گروه سیاسی: در حالی که گروهی از نمایندگان تلاشهای جدی خود را برای مشخص شدن نام 170 نفری که در جریان انتخابات مجلس هشتم از محمدرضا رحیمی کمک مالی دریافت کرده بودند با جدیت ادامه دارد، اظهارات برخی از چهرههای برجسته اصولگرا حکایت از آن دارد که آنها به چند و چون این اسامی واقف هستند. از جمله اظهارات اخیر اسدالله بادامچیان که با قاطعیت گفته خیلی از این افراد در انتخابات سال 86 رای نیاوردند.
به گزارش خرداد؛ هرچند تصور اینکه کمکهای مالی رحیمی به نمایندگان قسمتی از یک برنامه شبکهای در بین اصولگرایان برای پیروزی در انتخابات مجلس بوده باشد، چندان دور از ذهن نیست اما در همین دو ماه اخیر که بحث ورود چنین منابع مالی به پروسه انتخابات مطرح شده، نشانههایی قوی دال بر اطلاع این جریان از چنین اقدامات و پشتیبانیهایی ظهور کرده است. از جمله آخرین این نشانهها سخنان اسد الله بادامچیان از چهرههای متنفذ جریان اصولگرا است.
اسدالله بادامچیان در مصاحبهای میگوید: «شاید در انتخابات مجلس هشتم بود که دوستان رایحه خوش غیر از اینکه ما سه گروه با هم یکی شده بودیم درصدد برآمدند که یک طیف 180 نفری را به نمایندگی رایحه خوش به مجلس بفرستند که مجلس در اصل در اختیار دولت قبلی باشد.اینکه آقای رحیمی در نامه میگوید 170 نفر نماینده این 170 نامزد است نه 170 نماینده؛ که در کنار تفاهمی که ما با هم کرده بودیم این کار انجام شد ما هم مایل به این کار نبودیم شاید شخص من که معمولا سعی میکنم تجربیاتم را در اختیار دوستان قرار دهم تذکر دادم اما آنها در حلقه دولت قبلی نظرشان قطعا این بود به همین علت هم هزینههایشان بالا رفت و گرفتار شدند و آقای رحیمی میگوید من یک میلیارد و 200 میلیون تومان از آقای ابدالی گرفتم و به 170 نماینده دادم که پول عمدهای هم نمیشود. میشود نفری شش میلیون تومان، که با شش میلیون تومان اگر هر کسی بخواهد خودش روی صحنه بیاید یک مقداری بیشتر از این که اگر بخواهد کم خرج بکند هزینه میشود. به هر حال آن مشکل پیش آمد که آنها خیلی شان رای نیاوردند که مجلس هشتم در مجموع اصولگرا شد.»
اینکه بادامچیان با قاطعیت میگوید خیلی از این افراد رای نیاوردهاند تنها میتواند حکایت از این داشته باشد که او در جریان اسامی دریافتکننده این کمکها بوده و میداند سرنوشت این نامزدها در آن انتخابات چه شده است. البته این سخن یک وجه دیگر هم دارد. اینکه گفته میشود «خیلی شان رای نیاوردند» بدان معناست که عدهای از آنها هم نهایتا توانستهاند وارد مجلس هشتم بشوند که به قول بادامچیان یک مجلس اصولگرا بوده است. پیشتر هم چنین دست اظهارنظرهایی درباره سرنوشت این 170 نفر صورت گرفته بود. از جمله حسین سبحانینیا، عضو هیات رئیسه مجالس هشتم و نهم که گفته بود: «بسیاری از افراد ادعایی آقای رحیمی یا کاندیدا نبودند یا اصلا رای نیاوردند و در مجلس نبودند و نیستند؛ عده قابل توجهی نیز نامزد نمایندگی بودند که رای نیاورند لذا طرح چنین مسائلی با انگیزههای سیاسی از سوی جریانات خاصی برای حذف رقبا مطرح میشود.» طبیعی است تا کسی از جزئیات پخش آن پولها در انتخابات مجلس هشتم و اسامی دریافتکنندگان آن خبر نداشته باشد نمیتواند با چنین قاطعیتی درباره سرنوشت این افراد سخن بگوید.
بر این اساس شاید بد نباشد که افرادی مانند بادامچیان یا سبحانینیا از سوی نمایندگان پیگیر این موضوع مورد سوال قرار بگیرند که واقعیت آن لیست 170 نفره چه بوده است؟ علیالخصوص در شرایطی که در برخی از سایتها لیستی منتشر شده که ادعا میشود مربوط به اسامی همین افراد است. برخی افرادی که اسم آنها در این لیست ذکر شده شدیدا این موضوع را انکار کردهاند و حتی در نامههایی به مسئولان خواستار پیگیری لازم برای مشخص شدن واقعیت مساله شدهاند. آیا الان که افرادی در جریان اصولگرا اینگونه کلیت سرنوشت آن لیست را روایت میکنند، بهتر نیست به جزئیات آن هم اشاره کنند تا از برخی نمایندگانی که در معرض تهمت قرار گرفتهاند اعاده حیثیت شود؟ آیا چنین کاری به لحاظ شرعی و اخلاقی وظیفه افرادی چون بادامچیان و سبحانینیا نیست؟
ضمن آنکه باید توجه داشت شواهدی دال بر عمیقتربودن ابعاد چنین سازماندهی انتخاباتی وجود دارد. از جمله یکی نقش افرادی چون محمدرضا باهنر در پخش کردن چنین پولهایی در فرآیند انتخابات است که خود آن را تکذیب نکرده و تنها گفته «به عنوان کسی که در انتخابات فعال بوده و هستم، اگر پولی گرفتم و خرج کردم، پاسخگو هستم.» تا کنون محمدرضا باهنر به هیچ عنوان نقش خود در جریان کمکهای مالی رحیمی را تکذیب نکرده است. نکته دیگر و مهمتر اما به سخنان مرتضی آقا تهرانی در برنامه شناسنامه برمیگردد. جایی که او در بیان دلایلش برای حضور در انتخابات مجلس هشتم به صورت پر رنگ به نقش پیگیریهای احمدینژاد و اعضای دولت او اشاره کرد و گفت که رئیس دولت نهم مستمرا پیگیر این بوده آیا آقاتهرانی در انتخابات ثبت نام کرده یا نه. این موضوع هم نشان میدهد که احمدینژاد با جدیت قصد داشته تا نیروی همسو با خودش را وارد پروسه انتخابات و نهایتا مجلس کند.
تا اینجای کار اصولگرایان و هواداران دولت محمود احمدینژاد در سال 86 نشانههای مکرری دال بر اطلاعشان از فرآیند پخش پول بین نامزدهای مجلس هشتم بروز دادهاند. بر این اساس آنها دو راه برای اقناع افکار عمومی پیش رو دارند؛ یا اینکه سخنان قبلی خود درباره برخی زوایای این جریان را تکذیب کنند یا اینکه با توضیحات بیشتر و بیان جزئیات به آشکار شدن آن کمک نمایند. با توجه به اینکه اصولگرایان مدام از پاک بودن فعالیتهای سیاسی و انتخاباتی خود دم میزنند، راهکار دوم نباید چندان برای آنها نگران کننده باشد.