از هماهنگي برای مصاحبه با عموقناد تا رييس‌جمهور!

ليلا واحدي

---

گروه سياسي: مهمترین وظیفه‌ی رسانه‌ها در عصر حاضر انتقال صحیح و بدون سانسور اتفاقات و رویدادهای جهان است، وظیفه‌اي که متاسفانه رسانه ملی از آن غافل است و گاهی اوقات در جهت خلاف ان هم گام بر مي‌دارد، گزارش تلویزیونی رئیس جمهور و حواشی ایجاد شده برای آن؛ یکی از همین پسرفت‌هایی است که در رسانه ملی شاهد و ناظرش هستیم.

در طول هشت سال گذشته با اینکه صدا و سیما نام ملی داشت اما عملا مردم تریبون و رسانه‌اي مورد اعتماد نداشتند و گواهی این مدعا هم افزایش هفتاد درصدی استفاده از ماهواره در ایران است اما در این شش ماه از عمر دولت منتخب مردم، معجزات! این سازمان هم عظیم تر گشته و دیگر دولت هم رسانه و تریبونی ندارد و عملا ملت و دولت در رسانه ملی جایگاهی ندارند.

رسانه‌اي که نام پر آوازه ملی و ملت را یدک مي‌کشد، برای انجام مصاحبه با منتخب ملت شرط شروط مي‌گذارد و وجود فلان مجری در این مصاحبه، استقلال این سازمان عریض و طویل را به مخاطره مي‌اندازد، و گویی در هشت سال گذشته که رسانه ملی به رسانه احمدی‌نژاد تبدیل شده بود و امتیاز مصاحبت با رئیس جمهوری تنها نصیب مرتضی حیدری مي‌شد که تنها هنرش بله گفتن به دکتر! بود؛ مفهوم استقلال، برای رسانه ملی اهمیت چندانی نداشت.

عملکرد دوگانه مسئولان صدا و سیما موجب تعجب و ناراحتی عمومی شده است. مصاحبه و گزارش، عالی ترین مقام اجرایی کشور یک ساعت با تاخیر همراه مي‌شود تا رسانه به اصطلاح ملی هم به جمع جبهه ضد دولت و ضد ملت شکل گرفته ملحق شود و پایداری در مقابل خواست مردم را به شکل علنی و واضح نشان دهد.

صدا و سیما از یک سو ادعای مردمی بودن و ملی بودن دارد و از سویی دیگر در صدد تخریب و سنگ اندازی در مسیر دولتی است که برخاسته از همین مردم است و قرار است به داد این ملت برسد، سیاست‌هاي این سازمان در تناقضی آشکار با رهنمودهای مقام معظم رهبری که همواره حمایت از دولت‌ها را گوشزد مي‌کنند، در راستای تخریب دولت به هر شکل ممکن گام بر مي‌دارد.

یا در خوشبینانه ترین حالت استراتژی سکوت و بی تفاوتی را در پیش مي‌گیرد و عامدانه از نقاط مثبت دولت عبور مي‌کند، حتي ترجمه مقامات غربي را درباره پرونده هسته‌اي كاملا معكوس و غيرواقع به خورد بيننده خود مي‌دهد، و نقاط منفی دولت شش ماهه‌اي را پر رنگ مي‌کند که هم باید با جان کری برای نجات ایران از تحریم‌ها مذاکره کند و هم باید جوابگوی گروهی در داخل ایران باشد که تفاوت NPT و MPT را نمی دانند و زمانی هم که متهم به بی سوادی مي‌شوند آن را بر نمي‌تابند.

رسانه ملی در این شش ماه نه تنها برای حمایت از دولت و پیشبرد برنامه هایش اقدامی صورت نداده است، بلکه با کارشکنی‌ها در جهت تخریب دولت برامده است و نمونه اخر هم به کارنامه درخشان سازمانی که بودجه اش را از دولت می گیرد و علیه دولت مي‌شورد، درخشش خاصی مي‌دهد و تاسف‌بار است که روحانی به عنوان رئیس‌جمهور ایران از صدا و سیمای ملی به توییتر پناه مي‌برد تا حرف خود را آنجا به مردم بگوید.

هرکس اندک آشنایی با سیستم صدا و سیما داشته باشد مي‌داند که برنامه‌ریزی برای مصاحبه با عمو قناد! هم سه روز قبل انجام مي‌شود چه رسد به مصاحبه با رئیس جمهور مملکت. مجری، عوامل فنی، و حتی در پاره‌اي از مواقع متن مصاحبه هم باید از فیلترهای مشخصی عبور داده شوند، تاقابلیت پخش از آنتن سراسری را پیدا کنند، بنابراین حضور مجری مورد درخواست رئیس جمهور قطعا از قبل مشخص شده بود و اینکه دقایق آخر آقايان به این نتیجه رسیده‌اند که حضور خانم پوریامین که اتقاقا از مجریان توانمند همین سازمان هم هست، استقلال سازمان صدا و سیما را مورد مخاطره قرار مي‌دهد، به هر موردی مي‌تواند ربط داشته باشد جز استقلال سازمان.

اینکه چرا سازمان صدا و سیما در طی یک عملیات انتحاری، آن درصد اندک محبوبیت و مقبولیت خود را میان مردم از بین مي‌برد مسئله بغرنجی است که باید ریشه یابی شود و معلوم شود که چرا روحانی ستیزی که نوعی امیدستیزی هم محسوب مي‌شود از مجلس شورای اسلامی، از روزنامه‌ها و سایت‌هاي کیهانی، از تریبون نماز جمعه به سازمان صدا و سیما هم نفوذ کرده است.

اساسا این همه هجمه علیه شخص دوم مملکت، علیه یک روحانی، علیه مشاور عالی مقام معظم رهبری چرا و چگونه انجام مي‌شود و صدا و سیمایی که پایگاه مردمی اش را به استناد به آمار منتشر شده، روز به روز بیشتر در معرض خطر مي‌بیند، و حتی وظیفه سرگرم کردن مردم را هم با ساخت سریال‌هاي فاقد محتوا به درستی انجام نمي‌دهد، به چه چیزی تکیه کرده است که اینگونه پایدار! شده است. و اساسا این همه ناز برای رسانه‌اي که هنرش در حد آواهای بارانی و صرفا جهت اطلاع و شناسنامه است چقدر موجه است زمانی که این ناز خریدار چندانی هم ندارد.