تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۲/۰۹ ساعت ۱۲:۰۲
کد مطلب : ۴۰۰۵۹۴
برخی سموم‌کشاورزی باعث‌ایجاد اوتیسم می‌شود
گروه علمی: نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد: استنشاق گروهی از حشره کش ها به نام پیرتروئیدها می تواند خطر ابتلا به اختلالات رشد عصبی را افزایش دهد. این مواد به طور خاص می توانند عامل ایجاد اوتیسم در کودکان شوند.
به گزارش سیناپرس، سم موسوم به پیرتروئیدها Pyrethroids یکی از رایج ترین حشره کش ها در بسیاری از کشور ها محسوب می شود که عموما برای کنترل شپش و دفع و کنترل پشه ها کاربرد دارد. در بسیاری از کشورهای استوایی نیز شهرداری ها این ماده را با استفاده از سم پاش های بزرگ در خیابان ها اسپری می کنند تا از رشد پشه مالاریا و دنگی جلوگیری کنند.
دکتر جیمز بورکت، نویسنده ارشد این مطالعه و استادیار علوم اعصاب در کالج پزشکی و علوم زیستی دانشگاه تولدو در این رابطه می گوید: متاسفانه امروزه ردپای این سم همه جا هست. شما می توانید این محصول را به شکل اسپری های ضد حشره در فروشگاه ها خریداری کنید. اگرچه بسیاری از مراکز استاندارد در گوشه و کنار جهان این حشره کش را برای انسان بی ضرر دانسته اند. با این حال، مطالعه جدید نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی حتی در سطوح ایمن نیز خطرناک هستند.
تا کنون مطالعات متعددی میزان بالایی از اختلالات عصبی رشدی را با قرار گرفتن در معرض پیرتروئیدها ثبت کرده است. برای مطالعه تغییرات رفتاری خاص ناشی از استنشاق اسپری حشره کش، محققان به بررسی فرزندان موش های ماده در معرض دوزهای کمی از یک پیرتروئید به نام دلتامترین در بازه زمانی قبل، در طول و بلافاصله پس از بارداری پرداختند.
نتایج این مطالعه نشان داد: نوزادان این موش ها بیش فعالی و رفتارهای تکراری داشته و صداهای کمتری تولید کرده و احتمال شکست در آزمون‌های یادگیری پایه در آن ها بیشتر بود. آن ها همچنین تغییراتی را در سیستم دوپامین خود تجربه کردند که ویژگی مشخصه تعدادی از اختلالات رشد عصبی از جمله اوتیسم است.
دکتر بورکت در ادامه توضیحاتش می افزاید: همه اینها شبیه علائمی است که بیماران انسانی مبتلا به اختلالات رشد عصبی ممکن است داشته باشند. ما نمی گوییم این موش ها قطعا اوتیسم یا بیش فعالی و عدم تمرکز (ADHD) دارند. در حال حاضر ما قطعا می دانیم که چیزی در مغز آنها بر اثر این مواجهه تغییر کرده است و این موضوع منجر به همان رفتارهایی می شود که در کودکان مبتلا به اوتیسم می بینیم.
گری میلر، معاون استراتژی تحقیقاتی و نوآوری در دانشکده بهداشت عمومی میلمن دانشگاه کلمبیا و یکی از محققان این مطالعه، در رابطه با موضوع فوق می گوید: ما طی چند دهه گذشته از طریق محدودیت ها و مقررات، قرار گرفتن در معرض بسیاری از آفت کش های خطرناک را کاهش داده ایم. این مطالعه به حجم رو به رشدی از مطالعات اضافه می کند که بر اساس آن اثبات می شود پیرتروئیدهای پرمصرف بدون عوارض جانبی نیستند و باید از نظر ایمنی بیشتر مورد ارزیابی قرار گیرند.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، موارد اوتیسم در ایالات متحده در حال افزایش است، این میزان از یک در ۱۵۰ کودک در سال ۲۰۰۰ به یک کودک از هر ۴۴ کودک در سال ۲۰۱۸ افزایش یافته است. یکی از مشکلات شناسایی علل اوتیسم و اختلالات رشد عصبی این است که بیشتر تحقیقات فعلی روی مؤلفه ژنتیکی تمرکز دارند. به همین دلیل این نوع تحقیقات بسیار مهم است زیرا شما نمی توانید ژنتیک کسی را تغییر دهید، اما می توانید به عوامل محیطی توجه کنید.
به گزارش سیناپرس، سم موسوم به پیرتروئیدها Pyrethroids یکی از رایج ترین حشره کش ها در بسیاری از کشور ها محسوب می شود که عموما برای کنترل شپش و دفع و کنترل پشه ها کاربرد دارد. در بسیاری از کشورهای استوایی نیز شهرداری ها این ماده را با استفاده از سم پاش های بزرگ در خیابان ها اسپری می کنند تا از رشد پشه مالاریا و دنگی جلوگیری کنند.
دکتر جیمز بورکت، نویسنده ارشد این مطالعه و استادیار علوم اعصاب در کالج پزشکی و علوم زیستی دانشگاه تولدو در این رابطه می گوید: متاسفانه امروزه ردپای این سم همه جا هست. شما می توانید این محصول را به شکل اسپری های ضد حشره در فروشگاه ها خریداری کنید. اگرچه بسیاری از مراکز استاندارد در گوشه و کنار جهان این حشره کش را برای انسان بی ضرر دانسته اند. با این حال، مطالعه جدید نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی حتی در سطوح ایمن نیز خطرناک هستند.
تا کنون مطالعات متعددی میزان بالایی از اختلالات عصبی رشدی را با قرار گرفتن در معرض پیرتروئیدها ثبت کرده است. برای مطالعه تغییرات رفتاری خاص ناشی از استنشاق اسپری حشره کش، محققان به بررسی فرزندان موش های ماده در معرض دوزهای کمی از یک پیرتروئید به نام دلتامترین در بازه زمانی قبل، در طول و بلافاصله پس از بارداری پرداختند.
نتایج این مطالعه نشان داد: نوزادان این موش ها بیش فعالی و رفتارهای تکراری داشته و صداهای کمتری تولید کرده و احتمال شکست در آزمون‌های یادگیری پایه در آن ها بیشتر بود. آن ها همچنین تغییراتی را در سیستم دوپامین خود تجربه کردند که ویژگی مشخصه تعدادی از اختلالات رشد عصبی از جمله اوتیسم است.
دکتر بورکت در ادامه توضیحاتش می افزاید: همه اینها شبیه علائمی است که بیماران انسانی مبتلا به اختلالات رشد عصبی ممکن است داشته باشند. ما نمی گوییم این موش ها قطعا اوتیسم یا بیش فعالی و عدم تمرکز (ADHD) دارند. در حال حاضر ما قطعا می دانیم که چیزی در مغز آنها بر اثر این مواجهه تغییر کرده است و این موضوع منجر به همان رفتارهایی می شود که در کودکان مبتلا به اوتیسم می بینیم.
گری میلر، معاون استراتژی تحقیقاتی و نوآوری در دانشکده بهداشت عمومی میلمن دانشگاه کلمبیا و یکی از محققان این مطالعه، در رابطه با موضوع فوق می گوید: ما طی چند دهه گذشته از طریق محدودیت ها و مقررات، قرار گرفتن در معرض بسیاری از آفت کش های خطرناک را کاهش داده ایم. این مطالعه به حجم رو به رشدی از مطالعات اضافه می کند که بر اساس آن اثبات می شود پیرتروئیدهای پرمصرف بدون عوارض جانبی نیستند و باید از نظر ایمنی بیشتر مورد ارزیابی قرار گیرند.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، موارد اوتیسم در ایالات متحده در حال افزایش است، این میزان از یک در ۱۵۰ کودک در سال ۲۰۰۰ به یک کودک از هر ۴۴ کودک در سال ۲۰۱۸ افزایش یافته است. یکی از مشکلات شناسایی علل اوتیسم و اختلالات رشد عصبی این است که بیشتر تحقیقات فعلی روی مؤلفه ژنتیکی تمرکز دارند. به همین دلیل این نوع تحقیقات بسیار مهم است زیرا شما نمی توانید ژنتیک کسی را تغییر دهید، اما می توانید به عوامل محیطی توجه کنید.
پربينندهترين مطالب و خبرها
