد اعمال شود و اين هم يک چشم‌انداز نظم‌دار مي‌خواهد.
مطلب دوم واکسيناسيون است. دنيا شروع به واکسيناسيون کرده است و با اين کار جان مردمش را حفظ مي‌کند. اينکه چرا دنيا به واکسيناسيون توجه کرده به اين دليل است که شرايط اقتصادي‌اش را عادي کند. يعني وقتي توانستيم ايمني جمعيتي بر اساس واکسن ايجاد کنيم ضرورتي ندارد محدوديت‌ها و تجمعات را اعمال کنيم.
ما از ابعاد اجتماعي تا مسائل روحي و رواني و اقتصادي که اپيدمي کرونا بر جاي گذاشته قطعا ناراحتيم. از اينکه محصل و دانش‌آموز يک سال است مدرسه نرفته‌اند ناراحتيم. چرا که هيچ وقت آموزش مجازي جاي ارتباطات و شادي‌هاي دوره مدرسه را نمي‌گيرد ولي اين کار به اجبار و به‌خاطر حفظ سلامت انجام شد. بنابراين براي اينکه به روال عادي زندگي برگرديم و اقتصادمان هم صدمه نبيند راهي نداريم جزاينکه براي تأمين واکسن هزينه کنيم.
محمدرضا ظفرقندی رئیس سازمان نظام پزشکی
پربينندهترين مطالب و خبرها
