نوجوانان کم خواب‌تر می‌شوند

نویسنده: کاری نیرنبرگ

---

نتایجِ یک تحقیقِ جامعِ کشوری نشان داده است که درصدِ دانش آموزانی که معمولاً روزانه هفت یا بیش از هفت ساعت می‌خوابند، مدام در حالِ کاهش است. برای مثال، طبقِ تحقیقاتی که در اوایلِ دهه ی 1990 میلادی بر روی جوانان انجام شد، حدودِ 52 درصد از نوجوانانِ 15 ساله گزارش دادند که روزانه حداقل 7 ساعت می‌خوابند؛ در حالی که در سال‌‌های 2011 و 2012، فقط 42 درصد از نوجوانانِ 15 ساله چنین گزارشی داده اند. در اوایلِ دهه ی 1990، حدودِ 36 درصدِ نوجوانانِ 18 ساله گفتند روزانه حداقل هفت ساعت می‌خوابند، در حالی که در سال‌‌های 2011 و 2012، فقط حدودِ 33 درصد چنین گفتند.

این تحقیقات همچنین نشان داده اند که در این گروه سنّی، تعدادِ دخترانی که خوابِ روزانه به مدّت هفت یا بیش از هفت ساعت را گزارش داده اند، از تعداد پسرهایی که چنین گفته اند، به مراتب کمتر است. و طبقِ این مطالعات، دیگر گروه هایی که غالباً در طولِ روز کمتر از هفت ساعت می‌خوابند، عبارتند از جوانانِ نابالغ، نوجوانانی که در مناطقِ شهری زندگی می‌کنند و نوجوانانی که خانواده هایشان درآمدِ کمتری دارند.

محقّقِ این مطالعه، کاترین ام کیس، که استادیارِ همه گیری شناسی در مدرسه ی بهداشتِ عمومیِ میل من در دانشگاهِ کلمبیا در شهرِ نیویورک است، گفته است: «دریافته ایم که اکثرِ جوانان، پس از 15 سالگی، خوابشان حتّی به کمترین حدِّ لازم هم نمی رسد». او اظهار داشت که این نتایج نشان دهنده ی این است که احتمالاً پیام هایی که راجع به خوابِ مناسب منتشر می‌شود، به نوجوانان نمی رسد.
بنا بر توصیه ی «بنیادِ خوابِ ملّی»، نوجوانان، برای این که بازدهیشان به بالاترین سطحِ خود برسد، لازم است هر شب حدود 8 تا 10 ساعت بخوابند.

نوجوانانِ بی خواب
برای نوجوانان، در طولِ این دوره ی حسّاسِ رشد و پیشرفتشان، خوابِ کافی بسیار مهم است. آن هایی که در دوره ی نوجوانی به خوابشان وقتِ کافی اختصاص نمی دهند، احتمال می‌رود که این کم خوابی را به الگویی مادام العمری تبدیل کرده و حتّی در سنّینِ بزرگسالی هم به همین منوال پیش بروند.

پنج نکته درباره ی خواب که لازم است بدانید
کیس به مجله ی علم زندگی گفته است: «شواهد نشان می‌دهد که حتّی یک شب خوابِ ناکافی هم توجه و تمرکزِ شخص را کاهش می دهد». محقّقان در تحقیقی که به صورت آنلاین در مجله ی پزشکیِ اطفال منتشر کردند، نوشته اند که کم خوابی، همچنین می‌تواند به شیوه‌‌های گوناگونی به سلامتِ جوانان لطمه وارد کند.

تحقیقِ قبلی نشان داده است که میانگینِ نوجوانانِ آمریکایی، به مدت‌‌های طولانی بی خوابی می‌کشند و این حقیقت می‌تواند خطرِ بروزِ مشکلاتی را برای نوجوانان افزایش دهد، ازجمله: اختلال در سطحِ کارایی در مدرسه، ابتلا به بیماری‌‌های روانی، تصادفِ خودرو، مصرفِ مواد و حتّی اضافه وزن.

در مطالعه ی اخیر، محقّقان داده هایی را بررسی کرده اند که در طولِ سال‌‌های 1991 تا 2012، توسطِ تحقیقی سراسری که بر روی بیش از 272000 نوجوان امریکایی 12 تا 19 ساله انجام شده است، گردآوری شده اند. این نوجوانان، در پایه‌‌های 8، 10 و 12، پرسشنامه هایی را تکمیل کرده اند با این مضمون که هر چند وقت یک بار روزانه هفت یا بیش از هفت ساعت می‌خوابند؟ و معمولاً هر چند وقت یک بار کمتر از حدِّ نیاز می‌خوابند؟

نتایجِ مطالعه ی اخیر نشان داده است که نوجوانانی که کمتر می‌خوابند، بیشتر در معرضِ ابتلا به بیماری قرار دارند. اگرچه در این مطالعه، دلایلِ اینکه چرا نوجوانان کمتر از حدِّ نیاز می‌خوابند را بررسی نکرده اند، امّا مطالعاتِ دیگری پیشنهاد کرده اند که استفاده ی روز افزون از اینترنت و رسانه‌‌های ارتباط جمعی و فشارِ روز افزون برای پذیرفته شدن در دانشگاه را تا یک اندازه می‌توان مسبّبِ این اتّفاق دانست.

کیس گفت: جالب است بدانید مطالعه ی جدید نشان داده است که بیشترین مقدارِ کاهشِ خوابِ نوجوانان در دهه ی 1990 اتّفاق افتاده، که دوره ی پیشافیسبوک و پیشاآیفون است. گویی خسته بودن برای گروهِ سنّیِ نوجوانان، نوعی قاعده به شمار می‌رود. آغازِ دوره ی بلوغ، می‌تواند ساعتِ بیولوژیکیِ نوجوانان را تا دو ساعت عقب بکشد و در نتیجه، همین موضوع باعث می‌شود که شبانه دیرتر به خوب بروند، مخصوصاً اینکه تکالیفِ مدرسه، شغل‌‌های نیمه وقت، فعّالیّت‌‌های فوق برنامه، خانواده و دوستان، همه و همه متقاضیِ پُر کردنِ وقتشان هستند.

خوابیدن ممکن است در مقایسه با تمامیِ کارهایی که نوجوانان می‌خواهند در برنامه ی روزانه شان بگنجانند، کم اهمیت تر به نظر برسد. به علاوه، ممکن است نوجوانان از اینکه خوابِ ناکافی واقعاً بر حال و حوصله و رفتارشان تأثیر می‌گذارد، بی اطلاع باشند _یا اینکه تمایلی به پذیرفتنش نداشته باشند.

کیس گفت: «بزرگترین پیامِ ماندگارِ این تحقیق این است که نوجوانان باید بدانند میزانِ خوابِ کافی چه قدر است و از اهمیّتِ تأثیرِ خوابِ کافی بر سطحِ بازدهی و عملکردِ روزانه شان مطلع شوند». او ادامه داد: «معلّمان، والدین و کارورزانِ بهداشتِ عمومی باید دست به دستِ هم دهند تا اطمینان یابند که خواب به عنوانِ یک مسئله ی بهداشت عمومی، مرکزِ توجه و آگاهیِ عمومِ مردم قرار گرفته است».

منبعِ خبر: مقالاتِ اصلیِ مجله ی علمِ زندگی (LIVE SCIENCE)
مترجم: الهامِ کریمی