گروه بین الملل: وزارت نفت عراق در سال گذشته میلادی پیشنهاد سه قرارداد نفتی با چین را رد کرده است. این قراردادها به چین امکان سیطره بیشتر بر میادین نفتی عراق را میداد که به سبب آن موجب خروج سرمایهگذاری سایر غولهای نفتی از این کشور در شرایط بد اقتصادی میشد.
مقامات عراقی هنوز درباره مداخله وزارت نفت این کشور اظهار نظری نکردهاند.طبق گفتههای مقامات وزارت نفت عراق، از آغاز سال ۲۰۲۱، برنامههای شرکت لوک اویل روسیه و شرکت اکسون موبیل ایالات متحده برای فروش سهام خود در میادین اصلی عراق به شرکتهای تحت حمایت دولت چین با مداخله وزارت نفت عراق ناکام ماند.
به گفته این مقامات حتی شرکت بریتانیایی بریتیش پترولیوم نیز زمانی قصد فروش بخشی از سهام خود به شرکتهای دولتی چینی را داشت که مقامات عراقی توانستند آنها را از این اقدام منصرف کنند.بیشترین میزان سرمایهگذاری خارجی در عراق متعلق به کشور چین میباشد و عراق نیز با دریافت ده و نیم میلیارد دلار از سوی چین بیشترین میزان بهرهمندی از تأمین مالی از «طرح یک جاده یک کمربند» را به خود اختصاص داده است.اما وقتی سخن از سرمایهگذاری مضاعف چین در میادین نفتی عراق میآید اوضاع فرق خواهد کرد. چرا که به گفته مقامات حوزه نفت عراق سرمایهگذاری بیشتر چین در میادین نفتی عراق سبب خروج توامان شرکتهای غربی از این کشور خواهد شد.
در گفتگویی که هفت تن از مقامات و مدیران اجرایی عراقی در حوزه نفت انجام دادند همچنین عنوان شد که احسان عبدالجبار وزیر نفت عراق سال گذشته شرکت لوک اویل را از فروش سهام خود در میدان نفتی «غرب قرنه ۲» به شرکت دولتی «ساینوپک» متعلق به چین منصرف کرده است.در جایی دیگر نیز مقامات عراقی توانسته بودند مانع خرید سهام شرکت آمریکای اکسون موبیل در میدان «غرب قرنه ۱» از سوی چینیها شوند و شرکت بریتانیایی بریتیش پترولیوم را از فروش سهام «میدان رمیله» به چینیها منصرف کنند.
در مجموع میدان رمیله و غرب قرنه نیمی از کل تولید نفت خام عراق که پنجمین ذخایر نفتی جهان را در اختیار دارد تشکیل میدهد.
۷ فروردین ماه ۱۴۰۰ بود که قرارداد همکاری ۲۵ ساله ایران و چین امضا شد و در دولت رئیسی عملیاتی شد. روابط رو به گسترش چین با ایران این امکان را برای چین فراهم آورده است تا با بهرهگیری از نفوذ سیاسی و نظامی ایران در عراق جایگاه بهتری در عراق به دست آورد. مضافا اینکه به گواه قراردادهای نفتی چهار سال گذشته؛ چین در عراق حاشیه سود کمتری نسبت به سایر شرکتهای غربی برای خود لحاظ میکرد.اما حساسیت شرکتهای غربی به حضور فزاینده چین چیزی نیست که عراق از آن چشم پوشی کند. برای نمونه شرکت بریتانیایی «شل» در سال ۲۰۱۸ از میدان نفتی مجنون خارج شد. درآمدهای نفتی در یک دهه گذشته ۹۹ درصد از کل صادرات عراق معادل ۸۵ درصد از بودجه این کشور و چهل و دو درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل داده است.
البته منصرف کردن سایر شرکتها برای باقی ماندن در عراق همراه با ارائه مشوقهایی بوده است؛ از جمله اینکه گفته شده به شرکت لوک اویل پیشنهاد اکتشاف در میدان تازه کشف شده «بلوک نفتی ۱۰» داده شده است.