نقش موریانه درجلوگیری ازگسترش بیابان

اگرچه از نظر اکثر مردم موریانه ها حشراتی موذی و نه چندان مطلوب به نظر می رسند اما تحقیقات جدید نشان می دهد لانه های بزرگ مخروطی شکل این حشرات نقش مهمی در جلوگیری از گسترش مخرب بیابان ها و شن زارهای زمین ایفا می کنند.
دانشمندان به نقش چشمگیرتر این حشرات و لانه هایشان در حفظ اکوسیستم های نیمه خشک و بیابانی و اراضی کشاورزی اشاره می کنند. یافته های جدید نه تنها گویای آن است که لانه موریانه ها در مقاوم ماندن این نوع اراضی ارزشمند دربرابر تغییرات جوی نقش مهمی دارند بلکه می توانند تغییری شگرف در نگرش دانشمندان نسبت به تأثیرگذاری تغییرات جوی بر اکوسیستم ها ایجاد کنند.

دانشمندان دریافته اند لانه های مخروطی و ماهور مانند موریانه ها که در بسیاری از نقاط جهان و به ویژه آفریقا، جنوب آمریکا و آسیا به چشم می خورد منبعی شگفت انگیز از رطوبت و مواد مغذی است. از آن گذشته در ریزکانال های آن آب به راحتی به خاک نفوذ می کند. در نتیجه در اطراف این لانه ها رشد گیاهان به مراتب بهتر از سایر مناطق انجام می شود.

تازه ترین نتایج بررسی های دانشمندان دانشگاه پرینستون حکایت از آن دارد که کلنی موریانه ها فرآیند گسترش بیابان های زیمن و تبدیل شدن آنها به اراضی خشک و بی حاصل را کند می کنند. آنها همچنین متوجه شده اند اراضی نیمه بیابانی که پذیرای موریانه ها و لانه آنها هستند حتی در مواقع بحران کم آبی و بارش ناچیز باران کیفیت نسبی خود را همچنان حفظ می کنند.