برای تغییر این شرایط چند پروژه در دستور کار شرکتهای مختلف قرار گرفتهاست که یکی از مشهورترین آنها موبایل هوشمند ماژولار "پروژه آرا" مربوط به شرکت گوگل است. با این وجود، اگر شرکتهای بیشتری تولید نسخههای قابل ارتقا تلفن همراه را مد نظر قرار ندهند به نظر نمیرسد پروژه آرا از پتانسیل کافی برای تغییر شرایط موجود برخوردار باشد.
پروژه شرکت نوپای سیرکیولار دیوایس یکی از مواردی است که میتواند با پروژه آرا همراهی کند. موبایل هوشمند ماژولار این شرکت به نام پازلفون شناخته میشود. اما در شرایطی که پروژه آرا جایگزینی هر قطعه از تلفن همراه را هدف گذاری کرده، پازلفون جاه طلبی کمتری داشته و تنها سه بخش آن قابل جایگزینی و به روز رسانی است. یک بخش که به نام ستون فقرات شناخته میشود شامل فریم و میزبان نمایشگر و اسپیکرها میشود. بخش قلب میزبان باتری و الکترونیک ثانویه است. در نهایت بخش مغز است که پردازنده مرکزی، پردازنده گرافیکی و ماژول دوربین را شامل میشود.
مفهوم طرح پازلفون با پروژه آرا مشابه است و به کاربر اجازه میدهد ماژولهای مستقل را هنگامی که از رده خارج و یا آسیب میبینند، جایگزین کند. شاید این پرسش مطرح شود که آیا واقعا به تلفنهای همراه ماژولار نیاز داریم؟ میتوان به نوعی پاسخ این پرسش را مثبت دانست. از منظر کلی، با استفاده از تلفنهای همراه ماژولار میتوانیم خدمت بزرگی به محیط زیست انجام دهیم. جایگزینی قطعات به معنای از رده خارج کردن قطعات کمتر است. به عنوان مثال، هنگامی که عمر باتری تمام میشود و یا پردازنده از رده خارج میشود میتوانیم این بخشها را جایگزین کرده و همچنان از نمایشگر و اسپیکرهای پیشین استفاده کنیم.
مزایای تلفنهای همراه ماژولار غیر قابل انکار است اما آیا آمادگی قربانی کردن دستگاههای باریک و جذاب خود برای استفاده از دستگاهی پایدارتر را داریم؟ این پرسشی است که باید در انتظار پاسخ آن بمانیم. شرکت سیرکیولار دیوایس معرفی پازلفون در نیمه دوم سال 2015 را برنامه ریزی کرده است. به اعتقاد این شرکت، پازلفون میتواند طول عمری حتی تا 10 سال داشته باشد.