گروه علمی:جراحی در هر سنی می تواند یک چشم انداز دلهره آور باشد. اکنون محققان میگویند که دو عامل کلیدی را شناسایی کردهاند که احتمال نتایج ضعیف جراحی را در سالمندان افزایش میدهد.یک مطالعه جدید در ایالات متحده نشان میدهد سالمندانی که ضعیف هستند یا از زوال عقل رنج میبرند، با میزان مرگ و میر بالایی در سال بعد از یک عمل جراحی بزرگ روبرو هستند.
محققان دریافتند که در بین افراد ۶۵ سال و بالاتر که بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷ تحت عمل جراحی بزرگ قرار گرفتند، ۱۳ درصد در سال بعد جان خود را از دست دادند. و برخی از سالمندان در معرض خطر خاصی قرار داشتند: میزان مرگ و میر یک سال بعد در میان افراد مسن ضعیف ۲۸ درصد و در میان افراد مبتلا به زوال عقل احتمالی نزدیک به ۳۳ درصد بود.
اینکه این عمل جراحی تا چه حد منجر به مرگ این افراد شده است، مشخص نیست.دکتر «توماس گیل»، محقق ارشد از دانشکده پزشکی ییل کنتیکت، گفت: «در طی یک سال، ایجاد ارتباط مستقیم مرگ و میر با جراحی سختتر است. اما احتمالاً این عملها اغلب نقش مهمی در بدتر شدن سلامتی افراد مسن دارند.»
گیل گفت: «نرخ کلی مرگ و میر در گروه مورد مطالعه، با ۱۳ درصد در طول یک سال، به طور قابل توجهی بالاتر از آن چیزی است که برای افراد همسن آنها انتظار میرود.»وی افزود: «مشکل بزرگتر این است که آسیبپذیرترین سالمندان به مراقبت بهتر قبل و بعد از عمل جراحی نیاز دارند.»
به گفته گیل، «در ابتدا، بیماران سالمند باید از نظر ضعف یا زوال عقل زودرس که اغلب تشخیص داده نمیشود، قبل از یک جراحی انتخابی ارزیابی شوند.»به عنوان مثال، کسانی که علائم ضعف دارند مانند وزن کم، آهسته حرکت کردن یا خستگی، ممکن است از درمان مربوط به بهبود تناسب اندام خود بهره ببرند. به گفته گیل، متخصصان بیهوشی ممکن است تصمیمات متفاوتی در مورد نوع بیهوشی مورد استفاده در طول عمل، بر اساس اطلاعات ارزیابیهای قبل از جراحی بگیرند.
این یافتهها بر اساس یک نمونه ملی از ۹۹۲ فرد مسن ۶۵ سال و بالاتر است. همه آنها حداقل بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷ تحت یک عمل جراحی بزرگ قرار گرفتند.جای تعجب نیست که میزان مرگ و میر یک سال بعد از جراحی اورژانسی بسیار بیشتر از بعد از عملهای انتخابی بود: حدود ۲۲٪ در مقابل ۷٪. همچنین، سن تفاوت زیادی در میزان مرگ و میر ایجاد کرد: احتمال مرگ افراد در دهه ۸۰ و ۹۰ سالگی بین ۲.۵ تا ۶ برابر بیشتر از افراد ۶۰ ساله بود.
اما سن تمام ماجرا نبود. این مطالعه نشان داد که ضعف یک عامل اصلی بود: از بین افراد مسن که ضعیف نبودند، تنها ۶ درصد در سال بعد از جراحی جان خود را از دست دادند؛ در مقابل ۲۸ درصد از افرادی که ضعیف بودند.
در همین حال، نرخ مرگ و میر در میان افرادی که هیچ نشانهای از زوال عقل نداشتند، کمتر از ۱۲ درصد بود، در حالی که در میان افرادی که احتمال زوال عقل داشتند، این رقم تقریباً ۳۳ درصد بود.محققان اذعان میکنند هیچ کدام از اینها به این معنی نیست که افراد مسن با آن شرایط نباید جراحی شوند.