میراث ماندگار آنتونی هاپکینز؛ یک هنرمند فراژانر

او در این فیلم تنها با حضور ۲۴ دقیقه و ۵۲ ثانیه بر روی پرده نقره‌ای،اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را به ارمغان آورد و دومین اسکارش برای برای فیلم «پدر» در سال ۲۰۲۰ بود که برای نخستین بار به مسن‌ترین بازیگر اهدا می‌شد.آنتونی هاپکینز که در سال ۱۹۹۱ مقام شوالیه از دریافت کرده بود، بازیگری سرشار از شور و شوق است، هنرمندی‌ست که متعلق به یک ژانر نیست و بیش از هم نسلان خود در ژانرهای گوناگونی بازی کرده است.

یکی از رازهای موفقیتش را باید بازی در ژانر بیوگرافیک و آثاری چون نیکسون، دو پاپ، آخرین جلسه با فروید، یک زندگی و …دانست.آنچه که بازی او را متمایز می‌کند، اکت‌های به‌جا، میمیک صورت، نگاه و حالت چشمانش است که به خوبی ترس، خشم، قلدری، مهربانی، تنهایی و لطافت را به مخاطب القا می‌کند.

دومین نقش تاثیرگذارش بعد از سکوت بره‌ها، در فیلم پدر است. آنتونی در نقش پدری سالخورده که تصویری خاص از زوال عقل را نشان می‌دهد، در نزد تماشاگران، یکی از بازی‌های میخکوب کننده‌اش را ارائه می‌دهد که بی‌شک بدون‌حضور او، فیلم «پدر»، به شکل یک شاهکار ثبت نمی‌شد.