رابطه با ونزوئلا، نیکاراگوئه و کوبا چه دردی از مردم ایران دوا می‌کند؟

گروه اقتصادی: «رئیسی به ونزوئلا، نیکاراگوئه و کوبا می‌رود»؛ این خبر در حالی مخابره شد که ایران، این روز‌ها زیر فشار تهدید و تهدید‌های بین المللی است. در واقع اینکه برجام مغفول مانده است، اینکه نظام حکمرانی در ایران معاهده‌های بین المللی را قبول ندارد و ... موجب شده است، نتوانیم با کشور‌هایی که در اقتصاد دنیا و البته در بازار‌های جهانی حرف‌های زیادی برای گفتن دارند، وارد فضای داد و ستد اقتصادی شویم.

به گزارش اقتصاد 24، به همین دلیل سوالی که درباره سفر ابراهیم رئیسی به ونزوئلا، نیکاراگوئه و کوبا مطرح می‌شود، چیزی جز این نمی‌تواند باشد که تعامل و همنشینی با کشور‌هایی که پتانسیل اقتصادی قابل توجهی ندارند، چه دستاوردی می‌تواند برای اقتصاد پر از مانع ایران داشته باشد؟

فریدون مجلسی تحلیلگر مسائل بین الملل  در این رابطه اظهار داشت: تنها دستاوردِ رابطه با کشور‌هایی مثل ونزوئلا، نیکاراگوئه و کوبا می‌تواند این باشد که برویم از بیت المال برایشان خرج کنیم و خودی نشان بدهیم و برگردیم! به هرحال سال‌های پیش هم در این رابطه هزینه‌های زیادی داده ایم که ظاهراً احمدی نژاد همه مبالغ صرف شده را بذل و بخشش کرده بود.

این تحلیلگر مسائل بین الملل در ادامه گفت: اینکه کشور‌ها در سرتاسر جهان نفوذ و ارتباط داشته باشند، مهم است، اما به شرطی که اول به یک وزن و اقتداری برسند تا بتوانند در تعامل با کشور‌ها برای منافع ملی شان سود داشته باشند. وگرنه این سفر‌ها به دلیل اینکه در آمریکای لاتین رنجیدگی‌هایی از آمریکا وجود دارد و همچنین از قدیم کمونیست در آنجا نفوذ کرده است تا فقر خودشان را به گردن آمریکا می‌اندازند، چندان موثر نیست. دولت ایران به آنجا می‌رود تا با سوته دلان گردهم آیند و چند فحش اسپانیایی نثار آمریکایی‌ها کنند! وی درباره چرایی استقبال کشورهای آمریکای جنوبی از ایران نیز گفت: درباره اینکه چرا آنها از ایران استقبال می‌کنند باید گفت، همه کشور‌ها کمک ساختاری را می‌پذیرند. مگر ما برای جیبوتی وسط بیابان ساختمان پارلمان نساختیم؟ خب! در ونزوئلا، نیکاراگوئه و کوبا می‌توانیم کمک رسانی را ادامه بدهیم! این کار‌ها چه خاصیتی برای ایران و مردم ایران دارد؟

به قدری در دیپلماسی بد عمل کرده ایم که همسایه‌ها هم می‌دانند می‌توانند به ایران ضربه بزنند
مجلسی توضیح داد: مراوده با همسایه‌ها به دلیل هزینه پایین حمل و نقل که بحث مهمی در تجارت جهانی است، می‌تواند اثرگذارتر باشد، اما واقعیت این است، به قدری در دیپلماسی بد عمل کرده ایم که همسایه‌ها هم می‌دانند می‌توانند به ایران ضربه بزنند. برای ایران همسایه‌ای نزدیکتر از عراق وجود ندارد که تحت نفوذ گروه‌های مختلف مسلح و غیرمسلح، حشدالشعبی و ... است و همچنین با ما مذهب مشترک دارند. اما عملاً آن‌ها هم نمی‌توانند پول نفت و گاز خریداری شده از ایران را بپردازند و پیشنهاد می‌دهند با دینار تسویه حساب کنند. البته می‌خواهند طلب ایران را بدهند، اما مخالفت ما با اف‌ ای تی اف مانع می‌شود. من مانده ام، چطور مسئولان ما به معاهده‌های بین المللی بی توجهی می‌کنند و دم از توسعه می‌زنند. با این توضیح که اقدام‌های نظام سیاسی ایران موید خودخواسته بودن تحریم‌ها است و راه نجات ساده‌ای وجود ندارد.

این تحلیلگر مسائل سیاسی در پایان گفت: پس برای ورود به تجارت جهانی باید «امتیاز» داده شود، با این توضیح که آن امتیاز علت اصلی تنازع ایران با اروپا و البته با آمریکا است؛ یعنی تا زمانی که فروپاشی اسرائیل مقدس شمارده شود، نظام بین الملل هیچ همکاری و همراهی‌ای با ایران نخواهد شود، به عبارت دیگر ضدیت با اسرائیل درب‌های دنیا را به روی ایران بسته است.