تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۷/۲۷ ساعت ۱۹:۰۹
کد مطلب : ۳۰۰۳۱۱
سیدامیر موسوی، نویسنده و جهانگرد ایرانی:
چرا حکومت ایران با طالبان همکاری می‌کند؟
گروه بین‌الملل: سیدامیر موسوی، نویسنده و جهانگرد ایرانی در لایو اینستاگرام محمدحسین جعفریان (پژوهشگر مسائل افغانستان) گفت: تلقی مردم افغانستان از دین و اسلام این نیست که طالبان نشان می‌دهد. طالبان نماد افغانستان نیست.
چکیده اظهارات او را بخوانید:
▪️ مسئله برق یک مشکل جدی است. در این ۲۰ روز در قندهار تقریبا روزی سه ساعت برق بوده است. در بامیان اصلا برقی وجود نداشت. در خیلی از مناطق افغانستان فقط در برخی از ساعات روز برق هست.
▪️ در قندهار کنترل امنیتی عجیبی وجود دارد و اصلا قابل مقایسه با هرات نیست. تعداد زیاد ایست بازرسی‌ها نشان می‌دهد که شهر کاملا در مشت نیروهای امارت اسلامی قرار دارد و در همه ساعات روز و شب ماشین‌ها بازرسی می‌شوند. واقعا فکر نمی‌کردم در آن شهر چنین واقعه‌ای (انفجار مسجد شیعیان) اتفاق افتد.
▪️ از دور که بشنویم که ۵۰ یا ۱۰۰ نفر کشته شدند، به نظر یک عدد می‌آید، ولی وقتی این افراد را بشناسید خیلی دردآور است. در خبرها خواندم که مهاجمین انتحاری، اول نگهبان را کشتند و بعد وارد شدند، دقیقا چهره نگهبان که چند روز قبل با او صحبت کردم، در نظرم آمد. اینکه هدف‌گذاری حمله علیه یک مذهب خاص بوده، اتفاق وحشتناکی است.
▪️ من دو تصویر در افغانستان می‌بینم؛ یکی آن فرهنگ و تمدنی است که به محض ورود به هرات متوجه می‌شوید چه مفاخری در آن شهر زندگی می‌کردند. وقتی وارد مسجد جامع هرات می‌شوید، آن زیبایی و اشعار فارسی را می‌بینید که اطراف مسجد نوشته شده و گویی یک گزیده‌ای از اشعار فارسی در آنجا جمع‌آوری شده است. در همین فضا و داخل همین مسجد نیروهای امارت با سلاح‌هایشان وارد می‌شوند و دین را کاملا به شکل دیگری نمایش می‌دهند. این یک پارادوکس ایجاد می‌کند.
▪️ برای من قبل از ورود به افغانستان قابل تصور نبود که این کشور چه پشتوانه فرهنگی‌ای دارد؛ مثلا در غزنی حکیم سنایی غزنوی و ابوریحان بیرونی هر کدام بخشی از این تمدن و تاریخ بوده‌اند. ابوریحان بیرونی به تنهایی یک شخصیت تمدن‌ساز بوده و تاریخی از علم را ایجاد کرده است.
▪️ برخی دوستان در ایران فکر می‌کنند رادیکال بودن مذهبی در افغانستان یک پدیده عمومی است. برای صدمین بار تکرار می‌کنم این‌طور نیست. من و دوستان پشتونم در مسجد در کنار هم به دو سبک مختلف نماز خواندیم.
▪️ تلقی مردم افغانستان از دین و اسلام این نیست که طالبان نشان می‌دهد. طالبان نماد افغانستان نیست. برخی دوستان فکر می‌کنند چون اینها قدرت را به دست گرفتند، پس توده مردم با اینها هم‌فکر هستند. این‌طور نیست. موضوع این است که الان اسلحه در دست این گروه است.
▪️ من از نزدیک مناطق مختلف افغانستان را دیدم. در کمپ شیدایی و در خود کابل، پارک‌ها از افرادی پر است که شدیدا نیازمند هستند. حتی گدایی هم فایده‌ای ندارد، چون کسی که می‌خواهد پول بدهد هم پولی ندارد.
▪️ پیرمردی را دیدم که می‌گفت همه چیزش را از دست داده و فقط یک دختر برای او مانده بود. پولی را قرض کرده بود و چون نمی‌توانست آن را پرداخت کند، طلب‌کار او درخواست می‌کند به جای پول دخترش را به او بدهد.
▪️ در افغانستان به وضوح دیده می‌شود که قبلا زیرساخت‌هایی وجود داشته که از بین رفته؛ زیرساخت‌هایی که می‌توانست احیا شود. در آفریقا آدم‌هایی هستند که از ابتدا در فقر بزرگ شده‌اند و همه چیز برایشان عادی است، ولی در افغانستان که مردم قبلا در رفاه نسبی بوده‌اند، شرایط فعلی آنها را بسیار ناامید می‌کند. طالبان می‌داند مردم چقدر ناامید شده‌اند.
▪️ در روستای شهیدان در ولایت بامیان، در مسجد با برخی نمازگزاران صحبت کردم. انگار منتظر شخصی از ایران بودند که ناگهان سفره دل خودشان را باز کنند. می‌گفتند طالبان از آنها عشر می‌گیرد و یکی از آنها برگه‌ای را نشان داد که ۶۳۰۰ افغانی پرداخت کرده بود.
▪️ در افغانستان مردم درددل‌های زیاد و گلایه‌هایی هم از ایران داشتند. می‌گفتند به عنوان شیعه‌های بی‌پناه به کجا فرار کنند؟ مرز که بسته است. در کشور خودشان هم همین مشکلات را دارند. مردم حتی سوال داشتند که چرا حکومت ایران با امارت اسلامی همکاری می‌کند؟ برایشان خیلی سوال شده است.
▪️ یک کتاب‌فروش در کابل می‌گفت ما خیلی از روزنامه‌نگاران ایرانی دلگیر هستیم. این کتاب فروش می‌گفت خبرنگاران ایرانی سعی می‌کردند حتی تجربیات تلخ مردم ما را رد کنند و بگویند آنطور نبوده است. او لایوهای آقای جعفریان درمورد افغانستان را دنبال می‌کرد. یک‌مرتبه هم در رستوران صدای لایوهای آقای جعفریان را از گوشی همراه یک گارسون شنیدم.
▪️ مردم ایران تصور نکنند اگر مردم افغانستان علیه طالبان نمی‌جنگند، این گروه را تأیید می‌کنند، بلکه ترس زیادی بر مردم حاکم است.
اظهارات یکی از مبارزان نیروی مقاومت در پنجشیر
▪️بزرگ‌ترین مشکل مردم ما در حال حاضر گرسنگی است که فوق‌العاده مردم را تهدید می‌کند و یک فاجعه انسانی در راه است. طالبان نتوانسته‌اند حقوق ماهانه مردم را پرداخت کنند و کشت و زراعت مردم هم عملا به‌خاطر بی‌آبی از بین رفته و فقر بیداد می‌کند. بسیاری از مردم در حال فروش لوازم منزل و حتی ماشین‌های خود هستند که معاش خود را تأمین کنند.
▪️طالبان کمک هایی که از جامعه جهانی و خصوصا از ایران دریافت می کند با سوء استفاده در بین نیروهای خود توزیع می کند. باید یک نهاد مستقل، توزیع کمک ها را به عهده بگیرد.
▪️متاسفانه وضعیت گرسنگی مردم به گونه ای شده است که یا باید مهاجرت کنند یا به داعش بپیوندند. اکنون شرایط سرباز گیری داعش خیلی خوب فراهم است زیرا بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ دلار حقوق تعیین و جذب نیرو را شروع کرده است و اگر زودتر به این موضوع رسیدگی نشود و اگر جبهه مقاومت هم زمان در مقابل داعش و طالب تجهیز نشود می تواند یک فاجعه بزرگ را برای افغانستان رغم بزند.
▪️در بخش عنابه، قریه آب دره حملات چریکی علیه طالبان در جریان است. ۱۵ نفر از چریک‌های مقاومت شهید شدند و در اندرآب عملیات سنگینی علیه طالبان انجام شده است. فرمانده امام و فرمانده یعقوب‌خان شهید شدند، ولی وضعیت جبهه‌های ما خیلی خوب است.
چکیده اظهارات او را بخوانید:
▪️ مسئله برق یک مشکل جدی است. در این ۲۰ روز در قندهار تقریبا روزی سه ساعت برق بوده است. در بامیان اصلا برقی وجود نداشت. در خیلی از مناطق افغانستان فقط در برخی از ساعات روز برق هست.
▪️ در قندهار کنترل امنیتی عجیبی وجود دارد و اصلا قابل مقایسه با هرات نیست. تعداد زیاد ایست بازرسی‌ها نشان می‌دهد که شهر کاملا در مشت نیروهای امارت اسلامی قرار دارد و در همه ساعات روز و شب ماشین‌ها بازرسی می‌شوند. واقعا فکر نمی‌کردم در آن شهر چنین واقعه‌ای (انفجار مسجد شیعیان) اتفاق افتد.
▪️ از دور که بشنویم که ۵۰ یا ۱۰۰ نفر کشته شدند، به نظر یک عدد می‌آید، ولی وقتی این افراد را بشناسید خیلی دردآور است. در خبرها خواندم که مهاجمین انتحاری، اول نگهبان را کشتند و بعد وارد شدند، دقیقا چهره نگهبان که چند روز قبل با او صحبت کردم، در نظرم آمد. اینکه هدف‌گذاری حمله علیه یک مذهب خاص بوده، اتفاق وحشتناکی است.
▪️ من دو تصویر در افغانستان می‌بینم؛ یکی آن فرهنگ و تمدنی است که به محض ورود به هرات متوجه می‌شوید چه مفاخری در آن شهر زندگی می‌کردند. وقتی وارد مسجد جامع هرات می‌شوید، آن زیبایی و اشعار فارسی را می‌بینید که اطراف مسجد نوشته شده و گویی یک گزیده‌ای از اشعار فارسی در آنجا جمع‌آوری شده است. در همین فضا و داخل همین مسجد نیروهای امارت با سلاح‌هایشان وارد می‌شوند و دین را کاملا به شکل دیگری نمایش می‌دهند. این یک پارادوکس ایجاد می‌کند.
▪️ برای من قبل از ورود به افغانستان قابل تصور نبود که این کشور چه پشتوانه فرهنگی‌ای دارد؛ مثلا در غزنی حکیم سنایی غزنوی و ابوریحان بیرونی هر کدام بخشی از این تمدن و تاریخ بوده‌اند. ابوریحان بیرونی به تنهایی یک شخصیت تمدن‌ساز بوده و تاریخی از علم را ایجاد کرده است.
▪️ برخی دوستان در ایران فکر می‌کنند رادیکال بودن مذهبی در افغانستان یک پدیده عمومی است. برای صدمین بار تکرار می‌کنم این‌طور نیست. من و دوستان پشتونم در مسجد در کنار هم به دو سبک مختلف نماز خواندیم.
▪️ تلقی مردم افغانستان از دین و اسلام این نیست که طالبان نشان می‌دهد. طالبان نماد افغانستان نیست. برخی دوستان فکر می‌کنند چون اینها قدرت را به دست گرفتند، پس توده مردم با اینها هم‌فکر هستند. این‌طور نیست. موضوع این است که الان اسلحه در دست این گروه است.
▪️ من از نزدیک مناطق مختلف افغانستان را دیدم. در کمپ شیدایی و در خود کابل، پارک‌ها از افرادی پر است که شدیدا نیازمند هستند. حتی گدایی هم فایده‌ای ندارد، چون کسی که می‌خواهد پول بدهد هم پولی ندارد.
▪️ پیرمردی را دیدم که می‌گفت همه چیزش را از دست داده و فقط یک دختر برای او مانده بود. پولی را قرض کرده بود و چون نمی‌توانست آن را پرداخت کند، طلب‌کار او درخواست می‌کند به جای پول دخترش را به او بدهد.
▪️ در افغانستان به وضوح دیده می‌شود که قبلا زیرساخت‌هایی وجود داشته که از بین رفته؛ زیرساخت‌هایی که می‌توانست احیا شود. در آفریقا آدم‌هایی هستند که از ابتدا در فقر بزرگ شده‌اند و همه چیز برایشان عادی است، ولی در افغانستان که مردم قبلا در رفاه نسبی بوده‌اند، شرایط فعلی آنها را بسیار ناامید می‌کند. طالبان می‌داند مردم چقدر ناامید شده‌اند.
▪️ در روستای شهیدان در ولایت بامیان، در مسجد با برخی نمازگزاران صحبت کردم. انگار منتظر شخصی از ایران بودند که ناگهان سفره دل خودشان را باز کنند. می‌گفتند طالبان از آنها عشر می‌گیرد و یکی از آنها برگه‌ای را نشان داد که ۶۳۰۰ افغانی پرداخت کرده بود.
▪️ در افغانستان مردم درددل‌های زیاد و گلایه‌هایی هم از ایران داشتند. می‌گفتند به عنوان شیعه‌های بی‌پناه به کجا فرار کنند؟ مرز که بسته است. در کشور خودشان هم همین مشکلات را دارند. مردم حتی سوال داشتند که چرا حکومت ایران با امارت اسلامی همکاری می‌کند؟ برایشان خیلی سوال شده است.
▪️ یک کتاب‌فروش در کابل می‌گفت ما خیلی از روزنامه‌نگاران ایرانی دلگیر هستیم. این کتاب فروش می‌گفت خبرنگاران ایرانی سعی می‌کردند حتی تجربیات تلخ مردم ما را رد کنند و بگویند آنطور نبوده است. او لایوهای آقای جعفریان درمورد افغانستان را دنبال می‌کرد. یک‌مرتبه هم در رستوران صدای لایوهای آقای جعفریان را از گوشی همراه یک گارسون شنیدم.
▪️ مردم ایران تصور نکنند اگر مردم افغانستان علیه طالبان نمی‌جنگند، این گروه را تأیید می‌کنند، بلکه ترس زیادی بر مردم حاکم است.
اظهارات یکی از مبارزان نیروی مقاومت در پنجشیر
▪️بزرگ‌ترین مشکل مردم ما در حال حاضر گرسنگی است که فوق‌العاده مردم را تهدید می‌کند و یک فاجعه انسانی در راه است. طالبان نتوانسته‌اند حقوق ماهانه مردم را پرداخت کنند و کشت و زراعت مردم هم عملا به‌خاطر بی‌آبی از بین رفته و فقر بیداد می‌کند. بسیاری از مردم در حال فروش لوازم منزل و حتی ماشین‌های خود هستند که معاش خود را تأمین کنند.
▪️طالبان کمک هایی که از جامعه جهانی و خصوصا از ایران دریافت می کند با سوء استفاده در بین نیروهای خود توزیع می کند. باید یک نهاد مستقل، توزیع کمک ها را به عهده بگیرد.
▪️متاسفانه وضعیت گرسنگی مردم به گونه ای شده است که یا باید مهاجرت کنند یا به داعش بپیوندند. اکنون شرایط سرباز گیری داعش خیلی خوب فراهم است زیرا بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ دلار حقوق تعیین و جذب نیرو را شروع کرده است و اگر زودتر به این موضوع رسیدگی نشود و اگر جبهه مقاومت هم زمان در مقابل داعش و طالب تجهیز نشود می تواند یک فاجعه بزرگ را برای افغانستان رغم بزند.
▪️در بخش عنابه، قریه آب دره حملات چریکی علیه طالبان در جریان است. ۱۵ نفر از چریک‌های مقاومت شهید شدند و در اندرآب عملیات سنگینی علیه طالبان انجام شده است. فرمانده امام و فرمانده یعقوب‌خان شهید شدند، ولی وضعیت جبهه‌های ما خیلی خوب است.
پربينندهترين مطالب و خبرها
