میدان انتخابات یا عرصه وعده‌های فضایی؟

گروه سیاسی: روزنامه آرمان ملی نوشت:  میدان انتخابات تبدیل به عرصه فکاهی، طنز، قول‌ها و وعده‌های فضایی شده است، به‌طوری‌که خوراک طنزپردازان را در ایام کرونا فراهم کرده است. همه کاندیداها جراح شده بودند و می‌خواستند طبابت ‌کنند. قرار بود دولت کوچک شود و وزارتخانه‌ها کم! یکی قول ایجاد وزارتخانه کودکان و زنان را می‌دهد ولی همکارانش یک پنل پیامکی را نمی‌توانند مدیریت کنند اما ادعا می‌کند می‌خواهد کشور را مدیریت کند! کاندیدای استتاری که رجل بودنش از عجایب هفت‌گانه عالم سیاست شده است و با ادبیات چاله‌میدانی با مردم سخن می‌گوید و آمارها را تحریف می‌کند! دیگری اظهار می‌کند 450 هزار تومان به 40 میلیون نفر پرداخت خواهد کرد و می‌خواهد پول ایران بعد دلار و یورو به قوی‌ترین پول منطقه تبدیل شود؛ اما عاجز است عبارتی را درست تلفظ کند و در آخر معلوم نشد با کدام برنامه مشکل مسکن، معیشت و اشتغال جوانان را حل خواهد کرد!
 آن یکی می‌خواهد مشکل بورس را سه روزه حل کند اما سفره‌اش را داخل خانه تمیز می‌کند و می‌خواهد وزارت خانواده تشکیل دهد! دوستی دیگر ایجاد چهار میلیون شغل را وعده می‌دهد ولی همفکرانش با اتوبوس افراد را از شهرهای اطراف می‌آورند تا استادیوم را پرکنند و اعتراف می‌کند برجامی که دولت تدبیر و امید مذاکراتش را به پایان رسانده با اقتدار اجرا می‌کند!
 آن یکی در زمین کشاورزی عکس می‌گیرد و هنرش در دیپلماسی این است که دوستان به طنز می‌گفتند پوشش خانم اشتون اسلامی شد و تنها دستاوردش این بود که محل مذاکرات بعدی را بدون دست‌یافتن به نتیجه خاص مشخص می‌کرد، دیپلماتِ زمان و مکان، در مذاکرات بود! پر‌تکرارترین کلمه این کاندیداها به جای برنامه و ارائه روش‌ها «همتی» بوده و بعد از آن «من» دومین کلمه پرکاربرد این دوستان بوده است! از ما خبری نیست! اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید. عزت یک انسان میوه نیست که بر آن چوب حراج زد؛ بلکه بالاتر از همه میزها، مسئولیت‌ها و جایگاه‌هاست. تاریخ در مورد این افراد قضاوت خواهد کرد.