تاریخ انتشار : ۱۴۰۳/۰۱/۲۰ ساعت ۱۸:۱۵
کد مطلب : ۴۶۴۴۴۶
شوک‌های آلرژیک با نانوذرات قابل جلوگیری هستند
گروه علمی:برخی از افراد به دارو یا یک ماده غذایی واکنش‌های شدیدی نشان می‌دهند. به تازگی نانوذرات حاوی آنتی بادی ساخته شده که می‌تواند به مهار چنین شوک‌هایی کمک کند.به گزارش ایسنا، محققان دانشگاه نورث‌وسترن نانوذراتی ساختند که می‌تواند ماست‌سل‌ها را هدف قرار داده و آنها را غیرفعال کند. این کار از آنافیلاکسی در موش‌ها جلوگیری می‌کند. ماست‌سل‌ها، سلول‌های مهاجری هستند که ساختاری شبیه به گرانول داشته و غنی از هپارین و هیستامین هستند. این سلول‌ها نقش مهمی در آلرژی و آنافیلاکسی (نوعی آلرژی شدید) دارند.
هر چند که این تحقیق هنوز در مراحل ابتدایی قرار دارد، ولی نتایج آن نشان می‌دهد که نانوذراتی که محققان طراحی کرده‌اند، می‌تواند پاسخ ماست‌سل‌ها به آلرژی را مسدود کند.در طی واکنش‌های آلرژیک شدید، ماست‌سل‌ها هیستامین و سایر مواد شیمیایی التهابی را آزاد می‌کنند و نقش مهمی در آنافیلاکسی دارند.
ایوان اسکات از محققان این پروژه معتقد است که نکته اصلی در موفقیت این پروژه، پوشش‌دهی نانوذرات با دو آنتی‌بادی بود. یکی از آنتی‌بادی‌ها "mock allergen" است که به ماست‌سل‌ها متصل می‌شود و آن را فعال می‌کند. آنتی‌بادی دوم، SIGLEC-6، برعکس عمل می‌کند. هنگامی که نانوذرات به ماست‌سل متصل می‌شوند، آنها را از فعال کردن و آزادسازی مواد شیمیایی درگیر در یک واکنش باز می‌دارند.
محققان دریافتند که با درگیر کردن هر دو نوع گیرنده روی ماست‌سل‌ها، موش‌ها در برابر واکنش‌های آنافیلاکسی محافظت می‌شوند. اسکات می‌گوید: با توجه به این دو سیگنال متناقض، ماست‌سل‌ها تصمیم می‌گیرند که نباید فعال شوند و باید آلرژن را تنها بگذارند.
یکی از چالش‌های فنی این پروژه آن بود که آنتی‌بادی به سطح نانوذرات متصل شود، بدون این که ساختار یا عملکرد آن تغییر کند. معمولا وقتی آنتی‌بادی‌ها به نانوذرات می‌چسبند، آنتی بادی‌ها تغییر شکل داده و عملکرد آنها مختل می‌شود.
دکتر اوان اسکات و بروس بوچنر با استفاده از روش جدیدی، نانوذرات را با آنتی بادی متصل کرده بدون این که این تغییر رخ دهد.به نقل از ستاد نانو، آزمایش روی موش‌ها نشان داد که نانوذرات دارای هر دو آنتی‌بادی از بروز واکنش آلرژیک جلوگیری کردند و هر یک از آنتی‌بادی‌ها به تنهایی نتوانست عملکرد خوبی به دنبال داشته باشد.
ایوان اسکات از محققان این پروژه معتقد است که نکته اصلی در موفقیت این پروژه، پوشش‌دهی نانوذرات با دو آنتی‌بادی بود. یکی از آنتی‌بادی‌ها "mock allergen" است که به ماست‌سل‌ها متصل می‌شود و آن را فعال می‌کند. آنتی‌بادی دوم، SIGLEC-6، برعکس عمل می‌کند. هنگامی که نانوذرات به ماست‌سل متصل می‌شوند، آنها را از فعال کردن و آزادسازی مواد شیمیایی درگیر در یک واکنش باز می‌دارند.
محققان دریافتند که با درگیر کردن هر دو نوع گیرنده روی ماست‌سل‌ها، موش‌ها در برابر واکنش‌های آنافیلاکسی محافظت می‌شوند. اسکات می‌گوید: با توجه به این دو سیگنال متناقض، ماست‌سل‌ها تصمیم می‌گیرند که نباید فعال شوند و باید آلرژن را تنها بگذارند.
یکی از چالش‌های فنی این پروژه آن بود که آنتی‌بادی به سطح نانوذرات متصل شود، بدون این که ساختار یا عملکرد آن تغییر کند. معمولا وقتی آنتی‌بادی‌ها به نانوذرات می‌چسبند، آنتی بادی‌ها تغییر شکل داده و عملکرد آنها مختل می‌شود.
دکتر اوان اسکات و بروس بوچنر با استفاده از روش جدیدی، نانوذرات را با آنتی بادی متصل کرده بدون این که این تغییر رخ دهد.به نقل از ستاد نانو، آزمایش روی موش‌ها نشان داد که نانوذرات دارای هر دو آنتی‌بادی از بروز واکنش آلرژیک جلوگیری کردند و هر یک از آنتی‌بادی‌ها به تنهایی نتوانست عملکرد خوبی به دنبال داشته باشد.
پربينندهترين مطالب و خبرها
پربحثترين مطالب و خبرها
