ایده ناسا، پهپاد‌های پرنده و کاوش در جو زهره

گروه علمی:جو غلیظ زهره مملو از ابر‌های اسید سولفوریک است به همین دلیل پهپاد‌های قبلی ناسا تنها چند دقیقه قادر بودند تا در سیاره زهره دوام بیاورند. ناسا برخی از ماموریت‌های آینده‌ نگر خود را اعلام کرده و قصد دارد در برنامه مفاهیم پیشرفته نوآورانه ناسا (NIAC) مطالعه کند. ناسا طرحی خیره‌ کننده برای کاوش در سیاره زهره با استفاده از هواپیما‌های بدون سرنشین پرنده مانند دارد که در جو غلیظ زهره می‌چرخند و اوج می‌گیرند.

 این پروژه که BREEZE نامیده می‌شود، یکی از هفده پروژه رویایی است که برای مطالعه بیشتر فضا انتخاب شده است. همچنین پروژه BREEZE برای کمک هزینه فاز دوم مطالعات انتخاب شده، به این معنی که محققان بودجه‌ای برای ادامه مطالعه این پروژه برای دو سال دیگر دریافت خواهند کرد. جیم رویتر، دستیار مدیر ماموریت فناوری فضایی ناسا (STMD) در بیانیه‌ای گفت: "مأموریت ناسا برای اکتشاف جهان نیازمند فناوری‌های جدید و روش‌های جدید برای انجام کار‌ها است. مطالعه این ایده‌های خلاقانه اولین قدم برای تبدیل داستان‌های علمی تخیلی به واقعیت علمی است. "

پروژه BREEZE همراه با ساخت کاوشگر‌های پهپادی است که از سازه‌های بادی استفاده می‌کنند و از طبیعت الهام می‌گیرند. هر چقدر هم که این ایده عجیب به نظر برسد، با توجه به شرایط زهره، در واقع بسیار منطقی است. زهره ابر‌های ضخیمی دارد که نما‌های سطح را از مدار دور می‌کند، بنابراین کاوشگران باید به زیر ابر‌ها بروند تا دید خوبی از سیاره داشته باشند. با این حال، فشار‌ روی سطح و دما بسیار زیاد است، بنابراین کاوشگر‌های قبلی تنها چند دقیقه روی سطح دوام آورده‌اند.


جاوید بیاندور، محقق BREEZE در بیانیه‌ای توضیح داد: "پهپاد‌ها در ارتفاعات بین ۵۰ تا ۶۰ کیلومتر، سوار بر باد‌های منطقه‌ای و با غلبه بر باد‌های نصف النهاری برای دور زدن سیاره هر ۴ تا ۶ روز یک بار حرکت می‌کنند. این پهپاد‌ها از یک نفرومتر، بادسنج، مغناطیس سنج، یک طیف سنج جرمی، THEMIS، رادار دهانه مصنوعی و دوربین نور مرئی برای مطالعات جوی و جغرافیایی استفاده می‌کنند."گفتنی است که این مطالعات شامل ردیابی الگو‌های آب و هوا، تعیین اجزای اتمسفر، نقشه برداری میدان مغناطیسی زهره و ایجاد اسکن‌های دقیق سطح است.