اسید پاشی جرمی فراتر از قتل

گروه جامعه: هر از گاهی اخباری از اسیدپاشی در کشور می‌شنویم اخباری که هر شنونده‌ای را آزرده و حیرت‌زده می‌کند. در بسیاری موارد اسیدپاشی برای ارضای حس انتقامجویی و خشم فرد اسیدپاش انجام می‌شود. حالا شمار قربانیان اسیدپاشی آنچنان در کشورمان زیاد شده است که انجمنی به همین نام در کشور و با مدیریت افراد قربانی اسیدپاشی فعالیت می‌کند.

 ماجرای اسیدپاشی در اصفهان هنوز در خاطر مردم جاخوش کرده است، جنایتی که چندین زن قربانی آن شدند و البته عاملان آن هم هرگز مشخص نشدند و پرونده بی‌هیچ نتیجه‌ای مختومه اعلام شد، درحالی‌که قربانیان این ماجرای تلخ برای همیشه سلامت و زیبایی خود را از دست داده‌اند. در نیمه اول سال نیز یکبار دیگر  تعدادی زن جوان مورد حمله اسیدپاشی قرار گرفتند که البته خوشبختانه آسیب جدی ندیدند و فرد اسیدپاش نیز دستگیر شد. چند روز پیش نیز دو زن و یک کودک قربانی اسیدپاشی شدند و در خودروی شخصی خود مورد حمله اسیدپاش قرار گرفتند.اما چرا و چه چیزی سبب اسیدپاشی می‌شود؟ امروز به نظر می‌رسد کشور نیازمند پژوهشی ژرف و علمی درباره علل و انگیزه‌های این جرم در جامعه باشد و برای آن اقدامی انجام دهد.

اسیدپاشی زمینه‌ساز ضعف امنیت روانی درجامعه
دکتر مجید ابهری، آسیب‌شناس و متخصص علوم رفتاری در این زمینه می‌گوید: یکی از جرائمی که جامعه را دچار ضعف امنیت روانی و آسیب‌های روحی می‌کند اسید‌پاشی است که به‌واسطه آن فردی با ریختن اسید روی قربانی او را تا آستانه مرگ می‌برد، اگرچه در بسیاری اوقات قربانی نمی‌میرد، اما دچار سرنوشتی بدتر از مرگ می‌شود.

وی ادامه می‌دهد: کسی که قربانی اسیدپاشی است معمولا بینایی خود را از دست می‌دهد و چهره‌ای پیدا می‌کند که ترجیح می‌دهد خود را از جامعه دور و پنهان کند. چه کسی مسبب تمامی این ناراحتی‌هاست؟ کسی که اسیدپاشی می‌کند به‌خوبی می‌داند چه انتقامی از قربانی خود می‌گیرد بنابراین باید قوانینی در کشور وجود داشته باشند تا بتوانند بازدارنده باشند.

این متخصص علوم رفتاری می‌افزاید: اسیدپاشی جرمی بیش‌ از قتل است چراکه قربانی را تا ابد در خانه تاریکی خود محبوس می‌کند و روح و روان او را همراه با جسمش نابود می‌کند.  درواقع جرم اسیدپاشی یک جرم عاطفی - خانوادگی و مربوط به معضلات خانوادگی است و معمولا به دلیل انتقام‌جویی‌های عاشقانه و شکست‌های عشقی انجام می‌شود به همین دلیل هم بیشتر قربانیان آن زنان هستند.

ابهری اظهار می‌کند: یکی از دلایل افزایش این جرم در کشور ما در دسترس بودن عامل جنایت یعنی اسید است. در واقع هر کسی با مبلغی اندک می‌تواند ابزار جنایت را خریداری کند و از آن برای مصارف سوء و دست‌یابی به اهداف شوم خود استفاده کند. عامل مهم بعدی نبود مجازات کافی و پایا در این زمینه است.

این آسیب‌شناس و متخصص علوم رفتاری تصریح می‌کند: در مورد اسیدپاشی قوانین مشخص و بازدارنده‌ای نداریم تا سبب شود افراد نسبت به این جرم وحشیانه اندکی تامل کنند و به دلیل ترس از مجازات آن چنین اقدامی نکنند. در واقع انطباق ماده قانونی با نوع اسیدپاشی که در جامعه به وقوع می‌پیوندد و همچنین میزان آن و جراحت وارده بر قربانی و خانواده‌اش متفاوت است.

نقش مجلس و قوانین در جلوگیری از تکرار اسیدپاشی
وی عنوان می‌کند: مجلس شورای اسلامی باید هرچه سریع‌تر نسبت به وضع قوانینی کارا و بازدارنده و شدید در مورد اسیدپاشی و عاملین آن اقدام کند چراکه عاملین این جنایات دقیقا به نتیجه کار خود آگاه هستند. این افراد نه به قصد مرگ بلکه برای نابودکردن زندگی اجتماعی هدف خود دست به اسیدپاشی می‌زنند بنابراین باید با شدیدترین مجازات‌ها تنبیه شوند. همچنین این نکته نیز مهم است که قربانیان اسیدپاشی را نباید به حال خود رها کنند بلکه باید از آن‌ها حمایت همه‌جانبه شده  و به این گروه از قربانیان خشونت در راستای درمان کمک شود.
ابهری بیان می‌کند: همانگونه‌ که اشاره کردم یکی از دلایل بالابودن این جرم در کشور در دسترس بودن اسید و قیمت پایین آن است به نظر می‌رسد باید تدابیری هم برای کنترل دسترسی آسان به مواد شیمیایی و اسید‌ها اندیشیده و خرید و فروش مواد شیمیایی مانند اسید در کشور ضابطه‌مند شود. اگرچه امکان به‌وجودآمدن راه‌های قاچاق برای دست‌یابی به آن هم وجود دارد.

این آسیب‌شناس و متخصص علوم رفتاری خاطر نشان می‌کند: بالابردن سطح فرهنگ و آموزش به مردم از دوران کودکی و با کمک آموزش‌وپرورش و تصویب قوانین و مجازات‌های بسیار سنگین و متناسب با جرم اسید‌پاشی شاید بتواند در این مورد راه‌گشا باشد. همچنین صداوسیما و هنرمندان با ساخت فیلم و سریال می‌توانند در فرهنگ‌سازی این امر گامی موثر بردارند.