لوک گدار، سینماگر 83 ساله فرانسوی که و خالق آثار ماندگاری چون از نفس افتاده، زن، یک زن است و آلفاویل، با فیلم تجربی و خاص خداحافظی با زبان دوباره میهمان سینماهای جهان خواهد شد.ساخته جدید گدار موفق شد جایزه هیأت داوران شصتوهفتمین جشنواره فیلم کن را به صورت مشترک با فیلم مامی خاویر دولان دریافت کند تا گدار 83 ساله که تاکنون 19 فیلم را به جشنواره کن آورده است، بتواند اولین جایزه خود را از بخش اصلی این رویداد معتبر سینمایی کسب کند.
این فیلم کاملا تجربی، درامی رمانتیک درباره زندگی یک مرد و زن است و نیمه دوم فیلم از زاویه دید یک سگ ولگرد روایت میشود. ژان لوک گدار در سال 1965 خرس طلای جشنواره برلین را برای فیلم آلفاویل کسب کرد. وی همچنین دو نشان افتخار سزار را در سالهای 1987 و 1998 و یک شیر طلای جشنواره ونیز را در سال 1982 برای مجموعه فعالیتهای سینماییاش و یک شیر طلای دیگر را در سال 1983 برای فیلم نام کوچک؛ کارمن در جشنواره ونیز کسب کرد. علاوه بر آن، در سال 2010 یک اسکار افتخاری نیز برای قدردانی از تمام فعالیتهای سینمایی گدار به وی اعطا شد.
گدار درباره سبک فیلمسازیاش توضیح میدهد: نحوه فیلمسازی من همانند شیوهای است که دو یا سه نوازنده جاز آهنگ میسازند. در واقع لزوما هیچ سناریوی نوشتهای وجود ندارد، بلکه ما موضوعی را انتخاب میکنیم سپس بازیگران آن را ایفا میکنند و در نهایت فیلم سازمان یافته و تدوین میشود. هیچ دیالوگ از پیش تعیین شدهای در کار نیست و تنها چند کُلاژ و یادداشت وجود دارد که پیوند آنها به ساخت یک فیلم میانجامد.
سینمای گدار در عرصه سینمای جهان منبعی برای سایر کارگردانان دیگر محسوب میشود، اما گدار نیز در فیلمهایش تلاش کرده از سکانسهای فیلمهای پیش از خود و علاوهبر آن نقاشی نقاشانی چون رنوا و دیگر نقاشیهای معروف در طراحی صحنههای فیلمهایش بهره ببرد.