گروه جامعه: بان کیمون، دبیر کل سازمان ملل متحد در پیامی به مناسبت ۲۵ نوامبر "روز جهانی منع خشونت علیه زنان" با ارائه آماری تکاندهنده و اشاره به ربوده شدن دختران نیجریهای در سال جاری اعلام کرده است: «زنان و دختران در تمامی کشورها و محلهها خشونت را تجربه میکنند، اما این جرائم مخفی میمانند. ما باید به این سکوت خاتمه دهیم.»
«خشونت مبتنی بر جنسیت و روابط جنسی خشونتی است که هیچ مرز جغرافیایی، اجتماعی و اقتصادی نمیشناسد». دبیر کل سازمان ملل در "روز جهانی رفع خشونت بر زنان" این نوع از خشونت علیه زنان را شدیدترین گونه در سالهای اخیر دانست. سازمان ملل متحد ۳۳ سال پس از کشته شدن سه خواهر به نامهای منیروا، ماریت ترزا و بتربه میرابال که از فعالان سیاسی و اجتماعی علیه حکومت در جمهوری دومینیکن بودند، روز ۲۵ نوامبر را به طور رسمی "روز جهانی منع خشونت عليه زنان" نامگذاری كرد.
در ٢٥ نوامبر ١٩۶٠ خواهران میرابال از مخالفان رافائل لئونیدس تروخییو، دیکتاتور جمهوری دومینیکن پس از ماهها شکنجه و تجاوز به قتل رسیدند. از آن پس خواهران میرابال که به "پروانههای فراموش نشدنی" تشبيه میشدند، به سمبل مقاومت ملی زنان دومينيکن تبديل شدند. از آن زمان تا کنون پیوسته برای حساس کردن افکار عمومی نسبت به خشونت علیه زنان تلاش شده است. برای نخستین بار در سال ۲۰۱۲ دبیرکل سازمان ملل متحد علاوه بر انتشار بیانیه، این روز را "روز نارنجی" نام نهاد. هدف او ارتقای آگاهی و پیشگیری از خشونت علیه زنان و دختران بود.
طبق اعلامیه جهانی منع خشونت علیه زنان، هر عمل خشـونتآمیز بر اساس جنسیت که به آسیب یا رنجاندن جسمی، جنسی و یا روانی زنان منجر شود، از مصادیق خشونت علیه زنان محسوب میشود. برای مثال انواع تهدیدها، اجبار یا محروم کردن زنان از آزادی که در منظر عمومی یا در زندگی خصوصی انجام شود از مصداقهای بارز خشونت است.
این اعلامیه، خشونت بر مبنای جنسیت، تجاوز، خشونت خانوادگی، حمله و آزار جنسی، قاچاق زنان و دختران وهمچنین اعمال برخی سنتهای زیانآور مثل ختنه دختران را نیز از عنوانهای دیگر خشونت علیه زنان برشمرده است. نهاد زنان سازمان ملل متحد (UN Women) در همین روز اعلام کرده است که از هر سه زن، یکی از آنها خشونت فیزیکی و جنسی را تجربه کرده است.
در بخش دیگری از گزارش این نهاد اعلام شده است در اتحادیه اروپا، ۴۵ تا ۵۵ درصد از زنان آزار و اذیت جنسی را از سن ۱۵ سالگی تجربه میکنند. در بخش دیگری از آمارهای ارائه شده از سوی این نهاد نیز آمده است، ۷۰۰ میلیون زن در دنیا پیش از ۱۸ سالگی مجبور به ازدواج شدهاند. زنان با انواع مختلفی از خشونتها روبهرو هستند. در این بین برخی از آنها برای رهایی از بسیاری از این خشونتها دست به مهاجرت میزنند. مهاجرتی که در برخی موارد نه تنها از درد خشونتهای پیشین نمیکاهد، بلکه به انواع دیگری از خشونت علیه آنها دامن میزند.
سازمان بینالمللی مهاجرت (IOM) به تازگی اعلام کرده است، خشونت علیه زنان مهاجر در قالب فاکتورهای سن، وضعیت قانونی، طبقه اجتماعی، فرهنگ و قومیت قابل بررسی است. ضعف در دانش زبان کشور مقصد، اشتغال در مشاغل نامناسب، بیاطلاعی از حقوق و تجربه قبلی خشونت در وطن در افزایش احتمال خشونت علیه زنان مهاجر مؤثر است.