گروه اقتصادی: باغاهای چای در ایران رها شدند. بخشی از این رها شدگی به دلیل عدم تعهدات دولت است. همین مساله باعث شده کشاورزان نسبت به ادامه تولید بیانگیزه شوند و باغات چای را رها کنند.
اما سرنوشت باغهای رها شده چه شد؟ رئیس سندیکای چای شمال میگوید: برخی از باغهای چای به دلیل خشکسالی تغییر کاربری دادند و با افزایش قیمت زمین در شمال کشور، به ویلا و خانه تبدیل شدند.محمد صادق حسنی توضیح داد: پروسه رهاشدگی باغها از ۲۰ سال قبل آغاز شد. آن زمان کارخانههای چای در اجاره دولت بود و تنها دولت از چایکاران برگ سبز میخرید و در بازار میفروخت.
به گفته این فعال بخش خصوصی از سال ۹۷ طرح اصلاح ساختار تشکیلات چای کشور اجرا و قرار شد صنعت چای را به بخش خصوصی واگذار کنند تا بخش خصوصی خودش چای را بفروشد. در این مورد اما مصوبهای هشت مادهای تدوین شده بود که دولت به تعهدات خودش عمل نکرد. در نتیجه کارخانههای چای را که از کشاورزان خریدند نتوانستند بفروشند.او ادامه داد: ۴۰ هزار تن چای در معرض فروش گذاشته شد اما در آن زمان به دلیل برخی بیتعهدیها خرید چای کاهش پیدا کرد. از اینرو چای روی دست کارخانهها ماند. بنابراین طرح اصلاح ساختار تشکیلات چای شکست خورد و از سال ۸۳ به بعد نیز اوج فاجعه و رهاشدگی باغها رقم خورد.
باغها قابلیت احیا دارند
حسنی گفت: در سال ۸۳ دولت به کشاورزان منابع ریالی داد تا چای را از باغات خود نچینند. از اینرو از سال ۸۳ به بعد تولید چای نصف شد. همچنین کشاورزان هم توجیه اقتصادی برای تولید چای نداشتند و از این رو باغات چای خود را رها کردند.
او بیان کرد: اکنون که صنعت چای رونق گرفته است برخی از این باغها قابلیت برگشت و احیا دارند. به شرطی که دولت کمک بلاعوض در اختیار کشاورزان قرار دهد. چنانچه دولت در ردیف بودجه برای احیای صنعت چای بیمه زراعی در نظر بگیرد میتوانیم مشکل این بخش را حل کنیم.پیشتر حسنی، رئیس سندیکای چای شمال گفته بود: «چای از سال گذشته تاکنون بیش از ۵۰ درصد گران شده و با افزایش قابل توجه قیمت چای، مصرف مردم هم کم شده است.»