جناب رئیس‌جمهور، صبح بخیر!

یدالله کریمی‌پور
لطفا بر این سخنان رئیس‌جمهور در همایش استانداران تمرکز کنید؛ سپس در پایان به چند نکته کوتاه بنگرید:
«..نگران هستم روزی کلمه «جمهوری» به جرم تبدیل شود.
مجلس برای شما، نوش جانتان؛ اما بگذارید رقابت سالم باشد.
انتصابات بزرگترین خطر برای دموکراسی و حاکمیت ملی است.
نامه‌های لازم را نوشته ام؛ مصلحت ندیدم آنها را منتشر کنم.
ترور برجام از سوی دشمنان به خاطر شروع رشد و تحرک اقتصادی ایران بود.
دشمنان تلاش دارند به دنیا بگویند ایران یک جزیره تنها و منزوی است، باید آنها را ناکام کنیم.
نمی شود لایحه دولت و مصوبه مجلس بین زمین و آسمان بماند و روابط بانکی ما با دنیا دچار مشکل شود.
نباید با شعار منافع ملی زیرپا گذاشته شود و ترامپ و تروریست های کاخ سفید رابطه ایران و بانکهای جهان را قطع کنند.
انتخابات مجلس بسیار مهم است اما مهمتر از همه حفظ سرمایه اجتماعی است.
با صندوق رای قهر نکنید؛ امروز روزی است که باید پای صندوق رای رفت.
دوم اسفند یوم الله است؛ کاری نکنید صف های ما خلوت شود.
من هم نامه های لازم را نوشته ام اما همه باید برای رقابتی بودن انتخابات تلاش کنیم.
مردم باید مطمئن شوند رای آنها کم و زیاد نمی شود.
اگر می گویید مجلس بعدی صددرصد مال شما است، بگذارید لااقل یک رقابت شکل بگیرد و مشارکت باشد، مجلس هم مال شما و نوش جانتان.
مشارکت ، نظارت، سلامت و امنیت انتخابات و ایجاد نشاط در جامعه ، یک وظیفه همگانی است...» ۱- اگر یک غیر ایرانی که به کشورمان سفر کرده این سخنان را بشنود، واقعا گمان خواهد برد، این حرفای یک اپوزیسیون تندرو مخالف نظام است. حتی به مخیله این فرد هم خطور نخواهد کرد که این سخنان رئیس جمهور ایران، به عنوان دومین مقام کشور و اولین مقام اجرائی است. جناب روحانی تفاوت شما و یک شهروند عادی در کجاست؟
۲- جناب رئیس جمهور، صبح بخیر. تازه متوجه شده ای که مجلس آینده ترکیبی نبوده ودر اختیار بنیاد گرایان خواهد بود. البته باز جای شکرش باقی است که به جناح برنده از هم اکنون تبریک گفته اید؛
۳- جناب رئیس جمهور، کمترین گمانی نداشته باشید که بقیه ابزار های حاکمیت هم تا ۱۴۰۰ در اختیار همین جناح خواهد افتاد؛
۴- جناب رئیس جمهور، من هم بس پیش از شما نامه های لازم را در همین کانال نوشته ام، آن هم از گونه مستدلش. تفاوت من شهروند بسیار عادی با شما که بالاترین جایگاه اجرائی کشور را در اختیار دارید در چیست و کجا است؟
۵- چه‌کسانی در پی قطع ارتباط بانک های ایران و جهان هستند؟ مگر شما رئیس شورای عالی امنیت ملی نیستید؟ مگر نزدیکترین فرد به مقام‌ معظم رهبری به شمار نمی روید؟ چرا خود منتقد کلامی شده و برای برون‌رفت از این وضع دست به اقدام و ابتکار عمل نمی زنید؟
۶- این که نامه های لازم را نوشته اید، ولی مصلحت را در پنهان کردنش از ملت گرفته اید، خود شاهد و ناظر منش خرده بورژوایی شما است. به کی نامه داده اید؟ به خود؟ کی؟ کجا؟ با چه محتوایی؟ چرا این ملت را همواره با سخنان مبهم در ابهام نگه می دارید؟ چرا نامحرمشان می پندارید؟ کی قرار است این مردم را ولینعمت خود و مالک این کشور محسوب می کنید؟
۷- از کی نگران روزی شده اید که واژه جمهوری در این کشور جرم تلقی شود؟ چرا امروزه روز که سال آخر حکمرانی شما است این سخن را می گویید؟ چرا ابعاد آن را برای رای دهندگانتان و مردم باز نمی کنید؟ چه کسانی و یا نهادهایی قرار است جمهوریت نظام را خدشه دار کنند؟ آیا به تازگی این سناریو آغاز شده است؟
۸- چرا نمی کوشید ایران را که دشمنانش می خواهند اورا منزوی و جزیره ای کنند، از این وضعیت رها کنید؟ چه ابتکار عمل فعالانه‌ ای در این زمینه کرده اید؟
۹- شما به نوبه خویش و با توجه به اختیاراتی که در قانون اساسی به شما داده شده، برای حفظ سرمایه های اجتماعی تا کنون چه کرده اید؟ آیا جز این که هر از گاهی در جایگاه اپوزیسیون چند کلمه ای غرولند کرده اید، واقعا ابتکار عملیاتی دیگری داشته اید؟ لطفا از سخنان تکراری مبنی بر دست و‌پا بستن رئیس جمهوری دست بردارید؛ مگر پیش از انتخاب قانون را نخوانده بودید؟