جرم بزرگ وزیر علوم مشخص شد!

گروه سياسي: عصر ایران؛ در نقدي نوشت: «مباحثی همچون بازگشت دانشجویان ستاره‌دار به تحصیل از حاشیه‌هایی است که در عمر یک ساله وزارت علوم دولت یازدهم شاهد آن هستیم. جای بسی تاسف است که فرجی دانا در این خصوص در گفت وگویی اعلام کرد که این دانشجویان می‌توانند ادامه تحصیل دهند و بنده تا پایان از این تصمیم وزارت علوم دفاع می‌کنم.»

روزنامه کیهان- روز دوشنبه 16 تیرماه- با درج این مطلب از جرم بزرگ رضا فرجی دانا وزیر علوم، تحقیقات و فناوری پرده برداشته است: بازگشت دانشجویان ستاره دار به تحصیل! واقعا جرمی از این بزرگ تر می توان سراغ گرفت که وزیر علوم، مطابق قانون اساسی و سوگند رییس جمهور و دولت از حق ادامه تحصیل فرزندان این مملکت در دانشگاه ها دفاع کند؟ مگر او نمی داند حق اظهار نظر سیاسی و ادامه تحصیل دانشگاهی باید در انحصار عده ای خاص باشد؟

ما تا حالا تصور می کردیم در وزارت علوم اختلاسی، سوء استفاده ای ، جرم و جنایتی یا رذالت و فضیحتی رخ داده که نمایندگانی را به صرافت انداخته وزیر را استیضاح کنند. اما با گزارش کیهان مشخص می شود جرم اصلی او این است که با بازگشت دانشجویان ستاره دار به دانشگاه ها موافقت کرده است. ما تا حالا خیال می کردیم رییس جمهور حق دارد در پاسخ به اعتماد 19 میلیون از شهروندان این مملکت که او را به این جایگاه رساندند و بر پایه نص قانون اساسی که او را عالی ترین مقام رسمی کشور پس از رهبری معرفی کرده حق دارد وزیران مورد نظر خود را به مجلس معرفی کند و آنان نیز پس از اخذ رای اعتماد از مجلس حق دارندسیاست های دولت منتخب را به اجرا بگذارند. اما ظاهرا این گمان باطل بوده و رییس جمهور یا باید وزیر قبلی را ابقا می کرده یا اگر هم وزیر را تغییر داده وزیر باید مدیران و سیاست قبلی را ادامه می داده است!

اجازه ادامه تحصیل به فرزندان این مملکت که پیش تر از این حق قانونی و انسانی و شرعی محروم شده بودند نه ننگ است نه جرم که "مدال افتخار" وزیر علوم و کمترین انتظار دانشگاهیان از دولت حسن روحانی بوده است و تنها کف توقعات آنان را برآورده ساخته و تازه هنوز برخی پشت در مانده اند. با این حال به نظر می رسد مشکل اصلی استیضاحیون این نیست. بلکه انگشت گذاشتن وزارت علوم دولت اعتدال بر روی دانشجویانی است که در دوران موسوم به عدالت و مهرورزی به صورت غیر قانونی بورسیه شده بودند و همین ظاهرا به مذاق رادیکال ها خوش نیامده است و چه بسا از این ناحیه خود یا بستگان یا دوستان و آشنایان یا دست کم همفکران شان زیان دیده باشند.

حساسیت بر سر وزارت علوم شاید هم به این خاطر باشد که دست مخالفان از وزیر خارجه و وزیر ارشاد کوتاه شده و سراغ وزیر علوم رفته اند تا قبل از یک سالگی دولت یکی را به زیر کشند. انگار نه انگار که خود هشت سال دولت را در اختیار داشته اند و هر گلی که توانسته اند به سر مردم و مملکت زده اند. بار دیگر جمله صدر این گفتار را بخوانید تا ببینید کار کسانی که 8 سال با ادعای رفع تبعیض بر سر کار بودند به کجا رسیده که جرم وزیر کنونی علوم را تلاش برای احقاق حق و رفع تبعیض ذکر می کنند.

نوشته اند: «جای بسی تاسف است که وزیر علوم گفته است این دانشجویان می توانند ادامه تحصیل بدهند»! لابد انتظار داشتند وزیر علوم از حق ادامه تحصیل آنان دفاع نمی کرد! مثل این که وزیر کار را استیضاح کنند که چرا از بازگشت کارگران به کارخانه ها دفاع می کند! همان گونه که وزیر کار باید از حق اشتغال و وزیر بهداشت از حق درمان دفاع کند و برای انجام آنان بکوشد وزیر علوم نیز نمی تواند نسبت به تعلیق دانشجویان بی تفاوت باشد. شاید لازم باشد یکی با صدای بلند بگوید: اینجا ایران است. آفریقای جنوبی دوران نژاد پرستی نیست که یک عده خیال کنند آنان سفید پوستان اند و برخوردار از هر حقی و دیگران سیاه پوستانی که حقی ندارند.

با این همه گیریم که وزیر علوم را به زیر کشیدند. آیا گمان می کنند رییس جمهوری وزیر مورد علاقه آنان و کسی را معرفی خواهد کرد که از حق ادامه تحصیل دانشجویان محروم دفاع نکند؟ وزیر علوم آماده است تاوان مبارزه با ویژه خواری در قالب ادامه تحصیل با پول بیت المال و بعضا خارج از ضوابط قانونی را بپردازد. باید دید مدعیان عدالت و رفع تبعیض نیز آیا آماده اند از باور خود به تبعیض و محروم ساختن حقوق دیگران دفاع کنند یا نه؟

فرجی دانا در بهترین دانشگاه کانادا تدریس می کرد، وضعیت مالی بسیار خوبی داشت و به دعوت روحانی آمد. او به ضرب سهمیه و توصیه روزگار نمی گذراند که بی وزارت گرسنه بماند. اما آنان که هم تحصیل شان سهمیه ای است هم ادامه تحصیل شان بورسیه ای و هم پیشاپیش کاندیدای عضویت در هیات های علمی شده اند چگونه می خواهند در دولت کنونی نیز خود را برتر بنشانند؟

در هر یک از سه حالت متصور دولت برنده است. در حالت اول اگر اراده رییس مجلس بچربد و استیضاح منتفی شود اصول گرایان سنتی ائتلاف خود را با دولت به نمایش گذاشته و رادیکال ها منزوی شده اند. این احتمال البته از همه بیشتر است و علی لاریجانی اجازه نخواهد داد در این دولت هم پروژه شیخ الاسلامیزاسیون ( ماجراهای استیضاح شیخ الاسلامی وزیر کار دولت احمدی نژاد در 15 بهمن 1391 که به تقابل رییس جمهور وقت با رییس مجلس انجامید) به اجرا درآید.

اگر استیضاح صورت پذیرد و وزیر ابقا شود باز هم فرض قبلی محقق خواهد شد و در بدترین گزینه نیز حسن روحانی نشان داده که به آنچه گفته بود پای بند است و او و وزیر او کوتاه نیامده اند و تنها هنگامی به این داوری خدشه وارد می آید که در معرفی جانشین معیارهای قبلی کنار گذاشته شود. یک بار دیگر مهم ترین دلیل استیضاح کنندگان را بخوانید تا دریابید رضا فرجی دانا چه جرم بزرگی مرتکب شده است!