تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۶/۰۲ ساعت ۱۹:۲۸
کد مطلب : ۲۸۹۸۷۸
تو که لالایی بلدی!؛ خوشحالی بی‌دلیل!
گروه سیاسی: احمد زیدآبادی در دو مطلب در کانال تلگرامی خود نوشت:
* وزارت خارجه ایران: ترکیب دولت آیندۀ افغانستان باید ترکیب جمعیت را نمایندگی کند.
یک مقام ناشناس طالبان: شما که می‌گویید نخستین قانون اساسی منطقه در 115 سال پیش در کشور شما به تصویب رسیده است، اول خودتان گامی در جهت انطباقِ ترکیب دولت با ترکیب جمعیت بردارید شاید ما هم یاد گرفتیم! تو که لالایی بلدی چرا خوابت نمی‌بره؟
خوشحالی بی‌دلیل!
محافلِ خرد و کلانی که در گوشه و کنار جهان از سیطرۀ طالبان بر افغانستان ابراز خوشحالی می‌کنند، بنا بر منافع خاص خود، قاعدتاً دلیلی برای این کارشان دارند، اما خوشحالی بخشی از جناح اصولگرا در این ایران از سلطۀ طالب‌ها بر کشور همسایه، بر چه پایه‌ای استوار است؟ در واقع هیچ مبنایی برای خوشحالی اصولگرایان از ظهور دوبارۀ طالبان در افغانستان وجود ندارد و آنها فقط در این مورد خود را فریب می‌دهند! می‌پرسید چرا؟ توضیح می‌دهم. آیندۀ طالبان در افغانستان از دو حال خارج نیست. یا آنها در مواضع افراطی گذشتۀ خود تجدیدنظر می‌کنند و با تشکیل دولتی فراگیر با حضور همۀ احزاب دارای نفوذ اجتماعی، مشروعیت لازم را برای ادامۀ کمک‌های بین‌المللی به منظور توسعۀ افغانستان به دست می‌آورند که در آن صورت، به صورت عاملِ سرزنش و شماتتی برای اصولگرایانی در خواهند آمد که از یک سو قدرت سیاسی را در انحصار خود می‌خواهند و از سوی دیگر بر ادامۀ تشنج با قدرت‌های جهانی اصرار می‌ورزند. و یا اینکه در صدد تحمیلِ سیاست‌های خشونت‌بار گذشتۀ خود علیه زنان و اقلیت‌های مذهبی و حذف نیروهای سیاسی رقیب برمی‌آیند که در آن صورت نیز نه فقط هرگونه نزدیکی با آنها به موضوعی شرم‌آور و چندش‌برانگیز تبدیل می‌شود، بلکه حفظ نظم و ثبات در افغانستان نیز به دلیل مخالفت فعالانۀ اقشار مدرن‌تر آن کشور به خطر می‌افتد و موج تازه‌ای از آوارگان به سوی ایران سرازیر می‌شود که این هم در درجۀ نخست دودش به چشم اصولگرایان حاکم بر کشور می‌رود! با این حساب، خوشحالی برای چه؟
* وزارت خارجه ایران: ترکیب دولت آیندۀ افغانستان باید ترکیب جمعیت را نمایندگی کند.
یک مقام ناشناس طالبان: شما که می‌گویید نخستین قانون اساسی منطقه در 115 سال پیش در کشور شما به تصویب رسیده است، اول خودتان گامی در جهت انطباقِ ترکیب دولت با ترکیب جمعیت بردارید شاید ما هم یاد گرفتیم! تو که لالایی بلدی چرا خوابت نمی‌بره؟
خوشحالی بی‌دلیل!
محافلِ خرد و کلانی که در گوشه و کنار جهان از سیطرۀ طالبان بر افغانستان ابراز خوشحالی می‌کنند، بنا بر منافع خاص خود، قاعدتاً دلیلی برای این کارشان دارند، اما خوشحالی بخشی از جناح اصولگرا در این ایران از سلطۀ طالب‌ها بر کشور همسایه، بر چه پایه‌ای استوار است؟ در واقع هیچ مبنایی برای خوشحالی اصولگرایان از ظهور دوبارۀ طالبان در افغانستان وجود ندارد و آنها فقط در این مورد خود را فریب می‌دهند! می‌پرسید چرا؟ توضیح می‌دهم. آیندۀ طالبان در افغانستان از دو حال خارج نیست. یا آنها در مواضع افراطی گذشتۀ خود تجدیدنظر می‌کنند و با تشکیل دولتی فراگیر با حضور همۀ احزاب دارای نفوذ اجتماعی، مشروعیت لازم را برای ادامۀ کمک‌های بین‌المللی به منظور توسعۀ افغانستان به دست می‌آورند که در آن صورت، به صورت عاملِ سرزنش و شماتتی برای اصولگرایانی در خواهند آمد که از یک سو قدرت سیاسی را در انحصار خود می‌خواهند و از سوی دیگر بر ادامۀ تشنج با قدرت‌های جهانی اصرار می‌ورزند. و یا اینکه در صدد تحمیلِ سیاست‌های خشونت‌بار گذشتۀ خود علیه زنان و اقلیت‌های مذهبی و حذف نیروهای سیاسی رقیب برمی‌آیند که در آن صورت نیز نه فقط هرگونه نزدیکی با آنها به موضوعی شرم‌آور و چندش‌برانگیز تبدیل می‌شود، بلکه حفظ نظم و ثبات در افغانستان نیز به دلیل مخالفت فعالانۀ اقشار مدرن‌تر آن کشور به خطر می‌افتد و موج تازه‌ای از آوارگان به سوی ایران سرازیر می‌شود که این هم در درجۀ نخست دودش به چشم اصولگرایان حاکم بر کشور می‌رود! با این حساب، خوشحالی برای چه؟
پربينندهترين مطالب و خبرها
