بذرپاش پروپاگاندای رئیسی را زمین‌گیر کرد

گروه اقتصادی: مهرداد بذرپاش پس از روزها اما و اگر و مطرح شدن نامش در هر پستی که در دولت خالی شد بالاخره به صندلی وزارت رسید و در کابینه سید ابراهیم رئیسی جایگزین رستم کابینه شد.به گزارش اقتصاد 24، پس از استعفای رستم قاسمی از کابینه و انصرافش از کرسی وزارت راه و شهرسازی بود که طبق روال ماه‌های اخیر، بار دیگر و برای پست تازه نیز نام مهرداد بذرپاش مطرح شد و این بار به نظر می‌رسد هدف گیری دقیق‌تر از سایر موارد بود و او از ظهر روز ۱۶ آذر و در حالی که رئیس دولت وقت در دانشگاه تهران مشغول سخنرانی بود، موفق شد از مجلس یازدهم رای اعتماد بگیرد و راهی ساختمان وزارت راه و شهرسازی شود.

بذرپاش از کجا رسید؟
مهرداد بذرپاش متولد سال ۱۳۵۹ خورشیدی در تهران و فارغ التحصیل رشته مهندسی صنایع، گرایش تولید صنعتی از دانشگاه صنعتی شریف و البته کارشناسی ارشد از دانشگاه علامه طباطبایی است. او تمامی مراحل بعدی تحصیل خود را نیز در دانشگاه طباطبایی گذرانده است.بذرپاش پیش از این رئیس دیوان محاسبات کشور بوده است و حال نیز نمایندگان مجلس با ۱۸۷ رای موافق، ۶۴ رای مخالف و ۷ رای ممتنع از مجموع ۲۵۹ نماینده حاضر در مجلس به او برای مدیریت وزارت راه و شهرسازی اعتماد کردند.اما به نظر نمی‌رسد راهی که بذرپاش در ادامه برای همراهی با دولت باید سپری کند چندان مسیر ساده‌ای باشد چرا که او حالا راهی وزارتخانه‌ای شده است که مسئولیت تحقق یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین وعده‌های سید ابراهیم رئیسی در دوران مبارزات انتخاباتی را بر عهده دارد.

بازی رستم قاسمی با وعده ساخت مسکن
یکی از وعده‌های ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس دولت سیزدهم ساخت ۴ میلیون خانه در چهار سال دوره ریاست جمهوری اش بود. اما چگونه این وعده اجرایی می‌شود؟آن هم در حالی که به نظر می‌رسد وعده بزرگ دولت روز به روز از سوی اطرافیان آقای رئیس جمهور آب می‌شود. کما این که رستم قاسمی حداقل به صراحت در اظهار نظر‌های خود با تاکید بر این که باید به روند کار در اجرای طرح نهضت ملی مسکن باید سرعت بخشیده شود، گفته بود قرار نیست سالی یک میلیون مسکن ساخته شود. او همچنین گفته بود که تا پایان دولت باید ۲ میلیون مسکن ساخته و به بهره‌برداری برسد.

وعده‌ای که رستم کابینه جدی نگرفت
بسیاری از حامیان دولت همواره تلاش داشته اند که فرصت زمان یک سال و اندی برای ساخت مسکن که در دوران رستم قاسمی از دست رفت را بر عهده این وزیر سابق بگذارند. رستم قاسمی ۵۸ ساله، از چهره‌های نظامی است که در دولت محمود احمدی‌نژاد وزیر نفت شد. سال ۱۴۰۰ سودای نشستن بر صدر پاستور را در سر داشت، به وزارت نفت قانع شد، اما در نهایت به وزارت راه و شهرسازی رسید، اما همین سمت را هم یک سال بعد از دست داد. خودش می‌گفت با حوزه مسکن و راه آشنا است و البته کارشناسی ارشد مهندسی عمران از دانشگاه امیرکبیر دارد، اما تا پیش از رفتن به کابینه احمدی‌نژاد سوابق نظامی داشت؛ از فرماندهی مهندسی نیروی دریایی سپاه تا فرماندهی قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا و عضویت در هیئت عامل بانک مرکزی و ریاست اوپک که به سوابق قاسمی اضافه شد.

قاسمی در روز رای اعتماد در حضور نمایندگان سه وعده مهم داد: «اینجانب ۱۰ دستور کار را برای وزارتخانه تدوین کردم که در اولین روز کار وزارتخانه این برنامه‌ها را ابلاغ خواهم کرد.»، «امروز بسیاری از مردم حتی هزینه ساخت مسکن را نیز ندارند که بنده برای آن راه‌حل‌های متعددی را پیش‌بینی کردم که ارائه تسهیلات با سود پایین یکی از این موارد است.» و «در دولت شورای عالی مسکن شکل خواهد گرفت و به همکاری تمام مجموعه‌ها در این مسیر تامین مسکن گام برخواهیم داشت.»

  رستم قاسمی با این وعده‌ها توانست از مجلس رای اعتماد بگیرد. او پس از تکیه زدن به صندلی وزارت راه باید به این وعده ابراهیم رئیسی در انتخابات عمل می‌کرد که گفته بود: «ساخت چهار میلیون واحد مسکونی در دولت سیزدهم یک‌ وعده شعاری نیست و به عنوان نیاز مردم و الزام قانونی، آن را عملی می‌کنیم.»

رئیسی برای اجرایی شدن این طرح همه دستگاه‌های دولتی را موظف کرد تا زمین‌های مازاد خود را در اختیار دولت قرار دهند، اما نتیجه برای خود رئیسی هم قابل باور نبود. در واقع هیچ دستگاهی حتی وزارت راه و شهرسازی نیز حاضر به واگذاری زمین‌های مازاد خود نشدند. به این ترتیب رستم قاسمی هم به‌عنوان مسئول اجرای طرح نهضت ملی مسکن کم‌کم از شعار و وعده داده‌شده کوتاه آمد و گفت قرار نیست چهار میلیون مسکن ساخته شود و تا پایان کار دولت سیزدهم، دو میلیون مسکن تحویل داده خواهد شد.هرچند وزیر سابق راه و شهرسازی روی آن حرف هم نماند و چندی قبل طرح دیگری ارائه کرد و از واگذاری زمین به مردم خبر داد که خودشان آن را بسازند.

قاسمی گفته بود قرار شده زمین‌های ویلایی در همه شهر‌هایی که زمین به اندازه کافی برای ساخت خانه‌های تک‌واحدی وجود دارد، به مردم تحویل داده شود. او درباره جزئیات این طرح نیز عنوان کرده بود: «قرار است زمین‌های ۲۰۰ تا ۲۵۰ متری به همراه وام و دیگر خدمات برای ساخت منزل به مردم ارائه شود و اگر کسی پول برای ساخت مسکن ندارد تدریجی آن را بسازد. یعنی می‌توانند نخست به اندازه ۴۰متر برای خود خانه بسازند و بعد‌ها که وضع‌شان بهتر شد بر متراژ آن بیفزایند و علاوه براین فرزندان‌شان می‌توانند طبقه بالا برای خود مسکن بسازند.»به نظر می‌رسد فارغ از همه حواشی پیش آمده برای رستم قاسمی در دوران وزارتش باید پذیرفت که او زودتر از الباقی اعضای کابینه متوجه شده بود که وعده بزرگ رئیس در دوران رقابت‌های انتخاباتی ناممکن است و پیش از دیگران از بازی از پیش باخته خارج شد.

بذرپاش و دست پیشی که گرفته است
اما آیا بذرپاش که از لحظه استعفای قاسمی برای رسیدن به این وزارتخانه دورخیز کرده بود نمی‌دانست که راهی وزارتخانه‌ای می‌شود که یکی از مهم‌ترین وعده‌های انتخاباتی رئیس کابینه آن است؟ به نظر می‌رسد هم به خوبی از آن خبر داشت و هم برای آن برنامه ریزی دقیقی کرده است و اتفاقا برنامه ریزی نیز از میان برداشتن امکان تحقق این وعده از سوی مهرداد بذرپاش در همان ابتدا و در زمان گرفتن رای اعتماد باشد.مهرداد بذرپاش چنان که گربه را دم حجله بکشند، می‌دانست که باید از همان ابتدا وعده مهم رئیس دولتی که وزیر آن می‌شود را سر ببرد تا این مشکل را از پیش رو بردارد.بذرپاش در جلسه رای اعتماد ضمن تشریح برنامه‌هایش به خصوص در حوزه مسکن گفت که «ما همه با هم در یک کشتی نشسته‌ایم، همه ایرانی هستیم و برای یک کشور و یک نظام کار می‌کنیم مگر می‌توان برای مردم کار نکرد؟»

بذرپاش برای وعده ۴ میلیون مسکن ۲۸۰۰ همت می‌خواهد
بذرپاش در بخش دیگری از دفاع خود که اتفاقا منجر به رای اعتماد نیز شد و در ارزیابی برای میزان بودجه لازم برای ساخت چهار میلیون مسکن با متراژ ۱۰۰ متر گفت: «نزدیک به دو برابر بودجه عمرانی کشور یعنی ۲۸۰۰ هزار میلیارد تومان برای ساخت چهار میلیون مسکن نیاز داریم، پس فکر نکنید اگر از ساخت مسکن کوتاه آییم مقصر دولت است یا برعکس مقصر مجلس است، ما همه در یک کشتی نشسته‌ایم و همه برای ایران و نظام تلاش می‌کنیم مگر می‌توان برای مردم کاری نکرد.»

 مجموع سخنان مهرداد بذرپاش درباره وعده رئیس دولتش را شاید بتوان به سادگی در سه جمله خلاصه کرد: هزینه ساخت ۴ میلیون مسکن تقریبا دو برابر بودجه کل کشور در سال ۱۴۰۱ است. شما نمایندگان بگویید از کجا باید تامین شود؟ با چه مدلی می‌خواهیم مسکن بسازیم؟ همه ما در یک کشتی نشسته ایم، فکر نکنیم اگر مسکن ساخته نشود فقط دولت مقصر است.

شاید دلیل این که بذرپاش به وضوح این سخنان را در صحن مجلس و در مقابل نمایندگانی که به وی رای اعتماد دادند بیان می‌کرد یکی این باشد که او می‌داند باید در یک سال آتی پاسخگوی طرح این مساله باشد که وعده ساخت مسکن چه شد؟ و در پایان دولت که حالا ۲ سال و اندی از آن باقی مانده است باید درباره ۴ میلیون مسکنی پاسخ بدهد که رئیسش آن را وعده داده و او نیز با آگاهی از این وعده ردای وزارت را برتن کرده است.
پس مهرداد بذرپاش به سرعت دست پیش را گرفته است. او بودجه‌ای ناممکن در مقابل مجلس قرار می‌دهد، او رقمی در حدود ۲۸۰۰ همت از مجلس طلب می‌کند، رقمی که دو برابر بودجه یک سال کل کشور است و معنای آن این است که برای ساخت ۴ میلیون مسکن باید نیمی از بودجه هر سال کل کشور را طی ۴ سال به وزارتخانه بذرپاش داد تا او بتواند وعده را محقق کند، و این یعنی درخواستی ناممکن!

 بذرپاش به خوبی می‌داند رقمی که او خواسته است پرداخت آن برای دولت و کشور ناممکن است پس می‌توان به صراحت گفت که بذرپاش در اولین ساعات رسیدنش به وزارت مسکن و شهرسازی مهم‌ترین وعده سید ابراهیم رئیسی در دوران انتخاباتی را به زمین زد و اتفاقا خود به طور کامل از مسئولیت این زمین گیری، خود را کنار کشیده است.

بذرپاش می‌گوید نیمی از بودجه یک سال کشور را بدهید تا او ۴ میلیون مسکن بسازد و وقتی این بودجه نیست پس مسکنی نیست و پس تقصیری هم نیست. او با مهارت خود را از سر راه اجرای وعده ناممکن رئیسی کنار کشید و حالا رئیسش در برابر وعده مهم انتخاباتیش در مقابل رای دهندگان و حتی رای ندهندگان و شهروندان ایرانی تنها مانده است.