گروه بین الملل:نزدیک یک سال از بازگشت طالبان به صحنه قدرت میگذرد و این در حالیست که در این مدت عقبگرد افغانستان در زمینه حقوق زنان ملموس و سریعتر بوده است. مشاهدات چند ماه اخیر سازمان ملل متحد حاکی از آن است که دغدغههایی چون حقوق زنان افغان یا برابری جنسیتی بطور کلی از صحنه سیاسی این کشور رخت بر بسته است.
آلیسون داویدیان، نماینده دفتر زنان سازمان ملل متحد در افغانستان در توئیت اخیر خود نوشت:« افغانستان تنها کشوری در جهان است که دختران اجازه ندارند به مدرسه بروند. زنان نمیتوانند در خارج از خانه کار کنند، مگر در بخشهای معدود و برای کارهای خاص. هیچ وزیر زنی وجود ندارد، و حتی وزارتخانهای برای زنان در افغانستان نداریم. عملا حق زنان برای مشارکت در زندگی سیاسی در نظر گرفته نشده است.»
ماههاست که سازمان ملل از طالبان خواسته است تا مسیر خود را تغییر داده و محدودیتهای رفت و آمد زنان افغان را حذف کند، مدارس متوسطه را برای دختران باز کند و آموزش با کیفیت را بدون تبعیض تضمین کند. طالبان وعده داده بود که در این مسیر گام برخواهد داشت اما در عمل خلاف آن را انجام داده است.
داویدیان در ادامه میافزاید:«طالبان به زنان اجازه نمیدهند که بیشتر از ۷۸ کیلومتر بدون همراهی مردی سفر کنند و هر کسی که این مساله را رعایت نکند، مورد بازجویی طالبان قرار میگیرد. آنها همچنین باید صورت خود را در ملاء عام بپوشانند. این محدودیت ها در مجموع، توانایی زنان را برای کسب درآمد، دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی و فرار از موقعیتهای خشونت آمیز و استفاده از حقوق خود محدود میکند.»
به گفته سازمان ملل، وضعیت افغانستان در حال حاضر و عدم رعایت حقوق زنان در این کشور باید زنگ خطری برای همه جهان باشد؛ زیرا با روی کار آمدن اسلام گرایان افراطی مساله فراتر از زنان رفته و در صورت ادامه وضعیت نه تنها حقوق زنان بلکه حقوق بشر بطور کامل نقض خواهد شد.