به رغم اصل پذیرفته شده تفکیک قوا، برخی دولتمردان برای در امان ماندن از انبوه تذکرات، سؤال و استیضاح نمایندگان و در نهایت برای حفظ پست و جایگاه خود، با چشم پوشی از اختیارات قانونی خود عملا اختیار بسیاری از عزل و نصبها به ویژه در استانها را به بعضی نمایندگان مجلس واگذار کردهاند ...
اسماعیل حسینپور
گروه مقالات: در نشستی که چندی قبل جمعی از حامیان دولت تدبیر و امید با آقای یونسی دستیار ارشد دکتر روحانی داشتند گفتم: « مشکل بزرگ اقای روحانی این است که برخی اطرافیان آقای روحانی میز و منصب شان را بیشتر از آقای روحانی دوست دارند.» حالا هر چه زمان ميگذرد احساس ميکنم اين سخن بیشتر مصداق پیدا ميکند و مظلومیت دولت بیشتر عیان ميشود.
هر چند مجلس نهم از زمان روی کار آمدن دولت دکتر روحانی از تمام اختیارات و ظرفیتهاي قانونی خود برای نظارت بیشتر بر قوه مجریه استفاده کرده است که بدیهی ترین و طبیعی ترین حق مجلس است ولی سؤال بزرگ این است که دولت دکتر روحانی چه زمانی قرار است از ظرفیتهاي قانونی خود برای تحقق برنامههاي مورد انتظار مردم و ریاست جمهوری استفاده کند؟
به رغم اصل پذیرفته شده تفکیک قوا، برخی دولتمردان برای در امان ماندن از انبوه تذکرات، سؤال و استیضاح نمایندگان و در نهایت برای حفظ پست و جایگاه خود، با چشم پوشی از اختیارات قانونی خود عملا اختیار بسیاری از عزل و نصبها به ویژه در استانها را به بعضی نمایندگان مجلس واگذار کرده اند و بلاتکلیف گذاشتن بسیاری از ادارات کل تا زمان «آری» نمایندگان، استانها و استانداران را با چالش جدی روبرو کرده است و این رویه ی ناپسند رسم شده در این دولت توسط برخی وزرا و معاونین رئیسجمهور، در نگاه مردم امیدوار به رنگین کمان تدبیر و امید، نشانه خویش اندیشی این وزیران و فراموشی وعدههاي انتخاباتی دولت است.
علاوه بر آن برخی سازمانهاي زیر مجموعه برخی وزرا با امتیازبخشیهاي خاص نظیر سهمیه حق بیمه کارگران ساختمانی به تعدادی از نمایندگان، عملا بخش هایی از دولت دکتر روحانی را به حیاط خلوت برخی نمایندگان مجلس تبدیل کرده اند و بخش هایی از قوه مجریه به جای حرکت درمسیر برنامههاي دولت و تحقق اهدافش، به پایگاهی برای تحقق برخی اهداف ناهمسو با دولت تبدیل شده است و این بدعهدی برخی اطرافیان دکتر روحانی جفا در حق مردمی است که با امید به تغییر شرایط، به دکتر روحانی «آری» گفتند.
علاوه بر این موارد، پاپس کشیدن برخی اطرافیان دکتر روحانی که حتی جرأت دفاع از مشی اعتدالی دولت را هم ندارند سبب شده است که در برابر هر هجمه و هجومی به دولت مظلوم تدبیر و امید، شخص دکتر روحانی پاپیش نهد و از دولت و دولتمردانش دفاع کند که همین روشنگریها هم به دستاویزی برای تندروها تبدیل ميشود تا دکتر روحانی را با تمام صبر و سکوتی که تاکنون در قبال بدخواهان دولتش داشته است به برنتابیدن نظر مخالفان و نقدناپذیری متهم کنند.
باید بپذیریم مردم با قطع امید از برخی تندروهای مجلس برای همراهی با دولت و با آگاهی از بدخواهیهاي فراوان عده ای برای ناکام نمودن دولت در تحقق اهدافش، تمام امیدشان به دولت مورد حمایت رهبری نظام است و دردمندانه و صبورانه و در کمال تعجب انفعال بیش از حد برخی وزرا و اطرافیان دکتر روحانی و فاصله گیری شان از مشی دولت را نظاره گرند.
این روزها مردم احساس ميکنند برخی دولتمردان جایگاه خود در دولت تدبیر و امید را به فراموشی سپرده اند و در پناه واژه ی «تعامل» از اختیارات و حق قانونی خود چشم پوشی کرده اند و این امیدسوزی زیبنده مردم دلداده دولت تدبیر و امید نیست و شاید در این شرایط بزرگترین تدبیر، تغییر نگاه این وزیران و جسارت بخشی به آنان برای پای فشردن در اجرا و تحقق برنامههاي دولت مظلوم تدبیر و امید برای شتاب بخشی به امور و بالندگی کشور است که انتظار ميرود دولتمردان با تکیه بر پشتوانه عظیم مردمی، با تمام توان برای خدمت رسانی بیشتر و بهتر به مردم گام بردارند و بدانند مردم سخت در کنار آنها و یار و یاور آنها هستند و بر عهدی که با دولت خویش بسته اند استوار ایستاده اند.