اين مشاوران شاعرپیشه به چه‌ کار مي‌آیند؟

از آنجایی که عزل و نصب‌ها، توان بالایی برای تبدیل شدن به پاشنه آشیل دولت‌ها را دارند، یکی از وظایف و رسالت‌های دلسوزان مردم و نظام، انتقاد و انذار و تبشیر نسبت به برخی از کج‌روی‌ها و ساده‌اندیشی‌ها در عزل و نصب پست‌های کلیدی، علی‌الخصوص پست‌ها و سمت‌های عالی و مشاوره‌ای در برخی از نهادهای تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز کشور است. از جمله مهمترین این نهادها، معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور یا همان سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی پیشین است. اگرچه مدیریت این نهاد به فرد دانشمند و مدبری چون دکتر محمدباقر نوبخت حقیقی سپرده شده، اما برخی از عزل و نصب‌ها در این معاونت‌ و مشاوران عالی آن، سبب‌ساز پررنگ شدن نگرانی‌ها و نوشتن این وجیزه شده است.

اگر اخیراً موفق به انجام سفری تابستانی به شمال کشور و شهر رشت، تولم‌شهر و یا صومعه‌سرا شده باشید، احتمالاً شاهد نصب بیلبوردها و بنرهایی عظیم در سطح این شهرها بوده‌اید که با مضمون عرض تبریک به یکی از نمایندگان سابق استان در مجلس شورای اسلامی، به مناسبت انتصاب در سمت مشاور عالی معاونت برنامه‌ریزی رییس جمهور، خودنمایی می‌کند. جالب این‌که عکس به کار رفته در این بیلبوردها، اغلب آتلیه‌ای بوده و با کیفیتی خیره کننده جلب توجه می‌کند و این امر نیز، خود شایبه‌هایی مبنی بر درکاربودن دست‌هایی مشترک و صحنه‌گردانانی با اهدافی خاص را برای برخی از شهروندان تیزبین و نکته‌سنج تداعی کرده است.

اما ایراد کار در کجاست؟! مگر چه عیبی دارد که مدیری عالی‌رتبه، یکی از نمایندگان پیشین استان زادگاه خود را در مقام مشاور به کار گمارد؟! در پاسخ به این سوال از قضا باید گفت که نه‌تنها نفس این عمل ایرادی ندارد، بلکه برای شهروندان استانی همچون گیلان، که عمدتاً از سجایای اخلاقی همچون برادری، یاوری، پشتیبانی و حمایت از یکدیگر در خارج از استان محروم هستند، امری مبارک و میمون نیز به شمار می‌آید.

پس ایراد کار در کجاست؟! ایراد کار در شخص شخیص جناب مشاور است که کمترین سنخیتی با مدیریت و برنامه‌ریزی، علی‌الخصوص با این جایگاه عالی مدیریتی ندارد، چه رسد به این که بخواهد در مقام مشاور، به مدیر توانمندی همچون دکتر نوبخت مشاوره دهد! جا دارد تا معاونت محترم رییس جمهور به این سوال و ابهام بزرگ پاسخ دهند که این نماینده پیشین مجلس که در هنگام ایفای وظیفه نمایندگی خود، در خوشبینانه‌ترین حالت، به زنگ تفریح مجلسیان مبدل شده بود و با بذله‌گویی و شاعرپیشه‌گی، سعی در تلطیف فضای صحن مجلس و مدیریت آن داشت، امروز با چه توان و پشتوانه علمی و تجربی در این معاونت به کار گرفته شده و اساساً قرار است تا در چه امری به جناب معاون محترم رییس جمهور مشاوره دهد؟! نکند العیاذ بالله و خدای ناکرده، این مدیریت عالی، به سبک شاهان و سلاطین سابق به دنبال فردی بوده تا با مشاوره‌های آنچنانی و یا شاعرپیشه‌گی خود، از سختی جانکاه کار نظارت عالی و مدیریتی این معاونت بکاهد؟! الله اعلم!

اما آن‌چه که در این مجال می‌توان به عنوان انتظار مردم از مسئولان عالی دولت تدبیر و امید بیان کرد، دقت در به کارگیری مدیران و مشاوران توانمد و با تجربه، توأم با دانش وسواد آکادمیک مرتبط و بالا است؛ امری که دست کم در نصب یکی از مشاوران عالی معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور، مورد مداقه و اجرا قرار نگرفته است. اگرچه این معاونت محترم طبعا در پاسخ به این ابهامات، به مدرک کارشناسی ارشد مهندسی اقتصاد و اشتغال این مشاور به تحصیل در مقطع دکترای رشته اقتصاد اشاره خواهند کرد، اما کیست که جناب نماینده پیشین و مشاور امروزین را بشناسد و نداند که جناب ایشان در طول کل مدت تحصیلات عالی خود به ایفای وظیفه خطیر شاعرپیشه‌گی در مجلس مشغول بوده و لابد فرصت حضور در کلاس‌های درس دانشگاه را نیافته و لاجرم از سابقه علمی چندانی هم برخوردار نیست؛ چه اگر چنین نبود، می‌بایست بازتاب این توانمندی علمی را در رفتار و عملکرد این نماینده پیشین مجلس مشاهده می‌کردیم.

به راستی چند طرح کارشناسی مرتبط با حیطه تخصصی ایشان تا کنون در مجلس از سوی فرد مذکور ارایه و امضا شده است و یا کدامین نقد و نظر اقتصادی ایشان در طول دوران افول اقتصاد کشور در دوره احمدی نژاد، درست و سازنده و کارا از آب درآمد؟ به راستی جناب ایشان در طول هشت سال افول اقتصاد ایران به چه کاری مشغول بودند؟ دست کم چند گفت و گو و یادداشت و تفسیر و تحلیل و انتقاد کارشناسانه اقتصادی و مرتبط با تحصیلات اکادمیک ایشان در طول سال‌های بحران، در نشریات و رسانه‌های کشور منعکس شده است؟ مدیریت و برنامه ریزی مغز و مرکز راهبری امور کشور است. با مشکلات و پیچیدگی هایی که اینک کشورمان با آنها مواجه است و گره های عجیبی و غریبی که اقتصاد کشور را زمین گیر کرده بی شک مشاوران کاردان و باسابقه هم کار سختی برای طراحی نقشه راه نجات کشور دارند. چه رسد به هم استانی های شاعر پیشه و ...