تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۹/۰۶ ساعت ۱۸:۰۰
کد مطلب : ۳۰۷۷۸۶
ناسا: برای نجات زمین به یک سیارک ضربه بزنیم
گروه علمی: ناسا ممکن است به سلاح‌های جدیدی برای دفاع از سیاره ما دست یابد.اگرچه مناسب‌ترین راه برای محافظت از زمین در برابر جسمی که به سمت سیاره ما در یک مسیر مرگبار پرواز می‌کند، جابجایی آن است، هرگز بشر سعی نکرده است یک سیارک را دور بزند. اما این وضعیت به زودی تغییر خواهد کرد.
در سال ۲۰۰۵، کنگره به ناسا دستور داد تا از سیاره ما در برابر اجرام خطرناک در مدار خورشید محافظت کند. در سال ۲۰۱۶، این آژانس دفتر هماهنگی دفاع سیاره‌ای را ایجاد کرد. به این آژانس دستور داده شده است که به وزارت دفاع و آژانس مدیریت اضطراری فدرال در مورد تمام سیارک‌هایی که به سیاره ما تهدید می‌کنند، هشدار دهد.
این چهارشنبه (سه شنبه به وقت محلی)، ناسا ماموریت "دارت"- DART - عملیات تغییر مسیر سیارک دوگانه را از پایگاه نیروی فضایی ایالات متحده در کالیفرنیا به فضا پرتاب کرد. فضاپیمای با وزن ۵۴۵ کیلوگرم به اندازه یک یخچال سال آینده به دور خورشید می‌چرخد و با سرعتی بیش از ۲۴ هزار کیلومتر در ساعت به سیارک کوچکی به نام دیمورفوس برخورد می‌کند. ارزش ماموریت "دارت" ۳۲۴ میلیون دلار است و در صورت موفقیت، ثابت می‌کند که بشریت می‌تواند سیارک خطرناک را از زمین دور کند. لیندلی جانسون، رئیس دفاع سیاره‌ای ناسا، گفت: "ما در حال آزمایش قابلیت‌های "دارت" قبل از اینکه واقعاً به آنها نیاز داشته باشیم، هستیم. "
در سپتامبر یا اکتبر ۲۰۲۲، "دارت" به سمت Dimorfos و Didymos پرواز خواهد کرد. این منظومه سیارکی دوتایی در یک چرخه دوسالانه به دور خورشید می‌چرخد و در مسیری به دور مریخ و در بازگشت به دور زمین می‌کشد.
دیمورفوس تهدیدی برای زمین نیست، اما به این ترتیب ناسا برای اولین بار تکنیک حرکت یک سیارک را با استفاده از سیستم‌های خود آزمایش می‌کند.
رای تلسکوپ‌های زمینی، سیارک‌ها نقاط نورانی کوچکی هستند. برای آزمایش موفقیت آمیز بودن این ماموریت، ناسا و دانشمندان آزمایشگاه‌های فیزیک کاربردی، چگونگی تغییر مدار دیمورفوس به دور دیدیموس را از برخورد فضاپیما اندازه گیری خواهند کرد. اگر مدار دیدیموس حداقل ۷۳ ثانیه شتاب بگیرد، موفقیت آمیز خواهد بود. اما دانشمندان انتظار دارند که این زمان نزدیک به ده دقیقه باشد. این که آیا پس از برخورد، یک دهانه بزرگ باقی می‌ماند و آیا ابری از زباله بالا می‌رود یا نه، برای ستاره‌شناسان همان رازی است مانند سطح خود سیارک. به لطف "دارت"، اولین داده‌های تجربی در دسترس خواهد بود.
در کنفرانس مطبوعاتی روز دوشنبه، توماس زوربوخن، دستیار مدیر علمی ناسا، ابراز اطمینان کرد که ناسا مدار سیارک را جابجا می‌کند: "احتمال آن ۱۰۰ ٪ است. " و اگر "دارت" به Dimorphos اصابت نکند، هنوز حدود ۹۰ ٪ از سوخت باقی خواهد ماند، و او قادر خواهد بود تا دیگر سیارک‌های دوتایی را دوباره هدف قرار دهد: "چنین فرصتی وجود دارد. "
ناسا در حال بررسی روش‌های دیگری است که هنوز آزمایش نشده است. بنابراین، یک فضاپیما با یک وسیله انفجاری هسته‌ای که منفجر می‌شود و سیارک را به سمت دیگری می‌فرستد، می‌تواند سیارک‌های بزرگتر یا نزدیک‌تر را منحرف کند. مشکل مربوط به قرارداد ۱۹۶۷ مبنی بر ممنوعیت استقرار یا استفاده از تسلیحات هسته‌ای در فضا در نشست اضطراری شورای امنیت سازمان ملل متحد حل خواهد شد. با این حال، در صورت سوء استفاده، سلاح‌های هسته‌ای می‌توانند یک سیارک بزرگ را به چند سیارک کوچک، اما هنوز مخرب تبدیل کند که به سمت زمین پرواز نمایند.
در سال ۲۰۰۵، کنگره به ناسا دستور داد تا از سیاره ما در برابر اجرام خطرناک در مدار خورشید محافظت کند. در سال ۲۰۱۶، این آژانس دفتر هماهنگی دفاع سیاره‌ای را ایجاد کرد. به این آژانس دستور داده شده است که به وزارت دفاع و آژانس مدیریت اضطراری فدرال در مورد تمام سیارک‌هایی که به سیاره ما تهدید می‌کنند، هشدار دهد.
این چهارشنبه (سه شنبه به وقت محلی)، ناسا ماموریت "دارت"- DART - عملیات تغییر مسیر سیارک دوگانه را از پایگاه نیروی فضایی ایالات متحده در کالیفرنیا به فضا پرتاب کرد. فضاپیمای با وزن ۵۴۵ کیلوگرم به اندازه یک یخچال سال آینده به دور خورشید می‌چرخد و با سرعتی بیش از ۲۴ هزار کیلومتر در ساعت به سیارک کوچکی به نام دیمورفوس برخورد می‌کند. ارزش ماموریت "دارت" ۳۲۴ میلیون دلار است و در صورت موفقیت، ثابت می‌کند که بشریت می‌تواند سیارک خطرناک را از زمین دور کند. لیندلی جانسون، رئیس دفاع سیاره‌ای ناسا، گفت: "ما در حال آزمایش قابلیت‌های "دارت" قبل از اینکه واقعاً به آنها نیاز داشته باشیم، هستیم. "
در سپتامبر یا اکتبر ۲۰۲۲، "دارت" به سمت Dimorfos و Didymos پرواز خواهد کرد. این منظومه سیارکی دوتایی در یک چرخه دوسالانه به دور خورشید می‌چرخد و در مسیری به دور مریخ و در بازگشت به دور زمین می‌کشد.
دیمورفوس تهدیدی برای زمین نیست، اما به این ترتیب ناسا برای اولین بار تکنیک حرکت یک سیارک را با استفاده از سیستم‌های خود آزمایش می‌کند.
رای تلسکوپ‌های زمینی، سیارک‌ها نقاط نورانی کوچکی هستند. برای آزمایش موفقیت آمیز بودن این ماموریت، ناسا و دانشمندان آزمایشگاه‌های فیزیک کاربردی، چگونگی تغییر مدار دیمورفوس به دور دیدیموس را از برخورد فضاپیما اندازه گیری خواهند کرد. اگر مدار دیدیموس حداقل ۷۳ ثانیه شتاب بگیرد، موفقیت آمیز خواهد بود. اما دانشمندان انتظار دارند که این زمان نزدیک به ده دقیقه باشد. این که آیا پس از برخورد، یک دهانه بزرگ باقی می‌ماند و آیا ابری از زباله بالا می‌رود یا نه، برای ستاره‌شناسان همان رازی است مانند سطح خود سیارک. به لطف "دارت"، اولین داده‌های تجربی در دسترس خواهد بود.
در کنفرانس مطبوعاتی روز دوشنبه، توماس زوربوخن، دستیار مدیر علمی ناسا، ابراز اطمینان کرد که ناسا مدار سیارک را جابجا می‌کند: "احتمال آن ۱۰۰ ٪ است. " و اگر "دارت" به Dimorphos اصابت نکند، هنوز حدود ۹۰ ٪ از سوخت باقی خواهد ماند، و او قادر خواهد بود تا دیگر سیارک‌های دوتایی را دوباره هدف قرار دهد: "چنین فرصتی وجود دارد. "
ناسا در حال بررسی روش‌های دیگری است که هنوز آزمایش نشده است. بنابراین، یک فضاپیما با یک وسیله انفجاری هسته‌ای که منفجر می‌شود و سیارک را به سمت دیگری می‌فرستد، می‌تواند سیارک‌های بزرگتر یا نزدیک‌تر را منحرف کند. مشکل مربوط به قرارداد ۱۹۶۷ مبنی بر ممنوعیت استقرار یا استفاده از تسلیحات هسته‌ای در فضا در نشست اضطراری شورای امنیت سازمان ملل متحد حل خواهد شد. با این حال، در صورت سوء استفاده، سلاح‌های هسته‌ای می‌توانند یک سیارک بزرگ را به چند سیارک کوچک، اما هنوز مخرب تبدیل کند که به سمت زمین پرواز نمایند.
پربينندهترين مطالب و خبرها
