گروه ورزشی: رقابتهای این دوره از لیگ برتر را میتوان از مهیجترین این مسابقات دانست. رقابتهایی که برای جذابتر بودن فقط تماشاگران را کم دارد. در ابتدای فصل با حضور بانوان در ورزشگاهها مواجه بودیم و این اتفاق برای اولین بار در لیگ برتر ایران رخ داد اما در ادامه فصل شرایط طوری پیش رفت که هواداران بهطور کل از حضور در ورزشگاهها محروم ماندند. اینکه حالا این وضعیت تا چه زمانی قرار است ادامه پیدا کند سوالی است که فعلا پاسخ ندارد. در این مورد باید منتظر اخبار خوب از فدراسیون و ارگانهای مربوطه باشیم.
بهطور قطع بازگشت هواداران به سکوها هیجان و حتی کیفیت مسابقات را دوچندان میکند. در خیلی از لیگهای معتبر دنیا در مقاطعی که احساس میشود تماشاگران برای حضور در ورزشگاهها از هر نظر مشکل دارند، همه دولت آن کشور بسیج میشوند تا این مساله را حل کرده و بازیها را با بیشترین تعداد تماشاگر برگزار کنند اما به نظر میآید در کشور ما برعکس این اتفاق درحال رخ دادن است. فوتبال متعلق به تماشاگران است و اگر قرار باشد مسابقات لیگ همچنان بدون حضور هواداران برگزار شود دیر یا زود این مساله ضربه بدی را به فوتبال ایران خواهد زد. مساله مهمتر اینکه باشگاههای لیگ برتری بخشی از درآمدشان را به بلیتفروشی اختصاص میدهند و اسپانسرها نیز وقتی ببینند بازیها در ورزشگاههای خالی برگزار میشود طبعا انگیزه کمتری هم ورود به فوتبال پیدا خواهند کرد که این عوامل دست به دست هم داده و از نظر اقتصادی مشکلات این فوتبال را دوچندان خواهد کرد.
عواملی که لیگ را جذابتر میکند
مسائل مختلفی است که باعث میشود یک لیگ جذاب شود. مهمترین آن کیفیت تیمها و شمار بالای مدعیان است که خوشبختانه در فصل جاری شاهد آن هستیم. تیمهایی مثل پرسپولیس، استقلال، سپاهان و گلگهر در نیمفصل اول واقعا تیمی در اندازه یک مدعی نشان دادند و انتظار میرود در نیمفصل دوم هم فولاد، تراکتور و حتی مس رفسنجان هم با توجه به پتانسیل بالای تیمشان در نیمفصل دوم بهمراتب بهتر از نیمفصل اول عمل کرده و جزء تیمهای بالای جدول باشند. موضوع دیگر برنامهریزی درست مسابقات است که تا حدی سازمان لیگ در این فصل شرایط بهتری را فراهم کرده است.
مساله دیگر حضور مربیان و بازیکنان خارجی باکیفیت در لیگ است که در مورد اول لیگ برتر در این فصل یک تکانی خورد. حضور مربیانی چون مورایس، ساپینتو، خمز و مربیان برزیلی پرسپولیس طراوت و شادابی خاصی را به لیگ بخشیده است. مخصوصا در مقایسه با دو فصل اخیر که همه تیمهای از مربیان ایرانی بهره میبردند (جز یکی دو تیم در مقاطعی کوتاه) و بازیها آنقدر حوصلهسربر و یکنواخت شده بود که کمتر تماشاگری علاقه به تماشای بازیها داشت.
هر چه مربیان با سبکهای مختلف بیشتر به لیگ برتر بیایند قطعا کمک بیشتری در بالا رفتن سطح کیفی بازیکنان میکنند. اما اگر قرار باشد یک مربی نامدار مثل کیروش با فلسفه دفاعی به فوتبال ایران آمده و چند سال ماندگار باشد طبیعتا مربیان داخلی زیادی هم به سبک او روی میآورند. ضمن اینکه هنوز هستند مربیان داخلی که از این سبک در بازیهای خود استفاده میکنند.
پرسپولیس با اقتدار قهرمان نیمفصل نشد اما...
شمار زیاد مدعیان در لیگ این حسن را داشت که بازیها و رقابتها به هم نزدیک شود. مسالهای که باعث شد پرسپولیس هم با اقتدار قهرمان نیمفصل نشود. در تمام ادوار لیگ برتر تیمهایی مثل پرسپولیس و استقلال با 36 و 35 امتیاز هم قهرمان نیمفصل شده بودند. اما در این دوره پرسپولیس با 32 امتیاز قهرمان شد. در زمینه قهرمانی نیمفصل هم پرسپولیس هفتمین بار است که این عنوان را به خود اختصاص میدهد درحالیکه تیمهای استقلال و سپاهان هر کدام 4 بار موفق به کسب این عنوان شدهاند. ذوبآهن سه بار تجربه قهرمانی در نیمفصل دارد اما نتوانسته قهرمان لیگ شود. آخرین بار که پرسپولیس موفق شد با 32 امتیاز قهرمان نیمفصل شود در لیگ شانزدهم بود. با برانکو ایوانکوویچ این عنوان را کسب کرده و در پایان فصل هم اولین قهرمانی خود را با این مربی کروات جشن گرفت.
پرسپولیس فقط یک بارقهرمانی را از دست داده است
اگرچه به قهرمان نیمفصل جام نمیدهند و قهرمانی در این مقطع از فصل هم تضمینی برای قهرمانی در پایان فصل نیست اما پرسپولیس در غیر از لیگ سیزدهم در 5 دوره دیگری که قهرمان نیمفصل شده توانسته در پایان فصل هم صدرنشین بماند. در لیگ سیزدهم هم شاگردان علی دایی درحالی قهرمانی را به فولاد واگذار کردند که در بازی برگشت با این تیم نتیجه را واگذار کردند. بازی جنجالیای که علی دایی اعتقاد داشت داور برخورد توپ به دست بازیکن فولاد را باید اعلام پنالتی میکرده است. جالب اینکه در پایان همان سال مشخص شد که چند بازیکن فولاد کارت پایانخدمتشان جعلی بوده است. موردی که باعث شد دایی، پرسپولیس را قهرمان واقعی لیگ بداند.
سرنوشت قهرمانیهادر ۱۰ دوره اخیر لیگ چگونه رقم خورد؟
بررسی سرنوشت قهرمانهای نیمفصل از لیگ دهم تا بیستم میتواند جالب باشد. در لیگ دهم ذوبآهن با 34 امتیاز قهرمان شد اما سپاهان رقیب همشهریاش در پایان با 66 امتیاز عنوان قهرمانی را به دست آورد. در لیگ یازدهم استقلال با 36 امتیاز و مقتدرانه قهرمان نیمفصل شد اما در نیمفصل دوم با رفتن فرهاد مجیدی از استقلال این تیم بهتدریج دچار افت شد و درنهایت قهرمانی را به سپاهان واگذار کرد. در آن سال سپاهان با امیر قلعهنویی در نیمفصل دوم عالی کار کرد و با 67 امتیاز مقتدرانه صدر جدول را از استقلال گرفت. در فصل دوازدهم شرایط برعکس شد و قلعهنویی در بازگشت به استقلال در شرایطی این تیم را با 67 امتیاز قهرمان کرد که سپاهان با 31 امتیاز قهرمان نیمفصل شده بود. در لیگ سیزدهم هم در بالا اشاره داشتیم که پرسپولیس با هدایت دایی با 27 امتیاز قهرمان نیمفصل شد اما این فولاد بود که با 57 امتیاز جشن قهرمانی گرفت.
اما در لیگ چهاردهم شاهد لیگ هیجانانگیزی در بالای جدول بودیم تا حدی که 5 تیم اول در هفته پایانی جایگاهشان مشخص شد. تراکتوری که با تونی اولیویرا فصل خوبی را سپری میکرد و با 28 امتیاز هم قهرمان نیمفصل شد. آنها تا پایان فصل در جمع مدعیان ماندند و درحالیکه برای قهرمانی به یک برد خانگی مقابل نفت تهران نیاز داشتند درنهایت به تساوی سه بر سه دست یافتند تا سپاهان با برد خانگی در هفته آخر با 57 امتیاز قهرمان لیگ شود. جالب اینکه در تبریز نتیجه بازی سپاهان را به اشتباه به تماشاگران رساندند و این مساله باعث شد آنها به اتفاق تونی اولیویرا و بازیکنان جشن قهرمانی گرفته و صحنههای خاطرهانگیزی را رقم بزنند! در لیگ پانزدهم هم یک تیم شهرستانی دیگر به نام استقلال خوزستان قهرمان نیمفصل و پایان فصل شد.
البته پرسپولیس هم میتوانست قهرمان لیگ شود اگر تفاضل گل بهتری نسبت به این تیم داشت. از لیگ شانزدهم بود که سریال قهرمانیهای پرسپولیس آغاز شد. از لیگ شانزدهم تا نوزدهم پرسپولیس فقط یکبار قهرمان نیمفصل نشد و آن هم لیگ هجدهم بود. در این فصل سپاهان با 31 امتیاز صدرنشین شد اما در پایان فصل پرسپولیس که از لیگ قهرمانان کنار رفته بود توانست با قهرمانی در لیگ جبران مافات کند. در لیگ نوزدهم و بیستم هم پرسپولیس به ترتیب با 31 و 30 امتیاز قهرمان نیمفصل و هر دو فصل را با 67 امتیاز قهرمانی از آن خود کرد. اما در فصل گذشته نیز استقلال درحالیکه با 35 امتیاز قهرمان شده بود با 68 امتیاز رکورددار امتیازات در لیگ برتر شد. البته پیش از این پرسپولیس دو بار و سپاهان یک بار در لیگ 18 تیمی با 67 امتیاز قهرمان شده بودند.