تاریخ انتشار : ۱۳۹۲/۱۱/۲۴ ساعت ۱۶:۵۸
کد مطلب : ۳۲۰۹۰
ورود‌نااهلان در قالب افراط به عرصه‌سياسي
گروه سياسي- رسانه‌ها: روزنامه ابتكار در سر مقاله خود نوشت: واکنش ها به راهپيمايي 22 بهمن امسال از يک روز پيش از مراسم، وقتي که روحاني، هاشمي رفسنجاني، خاتمي و به طور مشخص افراد و گروههاي برجسته اصلاح طلب از مردم دعوت کرده بودند که در راهپيمايي شرکت کنند، آغاز گشت. گروهي موافقت و عده اي ديگر نيز مخالفت خود را با حضور در مراسم امسال ابراز کرده بودند. البته برخي از کساني که مخالفت کرده بودند دليل خود را حضور تندروها و شعارهاي خاص آنها در تضاد با همدلي و يکپارچگي ملت بيان کرده بودند. موافقان اما به خاطر حمايت از روحاني و دولت وي در اين مراسم شرکت کرده و خواستار آن شده بودند که مردم اجازه ندهند انقلاب به دست نا اهلان افراطي بيفتد.
رئيس جمهوري به عنوان سخنران اين مراسم بيان داشت که بزرگداشت پيروزي انقلاب با جمعيتي کثيرتر و اتحادي بيش از گذشته برگزار شده است. وي همچنين بر حرکت دائمي به سمت فن آوري هسته اي تأکيد کرد و ضمن آن بر مذاکرات عادلانه و سازنده در چار چوب مقررات بين‌المللي با قدرتهاي جهاني تأکيد نمود و خبر داد در روزهاي آينده اين گفت وگوها بر مبناي حسن نيت و صلح طلبي ملت ايران ادامه خواهد يافت. اما در عين حال وي تهديدهاي مقامات آمريکايي را بي ارزش و کودکانه خواند. يکي ديگر از محورهاي سخنراني روحاني دفاع از عملکرد دولتش بود که به گفته وي در مدت شش ماه پس از تشکيل اين دولت تمام کشور شاهد آرامش بيشتري بوده و اقتصاد هم رو به بهبود مي‌رود.
وي همچنين نويد روزهاي بهتري را داد و با اشاره به فساد فوق العاده گسترده در دولت قبل بر مبارزه با آن تأکيد کرد و در زمينه سياستهاي داخلي قول داد که دولت به تمام وعده‌هاي انتخاباتي اش، از جمله تدوين حقوق شهروندي، عمل کند. وي ياد آوري کرد که انقلاب، قيامي بر عليه رژيم مستبد و دولت کودتايي بوده است و حرکت 35 سال پيش مردم از جمله براي دموکراسي و آزادي هنوز ادامه دارد. اما چرا حرفهاي مصالحه جويانه و همگرايانه رئيس جمهوري گوش شنوايي در ميان تندروهاي داخلي ندارد؟ چرا امروز شعارهاي جنگ طلبانه و ضد مذاکره به ظاهر در پاسخ به آمريکا ولي در اصل به نيت مقابله با دولت سر داده مي‌شود و يا در پوسترها به چشم مي‌خورد؟
تعداد کساني که در سي و پنجمين سالگرد انقلاب در تهران و شهرهاي ديگر به خيابان‌ها آمدند، به گفته رئيس جمهور، امسال بيشتر از سالهاي گذشته بود؛ چون به باور اصلاح طلبان امسال گروههاي ديگري هم که سال هاست در حاشيه قرار گرفته بودند پس از انتخابات رياست جمهوري به متن بازگشته اند. اما در اين مراسم بر خلاف توصيه‌هاي مطرح شده مبني بر پرهيز از طرح شعارهاي اختلاف افکنانه، تندروها نسبت به سالهاي گذشته، واکنش‌هاي عصبي تر وشديد تري از خود نشان دادند، شايد به خاطر حضور مردم به ويژه اکثريتي که با ايده‌هاي رئيس جمهوري همگام بودند. به گزارش رسانه‌ها برخي از لباس شخصي ها، تعدادي از کساني را که با ديدن اکبر هاشمي رفسنجاني رئيس کنوني مجمع تشخيص مصلحت نظام و رئيس جمهوري اسبق در حمايت از او شعار دادند، دستگير نمودند. در جاي ديگر افراطيون با فريادهاي مرگ بر آمريکا، محمد جواد ظريف وزير خارجه را در بخشي از راهپيمايي همراهي کردند. در فاصله يک صد متري جايگاه سخنراني رئيس جمهور، پلاکاردهايي توهين آميز و ضد وحدت در دست برخي تندروها بود؛ تصويري فتوشاپي از کانديداهاي معترض سال 88 و سيد محمد خاتمي، رئيس جمهور دو دوره پيش، در حال اعدام با اين جمله: «مطالبه امت: محاکمه سران فتنه».
گروهي از جوانان نيز که به دعوت اصلاح طلبان قصد شرکت در راهپيمايي را داشتند توسط برخي نيروهاي خودسر بازداشت شدند. بازداشت شدگان پوسترهايي در حمايت از حسن روحاني و با امضاي «جوانان اصلاح طلب» در دست داشتند. بيانيه هشت ماده اي تنظيم شده نيز که به نام همه مردم قرائت شد، کپي برداري بود از نمونه‌هاي مشابه هشت سال گذشته. در بندهايي از اين بيانيه دولت طوري توصيف مي‌شد که گويي در مقابل حاکميت قرار گرفته است. بيانيه‌هايي نيز در نقد توافق هسته اي ژنو توسط يک گروه مجعول به نام جنبش مردمي دفاع از استقلال ايران چاپ و توزيع شده بود. و در يکي از هفت بند آن نوشته شده بود که توافق محرمانه اي ميان وزارت امور خارجه ايران با اروپا و آمريکا وجود دارد که از چشم همگان مخفي مانده است! شعارهاي برخي راهپيمايان و پلاکاردهايي که در دست داشتند نيز با تأکيد بر گزينه جنگ، که مطلوب اسرائيل است، توافق در زمينه مسائل هسته اي را نفي مي‌کردند.
در مراسم تهران تنها کسي که لحن متفاوتي داشت روحاني بود، و گرنه ديگر گردانندگان اين راهپيمايي همان حرفهاي سالهاي پيش خود را تکرار کردند؛ سخناني که مي‌توان گفت اين بار بسيار تندتر از هميشه بيان شد. افراطيون مي‌خواستند نشان دهند که توانايي آن را دارند که چنان جوي ايجاد کنند که اگر کسي عکس رئيس جمهوري را هم بالا ببرد دستگير مي‌شود و اين خبر خوبي براي آقاي روحاني نيست. به نظر مي‌رسد نيروهاي پنهان و آشکار اقتدار گرا، که از شکست خود در انتخابات رياست جمهوري و حضور اکثريت مخالف با ايشان در 22 بهمن به شدت عصباني هستند، مي‌خواهند آقاي روحاني و هواداران وي را تهديد و نا اميد کنند.
اقليت افراطي اکنون در قالب دو گروه فعالند؛ اول گروهي که به سبب دريافت «نه» بزرگ در 24 خرداد از سوي اکثريت، جايگاه اقتصادي و دولتي خود را از دست داده اند و به همين سبب نيز با هر آنچه دولت انجام مي‌دهد مخالفت مي‌کنند و سود و نفع خود را برتر از منافع ملي مي‌دانند و تا شکست کامل دولت اعتدال از پاي نمي‌نشينند. اين گروه چه در عرصه مجلس، چه صحنه رسانه و اکنون پهنه خيابان با توسل به منابع نهادي و دولتي از هر گونه اخلال در کار دولت دريغ نمي‌کند. گروه ديگر البته به سبب القائات گروه اول يا باور به عقايدي تندروانه و نا آگاهي سياسي به سبب دفاع از ارزشهاي تلقين شده هر از گاهي به عنوان بدنه عمل کننده وارد ميدان مي‌شوند.آنها به زعم خود از ارزشها و ايده آلهاي خويش دفاع مي‌کنند، بي آن که لحظه اي به خود زحمت تفکر در اين مسائل را بدهند. ايشان آنچنان تحت تلقينات گروه اول قرار دارند که حتي مسلّمات دين و فرمايشات مقام معظم رهبري را در رفتاري خوارج گونه پشت سر مي‌گذارند. اين گروه در حالي قصد دارد جامعه را به تبعيت از تک صداي اقليت وا دارد که همين رفتار شاه باعث شد که مردم در 35 سال پيش نداي آزاديخواهي سر دهند و ديکتاتور را مجبور به گريز از کشور کنند. رئيس جمهور نيز البته بايد مراقب باشد که اگر در مقابل اين قدرت نمايي‌هاي اقليت تندرو ساکت بنشيند و يا به سخنان و رفتار مدارا جويانه خود با اين طيف ادامه دهد بايد منتظر ريزش فراوان حاميان اجتماعي خود باشد.
وي همچنين نويد روزهاي بهتري را داد و با اشاره به فساد فوق العاده گسترده در دولت قبل بر مبارزه با آن تأکيد کرد و در زمينه سياستهاي داخلي قول داد که دولت به تمام وعده‌هاي انتخاباتي اش، از جمله تدوين حقوق شهروندي، عمل کند. وي ياد آوري کرد که انقلاب، قيامي بر عليه رژيم مستبد و دولت کودتايي بوده است و حرکت 35 سال پيش مردم از جمله براي دموکراسي و آزادي هنوز ادامه دارد. اما چرا حرفهاي مصالحه جويانه و همگرايانه رئيس جمهوري گوش شنوايي در ميان تندروهاي داخلي ندارد؟ چرا امروز شعارهاي جنگ طلبانه و ضد مذاکره به ظاهر در پاسخ به آمريکا ولي در اصل به نيت مقابله با دولت سر داده مي‌شود و يا در پوسترها به چشم مي‌خورد؟
تعداد کساني که در سي و پنجمين سالگرد انقلاب در تهران و شهرهاي ديگر به خيابان‌ها آمدند، به گفته رئيس جمهور، امسال بيشتر از سالهاي گذشته بود؛ چون به باور اصلاح طلبان امسال گروههاي ديگري هم که سال هاست در حاشيه قرار گرفته بودند پس از انتخابات رياست جمهوري به متن بازگشته اند. اما در اين مراسم بر خلاف توصيه‌هاي مطرح شده مبني بر پرهيز از طرح شعارهاي اختلاف افکنانه، تندروها نسبت به سالهاي گذشته، واکنش‌هاي عصبي تر وشديد تري از خود نشان دادند، شايد به خاطر حضور مردم به ويژه اکثريتي که با ايده‌هاي رئيس جمهوري همگام بودند. به گزارش رسانه‌ها برخي از لباس شخصي ها، تعدادي از کساني را که با ديدن اکبر هاشمي رفسنجاني رئيس کنوني مجمع تشخيص مصلحت نظام و رئيس جمهوري اسبق در حمايت از او شعار دادند، دستگير نمودند. در جاي ديگر افراطيون با فريادهاي مرگ بر آمريکا، محمد جواد ظريف وزير خارجه را در بخشي از راهپيمايي همراهي کردند. در فاصله يک صد متري جايگاه سخنراني رئيس جمهور، پلاکاردهايي توهين آميز و ضد وحدت در دست برخي تندروها بود؛ تصويري فتوشاپي از کانديداهاي معترض سال 88 و سيد محمد خاتمي، رئيس جمهور دو دوره پيش، در حال اعدام با اين جمله: «مطالبه امت: محاکمه سران فتنه».
گروهي از جوانان نيز که به دعوت اصلاح طلبان قصد شرکت در راهپيمايي را داشتند توسط برخي نيروهاي خودسر بازداشت شدند. بازداشت شدگان پوسترهايي در حمايت از حسن روحاني و با امضاي «جوانان اصلاح طلب» در دست داشتند. بيانيه هشت ماده اي تنظيم شده نيز که به نام همه مردم قرائت شد، کپي برداري بود از نمونه‌هاي مشابه هشت سال گذشته. در بندهايي از اين بيانيه دولت طوري توصيف مي‌شد که گويي در مقابل حاکميت قرار گرفته است. بيانيه‌هايي نيز در نقد توافق هسته اي ژنو توسط يک گروه مجعول به نام جنبش مردمي دفاع از استقلال ايران چاپ و توزيع شده بود. و در يکي از هفت بند آن نوشته شده بود که توافق محرمانه اي ميان وزارت امور خارجه ايران با اروپا و آمريکا وجود دارد که از چشم همگان مخفي مانده است! شعارهاي برخي راهپيمايان و پلاکاردهايي که در دست داشتند نيز با تأکيد بر گزينه جنگ، که مطلوب اسرائيل است، توافق در زمينه مسائل هسته اي را نفي مي‌کردند.
در مراسم تهران تنها کسي که لحن متفاوتي داشت روحاني بود، و گرنه ديگر گردانندگان اين راهپيمايي همان حرفهاي سالهاي پيش خود را تکرار کردند؛ سخناني که مي‌توان گفت اين بار بسيار تندتر از هميشه بيان شد. افراطيون مي‌خواستند نشان دهند که توانايي آن را دارند که چنان جوي ايجاد کنند که اگر کسي عکس رئيس جمهوري را هم بالا ببرد دستگير مي‌شود و اين خبر خوبي براي آقاي روحاني نيست. به نظر مي‌رسد نيروهاي پنهان و آشکار اقتدار گرا، که از شکست خود در انتخابات رياست جمهوري و حضور اکثريت مخالف با ايشان در 22 بهمن به شدت عصباني هستند، مي‌خواهند آقاي روحاني و هواداران وي را تهديد و نا اميد کنند.
اقليت افراطي اکنون در قالب دو گروه فعالند؛ اول گروهي که به سبب دريافت «نه» بزرگ در 24 خرداد از سوي اکثريت، جايگاه اقتصادي و دولتي خود را از دست داده اند و به همين سبب نيز با هر آنچه دولت انجام مي‌دهد مخالفت مي‌کنند و سود و نفع خود را برتر از منافع ملي مي‌دانند و تا شکست کامل دولت اعتدال از پاي نمي‌نشينند. اين گروه چه در عرصه مجلس، چه صحنه رسانه و اکنون پهنه خيابان با توسل به منابع نهادي و دولتي از هر گونه اخلال در کار دولت دريغ نمي‌کند. گروه ديگر البته به سبب القائات گروه اول يا باور به عقايدي تندروانه و نا آگاهي سياسي به سبب دفاع از ارزشهاي تلقين شده هر از گاهي به عنوان بدنه عمل کننده وارد ميدان مي‌شوند.آنها به زعم خود از ارزشها و ايده آلهاي خويش دفاع مي‌کنند، بي آن که لحظه اي به خود زحمت تفکر در اين مسائل را بدهند. ايشان آنچنان تحت تلقينات گروه اول قرار دارند که حتي مسلّمات دين و فرمايشات مقام معظم رهبري را در رفتاري خوارج گونه پشت سر مي‌گذارند. اين گروه در حالي قصد دارد جامعه را به تبعيت از تک صداي اقليت وا دارد که همين رفتار شاه باعث شد که مردم در 35 سال پيش نداي آزاديخواهي سر دهند و ديکتاتور را مجبور به گريز از کشور کنند. رئيس جمهور نيز البته بايد مراقب باشد که اگر در مقابل اين قدرت نمايي‌هاي اقليت تندرو ساکت بنشيند و يا به سخنان و رفتار مدارا جويانه خود با اين طيف ادامه دهد بايد منتظر ريزش فراوان حاميان اجتماعي خود باشد.
