گروه بین الملل: رویترز به نقل از منابع طالبان گزارش داد: «ملابرادر عبدالغنی» ریاست دولت بعدی افغانستان را برعهده خواهد داشت.
این منابع گفتند «ملا محمد یعقوب» پسر «ملا عمر» بنیانگذار طالبان و «شیر محمد عباس استانکزی»، مناصب عالی در دولت آتی افغانستان خواهند داشت. ظاهرا اختلاف در سطح سركرده های تروریست طالبان در حال تشدید است زیر طی دو روز گذشته منابع این گروه اعلام كرده بودند، در نماز جمعه کابل، امارت اسلامی به خلافت و امیرالمومنینی «ملاهبةالله آخوندزاده» اعلام موجودیت خواهد کرد اما حالا صحبت از ملابرادر عبدالغنی است. در عین حال، منابعی در طالبان گفتهآند: ملا عبدالغنی برادر از بنیانگذاران این گروه شبه نظامی که به عنوان رهبر دوفاکتوی آن تلقی میشود به عنوان رئیس دولت اسلامی معرفی میشود و «ملاهبةالله آخوندزاده»، امیرالمومنین خواهد بود. بدین ترتیب در ساختار خلافت اسلامی ملاهبت الله آخوند زاده رهبر و ملا عبدالغنی برادر رئیس دولت اسلامی خواهند بود خلافتی که با انفجارهای انتحاری، قتل هزاران شهروند بیگناه و دانشآموزان خردسال افغان و با پول و رسانههای سلفیهای قطر، پاکستان، خیانت اشرفغنیها، بدعهدی اروپا و آمریکا و ... بدون هیچ انتخابات و رایگیری تشکیل میشود!
ایندیپندنت مینویسد: واقعیت سقوط کابل این است که رئیس جمهور غنی در تبانی و همدستی با گروه حقانی، شهر را تحویل آنها داد و از کشور گریخت. صبح روز یکشنبه ۲۴ اسد(مرداد) نزدیک به ۲۰۰ نفر از نیروهای گارد ویژه ریاست جمهوری افغانستان به ساختمان وزارت دفاع افغانستان آمدند تا مقدمات حضور رئیس جمهوری محمد اشرف غنی را برای بازدید فراهم کنند.کمی پیشتر، به ژنرال بسمالله محمدی، وزیر دفاع وقت، اطلاع داده بودند که رئیس جمهوری قصد بازدید از وزارتخانه و گفتوگو با وزیر را دارد.
شب پیش از آن، شنبهشب، در نشستی که در ارگ انجام گرفته بود، طبق توافقی که حاضران در مجلس از آن صحبت می کنند، با توجه به پیشروی طالبان و با توجه به آنکه طالبان حاضر به گفتگو با رئیس جمهورغنی نبودند، بزرگان و وزیران از رئیس جمهوری خواستند که وی کاری کند. اشرف غنی وعده داد که از مقام خود کنارهگیری کند و هیاتی را برای مذاکره با طالبان برای تشکیل دولت انتقالی به قطر بفرستد. این پیام به طالبان فرستاده شد وطالبان منتظر سفر هیاتی از کابل به دوحه در روز دوشنبه بودند تا درباره تشکیل دولت جدید با دکتر عبدالله عبدالله و حامد کرزای مذاکره کنند اما روز یکشنبه اتفاق دیگری افتاد. یک نفر از میان اعضای گارد ویژه محافظان ریاست جمهوری، از ارگ با ژنرال بسمالله محمدی تماس گرفت و اطلاع داد که رئیس جمهوری در حدود ۱۵ دقیقه پیشتر از آن تماس، سوار بر هلیکوپتری به همراه نزدیکان خود از ارگ خارج شده است.
برنامه بازدید از وزارت دفاع، حقهای بود که بخشی از گارد ریاست جمهوری را به ساختمان وزارت دفاع بفرستند و آنها را مشغول کنند، و از سوی دیگر، ژنرال بسمالله محمدی را که سالیان سال در رکاب احمدشاه مسعود مبارزه کرده و دنیا دیده بود، را نیز با برنامه بازدید مشغول نگاه دارند. بسمالله محمدی میگوید: به محض رسیدن این پیام، از پنجره ساختمان وزارت دفاع سرک کشیدم تا داخل ارگ را نگاه کنم که دیدم در خیابان حایل بین وزارت دفاع و ارگ ریاست جمهوری، سیلی از خودروهای افراد مسلح در حال سرازیر شدن به داخل ارگ ریاست جمهوری است. ( بین ارگ و وزارت دفاع خیابان باریکی است. و هر دو ساختمان به یکدیگر مشرف هستند) ژنرال بسمالله محمدی تخمین میزند که بین ۵۰ تا ۶۰ خودرو را در حال حرکت به داخل ارگ ریاست جمهوری دیده است. گروهی که امروز میدانیم وابستگان شاخه حقانی طالبان هستند، در آن روز کنترل ارگ ریاست جمهوری را ظرف زمانی کوتاهی، کمتر از نیم ساعت پس از خروج اشرف غنی، به دست گرفتند.
چنین اقدامی و رسیدن گروه تروریستی حقانی با چنین سرعتی از بیرون شهر کابل، محال است. و به نظر می رسد که با هماهنگی کامل همدستان خود در ارگ، پیشاپیش در شهر موضع گرفته و پیش از آن که وزیر دفاع بتواند اقدامی انجام دهد و کنترل اوضاع و امنیت دفتر ریاست جمهوری را بهدست گیرد، سریع خود را به ارگ رساندند. این اقدام برقآسا، به این گمانهزنی دامن میزند که در یک تبانی بین رئیس جمهوری و گروه حقانی، یا بهتر است بگویم پشتونهای همقوم وی، یعنی غَلجاییها، محمد اشرف غنی احمدزی، ارگ را با برنامه ای از پیش تدوین شده تحویل آنها داد و از کشور گریخت. حضور بلافاصله این افراد در ارگ، فرصت را از وزیر دفاع گرفت تا اقدامی علیه آنان انجام دهد و یا هدایت گارد ویژه در قصر ریاست جمهوری را بر عهده گیرد. افرادی از گارد ویژه ریاست جمهوری به اطلاع بسمالله محمدی رساندند که زمانی که برخی از این نیروها کوشیدند مانع خروج غنی و حمدالله محب (رئیس شورای امنیت ملی) و سایرین از ساختمان ارگ به سمت هلیکوپتر شوند، نیروهای امنیتی مورد اعتماد غنی، کیسههای دلار را به سمت این افراد پرتاب کردند تا آنها مشغول جمعآوری پول شوند و فرصت کافی برای گریز رئیس جمهوری بهدست آید.
به این ترتیب و با تبانی و هماهنگی اشرف غنی و برخی از نزدیکان وی با گروه حقانی، نه تنها مردم افغانستان و جهانیان غافلگیر و شگفتزده شدند، بلکه گروه دیگری که عضو مذاکرهکنندگان اصلی در دوحه بودند و به گمان خود به سمت قبضه حکومت و دولت پیش میرفتند، یعنی طالبانی با شاخه قومی دُرانی یا همان قندهاریهای نزدیک به حامد کرزی، نیز مات و مبهوت شدند. شواهد بسیاری نشان میدهد که در چند سال آخر حکومت اشرف غنی، درگیری بین غلجاییها و درانیها تا چه اندازه علنی شده بود. درگیری کرزای و اشرف غنی، بخشی از این کشمکش شدید قومی بر سر بهدست گرفتن قدرت بود و بهرغم آن که غنی با حمایت کرزای به ریاست جمهوری رسیده بود، کرزای بعدها در صدد تخریب و برانداختن غنی بر آمد.