1. ثبات اقتصادی و سیاسی
یکی از مهمترین پیششرطها برای آزادسازی تجاری، وجود ثبات اقتصادی و سیاسی است. بدون ثبات، جذب سرمایهگذاری خارجی و توسعه تجارت بینالمللی بهسختی انجام میشود. در ایران، نوسانات اقتصادی و تحریمهای بینالمللی موجب بیثباتی اقتصادی شدهاند که بر فرآیند آزادسازی تجاری تاثیر منفی میگذارد. بنابراین، ایجاد ثبات اقتصادی و کاهش تنشهای سیاسی باید در اولویت قرار گیرد.
اهمیت ثبات اقتصادی
ثبات اقتصادی به معنای وجود محیطی پیشبینیپذیر برای سرمایهگذاران و تجار است. نوسانات شدید در نرخ ارز، طلا و سکه،خودرو، عدم ثبات در قیمت آهن آلات و مشتقات آن شامل
قیمت ورق سیاه،
قیمت تیرآهن و همچنین تورم بالا و بیثباتی مالی، میتواند موجب کاهش اعتماد به بازارهای داخلی منجمله بازار آهن شود. در ایران، تحریمهای بینالمللی و محدودیتهای بانکی باعث ایجاد نوسانات اقتصادی شدید شدهاند. برای بهبود وضعیت، ایران نیازمند سیاستهای پولی و مالی متوازن، کنترل تورم و ایجاد محیطی پایدار برای کسبوکارها میباشد.
اهمیت ثبات سیاسی
ثبات سیاسی نیز به همان اندازه مهم است. تغییرات مکرر در سیاستها، تصمیمات ناگهانی و عدم ثبات در روابط بینالمللی میتواند موجب کاهش جذابیت ایران برای تجارت و سرمایهگذاری خارجی شود؛ به همین دلیل، ایران باید بهدنبال ایجاد روابط دیپلماتیک پایدار و کاهش تنشهای داخلی و خارجی باشد.
2. ساختارهای قانونی و نهادی
وجود چارچوبهای قانونی و نهادی مناسب برای حمایت از تجارت آزاد ضروری است؛ این شامل قوانین تجاری شفاف، حقوق مالکیت فکری و سیستم قضایی کارآمد میشود. ایران نیازمند تقویت نهادهای قانونی و ایجاد اصلاحات در قوانین تجاری است تا بتواند از مزایای آزادسازی تجاری بهرهمند شود.
قوانین تجاری شفاف
وجود قوانین تجاری شفاف و پایدار باعث میشود که تجار داخلی و خارجی بااطمینان بیشتری بهفعالیت بپردازند. در ایران، نیاز به اصلاحات قانونی و تدوین قوانین جدیدی است که تجارت آزاد را تسهیل کند؛ این قوانین باید شامل حمایت از حقوق مالکیت فکری، قوانین کارآمد برای حلوفصل اختلافات تجاری و مقرراتی برای حمایت از سرمایهگذاران باشد.
سیستم قضایی کارآمد
وجود سیستم قضایی مستقل و کارآمد برای اجرای قوانین تجاری ضروری است. تجار باید اطمینان حاصل نمایند که در صورت بروز اختلافات، میتوانند به یک سیستم قضایی عادلانه و سریع دسترسی داشته باشند. ایران باید به تقویت سیستم قضایی خود بپردازد و از استقلال آن حمایت کند.
3. زیرساختهای فیزیکی و فناوری
زیرساختهای مناسب، از جمله حملونقل، ارتباطات، و فناوری اطلاعات، از دیگر پیششرطهای مهم برای آزادسازی تجاری هستند. ایران باید بهبود زیرساختهای خود را در اولویت قرار دهد تا بتواند در بازارهای جهانی رقابت کند. بهرهگیری از فناوریهای نوین نیز میتواند کمک شایانی بهافزایش بهرهوری و کاهش هزینههای تجاری داشته باشد.
حملونقل و لجستیک
زیرساختهای حملونقل مناسب، از جمله جادهها، راهآهن، بنادر و فرودگاهها، برای تسهیل تجارت ضروری هستند. ایران باید سرمایهگذاری در این بخشها را افزایش دهد و به دنبال بهبود کارایی لجستیکی باشد.
فناوری اطلاعات و ارتباطات
دسترسی به فناوریهای نوین اطلاعاتی و ارتباطی میتواند باعث افزایش بهرهوری و کاهش هزینههای تجاری شود. ایران باید بهتوسعه زیرساختهای دیجیتال و فناوریهای نوین بپردازد و از این طریق تجارت الکترونیک و نوآوری را ترویج کند.
4. دسترسی به بازارهای بینالمللی
دسترسی به بازارهای بینالمللی از طریق توافقات تجاری و عضویت در سازمانهای تجاری بینالمللی مانند سازمان تجارت جهانی (WTO) بسیار اهمیت دارد. ایران باید تلاش کند تا از انزوا خارج شده و با کشورهای دیگر توافقات تجاری مؤثری را منعقد کند. این امر میتواند به تنوعبخشی به صادرات و کاهش وابستگی به یک یا چند بازار خاص منجر شود.
توافقات تجاری
انعقاد توافقات تجاری با کشورهای مختلف میتواند به گسترش بازارهای صادراتی ایران کمک کند. این توافقات باید به گونهای تنظیم شوند که منافع اقتصادی ایران را تضمین کنند و به تنوعبخشی به صادرات کمک نمایند.
عضویت در سازمانهای تجاری بینالمللی
عضویت در سازمانهای تجاری بینالمللی مانند سازمان تجارت جهانی (WTO) میتواند به ایران کمک کند تا به قواعد و مقررات جهانی تجارت دسترسی داشته باشد و از حمایتهای این سازمانها بهرهمند شود.
5. توانمندسازی بخش خصوصی
بخش خصوصی نقش کلیدی در فرآیند آزادسازی تجاری دارد. دولت ایران باید سیاستهایی را اتخاذ کند که موجب تقویت بخش خصوصی و افزایش رقابتپذیری آن در بازارهای بینالمللی شود؛ این شامل تسهیل دسترسی به منابع مالی، کاهش بوروکراسی و حمایت از نوآوری و کارآفرینی است.
حمایت از کسبوکارهای کوچک و متوسط
کسبوکارهای کوچک و متوسط (SMEs) نقش مهمی در اقتصاد دارند و میتوانند به عنوان موتور محرکه تجارت خارجی عمل کنند. ایران باید سیاستهایی را برای حمایت از این کسبوکارها، از جمله تسهیل دسترسی به منابع مالی، کاهش بوروکراسی و ایجاد محیطی مناسب برای نوآوری و کارآفرینی اتخاذ کند.
افزایش رقابتپذیری
رقابتپذیری بخش خصوصی از طریق ارتقاء کیفیت محصولات، کاهش هزینهها و بهبود بهرهوری میتواند به افزایش صادرات و جذب سرمایهگذاری خارجی کمک کند. ایران باید برنامههایی برای آموزش نیروی کار، بهبود فناوری و ارتقاء استانداردهای تولیدی خود داشته باشد.
نقش حیاتی نهادهای دولتی و قانونگذار در اجرای موفق اصلاحات
اصلاحات ساختاری و آزادسازی موفق تجارت در کشورهای در حال توسعه، نیازمند داشتن نهادهای دولتی کارآمد و قوانین شفاف و منصفانه است. امیدواریم دولت منتخب در برگزاری انتخابات پیش از موعد ریاست جمهوری، با تدوین و اجرای قوانین مناسب، زمینه را برای فعالیت آزاد و منصفانه در محیط کسبوکار فراهم کند. همچنین نظارت دقیق و جلوگیری از فساد و رانتخواری در این زمینه ضروری میباشد.
علاوهبراین، ایجاد زیرساختهای لازم برای تسهیل فعالیت بخش خصوصی و تجارت، از جمله حملونقل و انرژی و ارتباطات، از وظایف کلیدی نهادهای دولتی در دوران اصلاحات است؛ همچنین قوانین کار و مالکیت فکری منصفانه باید در دستور کار قرار گیرند.
نتیجهگیری
آزادسازی تجاری میتواند فرصتهای زیادی برای توسعه اقتصادی ایران فراهم آورد، اما تحقق این امر نیازمند ایجاد پیششرطهای ضروری است. ثبات اقتصادی و سیاسی، ساختارهای قانونی و نهادی مناسب، زیرساختهای فیزیکی و فناوری، دسترسی به بازارهای بینالمللی و توانمندسازی بخش خصوصی از جمله مهمترین این پیششرطها هستند. با توجه به این موارد، ایران میتواند به سوی یک اقتصاد بازتر و رقابتپذیرتر حرکت کند و از مزایای تجارت آزاد بهرهمند شود.