کجا شد عهد و پیمان را چه کردی؟

اسماعیل حسین پور

---

گروه سياسي: در این وارونگی هوا و زمانه، بدعهدی و پیمان شکنی هم نوعی وارونگی اخلاقی و سیاسی است که سخت ناپسند است ولی شگفت تر آن است که این پیمان شکنان نه مردم عادی که برخی نمایندگان محترم مجلس هستند که از نردبان یک لیست بالا رفته اند و حالا که خود را بر صدر نشانده اند هنرمندانه پای بر پیمان شان نهاده اند و با نیشخندی هنرمندانه به لیست و حامیان دیروز خود پشت کرده اند!

هر چند این نمایندگان محترم حق دارند به دلایلی که شاید فقط برای خودشان خوشایند و قانع کننده باشد از پشت کردن به یک لیست، به عنوان هنر استفاده از فرصت‌ها برای فردایشان یاد کنند ولی این جماعت عهد شکن باید بدانند که از این پس آن پیمان شکنان در خاطر خطیر این مردم بازندگان بزرگی هستند که هر چند شاید مدتی در عرصه سیاست نامی از آنها باقی بماند ولی قطعا نیک نام نخواهند بود.

کسی که در آغاز میثاق نامه یک تشکل را امضاء می‌کند که به آن مجموعه و تصمیماتش وفادار بماند و بعد در روز روشن چشم در چشم مردم و موکلینش خود را بی نیاز از آن لیست بداند بگوید وفادار به آن تفکر نمی ماند این بدعهدی آشکار، یک رسوایی بزرگ است که اگر در یک کشور بیگانه صورت می‌گرفت مردم و رسانه‌ها این جماعت را رسوای عالم شان می‌کردند.

البته این طشت از بام افتادن و پیمان شکنی در جامعه ی اخلاق مدار ما نیز یک بی اخلاقی بزرگ و سوء استفاده از اعتماد و امید و رأی مردم است و مردمی که این پیمان شکنان پشت به اخلاق و جوانمردی کرده را راهی بهارستان کرده اند به عنوان کسانی که وکلایشان را با عهدی آشکار راهی خانه ی ملت کرده اند حق دارند این ناراستان جای خوش کرده در بهارستان را بیشتر و بهتر بشناسند. مردم حق دارند به قول مولوی عزیز این وکلا را به چالش بکشند و بپرسند:
کجا شد عهد و پیمان را چه کردی؟ امانت‌های چون جان را چه کردی؟
قطعا بسیاری از اینان که در ایام انتخابات درس اخلاق‌مان می‌دادند و قطعا سرآمد ما مردم کوچه و بازار هستند پیش و بیش از ما با قرآن و حدیت و روایت مأنوس بوده و هستند و از نکوهش عهدشکنی و پیمان شکنی در قرآن با خبرند. آنگاه که خداوند سبحان می‌فرماید:
وَ أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ کانَ مَسْوءُلاً. (اسراء: 34)
به پیمان‌های خود وفادار باشید زیرا از پیمان‌ها سؤال خواهد شد.
و یا امام راستان و آزادگان حضرت علی (ع) می‌فرمایند:
ما ايقن بالله من لم يرع عهوده و دممه ﴿ غررالحكم/ص٣٦٦﴾
كسي كه عهد و پيمان خود را رعايت نكرد، به خداي سبحان يقين نياورده است.

با این وجود قطعا برخی نمایندگان که آشکارا اخلاق و عهد و پیمان را برای برخی اهداف زودگذر آن هم در جایی که «عصاره فضائل ملت» آنجا گرد آمده‌اند این گونه زیرپا نهاده اند باید به ما موکلانشان حق دهند که به این جماعت عهد شکن و سوگند شان در مجلس هم شک کنیم.
این نمایندگان باید به عنوان نماد بی اخلاقی و پیمان شکنی به مردم شناسانده شوند تا مردم بدانند که چهار سال بعد کسانی را راهی خانه ی ملت کنند که حداقل به اخلاق و عهد و پیمان پایبند باشند. ادب حکم می‌کند در کنار این پیمان شکنی آشکار، قدردان نمایندگان و نیکان و شایستگانی باشیم که هر تفکر و اندیشه ای داشتند بر عهدشان استوار ایستادند و پا پس نکشیدند.
این بیت هاشم جاوید شاعر شیرازی را زیبنده ی این خوبان می‌دانم که:
جان فدای نفس نادره مردانی باد
که کم و بیش نگشتند به هر بیش و کمی