تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۵/۰۹ ساعت ۱۱:۳۵
کد مطلب : ۴۱۹۱۱۷
این داروی سرطان می‌تواند انسولین تولید کند
گروه علمی: محققان دارویی را که معمولاً برای درمان سرطان استفاده می شود، با یک ضدالتهاب طبیعی مشتق شده ترکیب کرده اند تا سلول‌های بنیادی پانکراس را برای رشد به سلول‌های تولید کننده انسولین تحریک کنند. یافته‌های این مطالعه می تواند روزی به یک راه جایگزین برای بازگرداندن تولید انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ منجر شود.
به گزارش سینا پرس، محققان دارویی را که معمولاً برای درمان سرطان استفاده می شود، با یک ضدالتهاب طبیعی مشتق شده ترکیب کرده اند تا سلول‌های بنیادی پانکراس را برای رشد به سلول‌های تولید کننده انسولین تحریک کنند. یافته‌های این مطالعه می تواند روزی به یک راه جایگزین برای بازگرداندن تولید انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ منجر شود.
در بیماران دیابتی نوع ۱، سلول های بتای لوزالمعده توسط سیستم ایمنی بدن آسیب دیده یا از بین می روند و انسولین کمی تولید کرده یا اصلاً انسولین تولید نمی کنند. تحقیقات زیادی برای توسعه درمان هایی برای بازسازی سلول های بتا از جمله تبدیل سلول های بنیادی از سایر نقاط بدن به سلول های تولید کننده انسولین انجام شده است.
پانکراس از سلول های برون ریز و غدد درون ریز تشکیل شده است. سلول‌های غدد درون ریز آنهایی هستند که هورمون‌هایی از جمله انسولین ترشح کرده و سلول‌های برون‌ریز آنزیم‌هایی تولید می کنند که در روده کوچک ترشح شده و به هضم غذا کمک می کنند. سلول های مجرای سلول های برون ریز هستند که پوشش لوله ها یا مجاری را تشکیل می دهند که آنزیم های پانکراس را آزاد می کند. مطالعات قبلی نشان داده اند که سلول های پیش ساز مجرای، می توانند به سلول های بتا تولید کننده انسولین تمایز یابند.
در حال حاضر، در یک مطالعه اثبات مفهوم، محققان موسسه قلب و دیابت بیکر در استرالیا از ترکیبی از یک داروی مصنوعی و یک داروی طبیعی مشتق شده برای تحریک سلول های پیش ساز مجرای برای تمایز به سلول های بتا مانند که قادر به تولید انسولین هستند استفاده کرده اند.
محققان از یک مهارکننده مصنوعی به نام EZH2 که عمدتاً برای درمان سرطان استفاده می شود و از تریپتولید که از یک گیاه چینی گرفته شده و دارای خواص ضد التهابی و ضد سرطانی است، استفاده کردند.ژن EZH2 دستورالعمل هایی را برای ساخت آنزیمی ارائه می دهد که بخشی از یک گروه پروتئینی به نام کمپلکس سرکوب کننده polycomb-2 را تشکیل می دهد. با خاموش کردن ژن‌های خاص، این مجموعه در تعیین نوع سلولی که یک سلول نابالغ در نهایت تبدیل می شود، نقش دارد. به گزارش سیناپرس، هنگامی که آنزیم EZH2 بیش از حد فعال می شود، رشد سلولی کنترل نمی شود و می تواند منجر به سرطان شود. هنگامی که برای درمان سرطان استفاده می شود، مهارکننده های EZH2 آنزیم را هدف قرار داده و سرکوب کرده و از رشد تومورها جلوگیری می کنند.
پژوهشگران دریافتند که پس از ۴۸ ساعت، ترکیب بازدارنده EZH2-تریپتولید توانایی پیش ساز سلول های مجرای انسان را احیا کرده و آنها را دوباره فعال کرده و امکان تمایز آنها به سلول های بتا مانند را فراهم کرده است. جالب اینجاست، هنگامی که سلول ها در معرض محلول گلوکز قرار گرفتند، انسولین تولید کردند.
محققان می گویند:مشاهدات تجربی آنها این احتمال را نشان می دهد که سلول های برنامه ریزی شده مجدد قادر به تولید انسولین بوده و ترشح انسولین را از نظر عملکردی در پاسخ به تحریک گلوکز افزایش می دهند.
در حالی که تحقیقات بیشتری برای بررسی مکانیسم اثر این داروها مورد نیاز است، محققان می گویند که یافته های مطالعه آنها شواهدی برای درمان جایگزین بالقوه برای دیابت نوع ۱ ارائه می دهد.شرح کامل این مطالعه در مجله تخصصی Clinical Epigenetics منتشر شده است.
پانکراس از سلول های برون ریز و غدد درون ریز تشکیل شده است. سلول‌های غدد درون ریز آنهایی هستند که هورمون‌هایی از جمله انسولین ترشح کرده و سلول‌های برون‌ریز آنزیم‌هایی تولید می کنند که در روده کوچک ترشح شده و به هضم غذا کمک می کنند. سلول های مجرای سلول های برون ریز هستند که پوشش لوله ها یا مجاری را تشکیل می دهند که آنزیم های پانکراس را آزاد می کند. مطالعات قبلی نشان داده اند که سلول های پیش ساز مجرای، می توانند به سلول های بتا تولید کننده انسولین تمایز یابند.
در حال حاضر، در یک مطالعه اثبات مفهوم، محققان موسسه قلب و دیابت بیکر در استرالیا از ترکیبی از یک داروی مصنوعی و یک داروی طبیعی مشتق شده برای تحریک سلول های پیش ساز مجرای برای تمایز به سلول های بتا مانند که قادر به تولید انسولین هستند استفاده کرده اند.
محققان از یک مهارکننده مصنوعی به نام EZH2 که عمدتاً برای درمان سرطان استفاده می شود و از تریپتولید که از یک گیاه چینی گرفته شده و دارای خواص ضد التهابی و ضد سرطانی است، استفاده کردند.ژن EZH2 دستورالعمل هایی را برای ساخت آنزیمی ارائه می دهد که بخشی از یک گروه پروتئینی به نام کمپلکس سرکوب کننده polycomb-2 را تشکیل می دهد. با خاموش کردن ژن‌های خاص، این مجموعه در تعیین نوع سلولی که یک سلول نابالغ در نهایت تبدیل می شود، نقش دارد. به گزارش سیناپرس، هنگامی که آنزیم EZH2 بیش از حد فعال می شود، رشد سلولی کنترل نمی شود و می تواند منجر به سرطان شود. هنگامی که برای درمان سرطان استفاده می شود، مهارکننده های EZH2 آنزیم را هدف قرار داده و سرکوب کرده و از رشد تومورها جلوگیری می کنند.
پژوهشگران دریافتند که پس از ۴۸ ساعت، ترکیب بازدارنده EZH2-تریپتولید توانایی پیش ساز سلول های مجرای انسان را احیا کرده و آنها را دوباره فعال کرده و امکان تمایز آنها به سلول های بتا مانند را فراهم کرده است. جالب اینجاست، هنگامی که سلول ها در معرض محلول گلوکز قرار گرفتند، انسولین تولید کردند.
محققان می گویند:مشاهدات تجربی آنها این احتمال را نشان می دهد که سلول های برنامه ریزی شده مجدد قادر به تولید انسولین بوده و ترشح انسولین را از نظر عملکردی در پاسخ به تحریک گلوکز افزایش می دهند.
در حالی که تحقیقات بیشتری برای بررسی مکانیسم اثر این داروها مورد نیاز است، محققان می گویند که یافته های مطالعه آنها شواهدی برای درمان جایگزین بالقوه برای دیابت نوع ۱ ارائه می دهد.شرح کامل این مطالعه در مجله تخصصی Clinical Epigenetics منتشر شده است.
پربينندهترين مطالب و خبرها
