حجاريان: محال است احمدی‌نژاد به قدرت برگردد

اولا اصلاح‌طلبان تا آنجایی که توانستند برای آقای روحانی مایه گذاشتند؛ دوستانی مانند آقایان جلایی پور، کرباسچی ومرعشی و خود من چه اندازه در تایید ایشان صحبت کردیم. آقای زیباکلام هم که مقالات زیادی در حمایت از رئیس‌جمهور و دولت داشته است. دوستان دیگر هم هستند اما یک بحث در اینجا وجود دارد. آیا آقای روحانی خودش باید بخواهد که از او دفاع شود یا نه. او به عنوان اصلاح‌طلب که به میدان نیامد البته شاید هم مقداری تحفظ داشته باشد که ما از او دفاع کنیم. افرادی مانند من بخواهند دفاع کنند، می‌گویند اینها سهم می‌خواهند و سهم‌خواهی می‌کنند. یادتان هست تلویزیون هم برنامه‌ای علیه من پخش کرد، آنها کار را به تلویزیون می‌کشند و می‌گویند ما به دنبال سهم خواهی از آقای روحانی و دولت هستیم. اگر آقای روحانی بگوید با من است، تحت فشار راست قرار می‌گیرد. مساله بعدی این است که خودش هم باید کمک کند و ستادش را قوی کند. روابط عمومی او ضعیف است، صدایش هم ضعیف است، روزنامه خوبی برای خودش ندارد یا کم دارد. می‌خواهم بگویم که خودش هم یک مقدار تحفظ دارد. تا جایی که خبر دارم آقایان خاتمی و هاشمی و دیگران از او حمایت و دفاع می‌کنند و هر جا که می‌نشینند، از روحانی حمایت و دفاع می‌کنند. اینطور نیست که دفاعی از سوی ما نباشد. 

 

اولا آقای روحانی ادعا دارد که کاندیدای مستقل است. این در حالی است که در سال 76 خاتمی نگفت من مستقل هستم بلکه کاندیدای جناح خط امام بود. بچه‌های دوم خرداد قبل آن (انتخابات و پیروزی) کار کرده بودند، مجمع روحانیون پشت خاتمی بود، سازمان مجاهدین در اطرافش بودند و احزاب دیگر هم دنبال او بودند. کارگزاران هم دنبالش بود. 

 

بله اما آقای روحانی خودش ادعا دارد که کاندیدای جایی نیست، می‌خواهد خودش را از احزاب بری کند و می‌گوید مستقل است. رابطه ما با ایشان رابطه « اتحاد، انتقاد» است یعنی اتحاد علنی و انتقاد مخفی داریم. 

 

همین حرف من کلی سر و صدا کرد چنانکه راست‌ها بسیار سر و صدا و جنجال کردند. شما بازتاب آن را دیدید که چقدر زیاد بود. یک کلمه من بگویم، می‌گویند چه خبر است و سعیدحجاریان چه نسبتی با روحانی دارد در حالی که من آقای روحانی را بعد از انتخابات 24 خرداد 92 ندیده‌ام. 

 

نه، آن زمان هم ندیدم. 

 

از زمان ترور شدنم به بعد ایشان را دیگر ندیدم. وقتی ترور شدم یک‌بار عیادت من آمد و دیگر او را ندیدم. 

 

نه. نداشتیم. اگر نظری داشتیم به دوستان می‌دادم که به ایشان برسانند. 

 

ما تلاش داریم که کمک کنیم تا دولت روحانی زمین نخورد. زمین خوردن دولت روحانی برای ما بد می‌شود کما اینکه ممکن است افرادی بر سر کار بیایند که کاملا برضد ما عمل کنند، بدیل هست اما نمی‌گذارند جز روحانی بیاید، برخی نمی‌گذارند که بدیلی در کار بیاید، لذا بدیل موجود ما آقای روحانی است، بهترین گزینه ما آقای روحانی است و باید از او دفاع کنیم، منتها دفاعی نرم. من اگر دفاع کنم، چون آنها به ما «فتنه» می‌گویند، خواهند گفت که چه خبر شده که فتنه گرها دارند از او دفاع می‌کنند، روحانی چه کار کرده و چه خدمتی به آنها کرده که فتنه گرها از او دفاع می‌کنند. 

 

ببینید یک عده اینطور می‌گویند ولی یک عده مثلا فرض کنید آقای اکرمی هم می‌آید و می‌گوید. او چه گفت؟ گفت حجاریان بیکار است و خدا کاری به آنها بدهد. اکرمی این حرف‌ها را زد. 

 

آقای اکرمی بالاخره رفیق آقای روحانی است. همشهری و صاحبخانه او بوده است یعنی وقتی به تهران می‌آمد، اجاره‌نشین بود. برخی اعضای ستادش هم صحبت‌هایی می‌کنند که منظورشان من هستم. 

 

نمی شود گفت دست اصلاح‌طلبان است. حرف خودش این است که دست آدم‌های معتدل است یعنی نه این طرفی و نه آن طرفی. تیپ‌های این شکلی هستند دیگر. 

 

همین قدر دیگر. گفت برای کسی بمیر که برایت تب کند. البته من این حرف را قبول ندارم. رابطه ما با آقای روحانی خیلی بهتر از این حرفهاست. 

 

خیلی خیلی خیلی برای آمدن اصلاح‌طلبان مقاومت خواهند کرد. از همان اول بچه‌ها را می‌زنند. 

 

شاید تغییر و تحول بشود. شاید اعضای جبهه پایداری برای انتخابات مجلس بعدی رای نیاورند؛ تایید بشوند اما رای ندارند. مردم به آنها رای نمی‌دهند. 

 

اگر آنها نباشند مجلس بهتر می‌شود یعنی مجلس دهم معتدل‌تر می‌شود که این به نفع ماست. مجلس اگر با دولت همسو شود خیلی خوب است. 

 

این بحث‌ها خیلی زود است. باید گذاشت ترکیب مجلس مشخص شود و آن موقع درباره رئیس مجلس بحث کرد. الان نمی‌شود گفت چه کسی رئیس باشد. 

 

نه. در این مورد هم از الان نمی‌شود صحبت کرد. باید بروند، ثبت نام کنند و ردصلاحیت شده‌ها مشخص شوند و دید چه کسانی باقی می‌مانند. لیست‌ها تهیه شود و آن موقع صحبت کرد. 

 

برای انتخابات مجلس خبرگان این موضوع صحت دارد. خبرگان مجتهدان باسواد هستند که کلاس درس قوی دارند. می‌آیند ثبت نام کنند، به آنها می‌گویند بیایید امتحان دهید که نمی‌آیند و بعد رد می‌شوند. بحث آبرو مطرح است. آقایی در حوزه، کلاس با 300 نفره طلبه دارد و وقتی می‌آید و امتحان می‌دهد قبول نمی شود ، خوب او نمی‌آید. برخی دیگر هم اصلا نمی‌آیند که امتحان دهند. 

 

بچه‌ها این‌بار می‌آیند. دیدند ضربه خوردند و این‌بار می‌آیند. 

 

اصلاح‌طلبی یک نوع مشروطه خواهی نوظهور است. نو در نو که دیگر نداریم. 

 

بازسازی نیاز دارد که اصلاح محسوب می‌شود اما با واژه نو اصلاح‌طلبی مخالف هستیم. 

 

بله. نواصلاح‌طلبی معنا ندارد و لفظ بی‌معنایی است. 

 

ما خیلی وقت قبل شروع کردیم و یک عده حتما شروع کردند و یک عده هنوز شروع نکرده‌اند. 

 

در این چند سال اخیر که سازمان‌ها و بسیاری از احزاب مهم فعالیتی نداشتند و جلساتشان برگزار نمی‌شد پس نمی‌شد کار گروهی انجام داد البته الان هم نمی‌شود کار گروهی انجام شود. این کارها، کار گروهی است و فرد فرد نمی‌توان گفت افراد چه نظری دارند. اگر بخواهیم بگوییم فلان حزب چه کاری کرده است که معلوم نیست چون حزب فعال نبوده است حتی احزابی مانند کارگزاران و اعتماد ملی که با مشکلات کمتری مواجه بودند را هم نشنیدم که کاری کرده باشند و خبری از آنها ندارم. 

آقای روحانی را هر جا دیدم یا با دکتر هاشمی به عنوان وزیر بهداشت و آقای ربیعی به عنوان وزیر تعاون و کار بوده است و همه جا با آنهاست. کارش را وقف این کارها کرده و بودجه زیادی به آنها به ویژه به وزارت کار داده است. 

 

نحوه اجرایش مهم است. وزرای قبلی نتوانستند. من شنیدم اوضاع بهداشت بهتر شده و مردم راضی هستند. 

 

من نمی‌دانم و آمار دقیقی ندارم اما می‌دانم رئیس‌جمهور به طبقات محروم عنایت دارد. دکتر هاشمی دنبال بهداشت جامعه و طبقات محروم بوده و برای این موضوع پول هم خرج کردند. سر قصه خودکفایی گندم خرج کردند و کشاورزان راضی هستند و زمین کشت زیاد شده است. بویژه در طرح‌های مربوط به خوزستان، می‌خواهند کار جدی کنند و اگر عسلویه راه بیفتد، بهره‌وری بالا می‌رود و... 

 

دولت، دولت نسبتا کارایی است. ستادش بعضا ناهماهنگ است اما صفش خوب است. برخی جاها البته ایرادهایی دارد. 

 

مثلا وزارت کشور. خیلی از فرمانداران هنوز از قبل باقی مانده‌اند. 

 

آنها مجبور هستند. خوب چه کار کند؟ الان وزارت ارشاد را در نظر بگیرید که آقای جنتی می‌خواهد کار کند اما خیلی نمی‌تواند. 

 

نه. تمام آن به بدنه مربوط نیست و موضوعات دیگر هم وجود دارد. 

 

من نمی‌دانم که آیا واقعا قصد آقای روحانی این موضوع است یا نه. پروژه‌های مربوط به فسادهای دولت قبل را که رو می‌کند، اثرات زیادی دارد ودرصد آن بالاست که قوه قضاییه باید پیگیری کند. 

 

اگر لیستی وجود دارد که باید به قوه قضاییه داده شود تا پولها وصول شود. آقای روحانی بیم این را دارد که با افشای لیست، برخی از آنها فرار کنند یا اقدام به امحای آثار جرم کنند. قوه قضاییه باید این لیست را بگیرد و رسیدگی کند. آقای روحانی باید یک نسخه از این لیست را به مجلس بدهد. بیشتر مفاسد را مجلسی‌ها فاش می‌کنند مثلا همین پرونده زمین خواران بابلسر که از سوی نماینده‌ها پیگیری شد. دولت نباید خود را خیلی درگیر کند و سر این مسائل وارد چالش شود. باید قوه قضاییه و مجلس را به میدان بیاورد تا آنها پیگیری و در صورت لزوم مفسدان اقتصادی را به مردم معرفی کنند. 

 

با خود علی لاریجانی رابطه خوبی دارد و تعامل خوبی برقرار است. لاریجانی با دولت همراهی می‌کند. 

 

آنها یک عده شلوغ کن هستند که جنجال می‌کنند. باید در این باره به فراکسیون گفت و نه رئیس مجلس. 

 

بگویند. اجازه دهید آنها این حرف‌ها را بزنند. 

 

درست است، بگذارید این حرف‌ها را بزنند. 

 

اینطور نیست. مردم آگاهی دارند و این افراد را خوب می‌شناسند. یک‌بار گفتم که تریبون را به رسایی و این طور افراد بدهید تا حرف بزنند چون هر چه بیشتر حرف بزنند بهتر است. در این صورت مردم بهتر آنها را می‌شناسند. به نظر خود شما تریبون را همیشه باید به دست چه کسی بدهند؟

 

نمی دانم. معلوم نیست که «راست» می‌خواهد چه کند یا اصولگرایان چه برنامه‌ای دارند. آیا می‌خواهند حزب بزنند ؟ چه حزبی دارند، نامش چیست. آنها چند حزب دارند؟. 

 

منظور من هم فقط علی لاریجانی است. اگر علی لاریجانی حزب بزند این حزب چیست؟ در جامعه روحانیت اوضاع پس از آیت‌ا... مهدوی کنی چگونه خواهد بود یا جامعه مدرسین به کدام سمت خواهد رفت؟ اگر خودشان را جمع و جور کنند، احتمال می‌دهم آقای لاریجانی حتما پایه خوبی در میان آنها دارد و می‌تواند با آقای روحانی هماهنگ باشد. باید تا آن زمان صبر کرد تا تکلیف جامعتین مشخص شود. 

 

آقای روحانی هنوز عضو جامعه روحانیت مبارزاست و استعفا نداده است اما دیگر به آنجا نمی‌رود. او، آیت‌ا... هاشمی، علی اکبر ناطق نوری و... هنوز در جلسات این تشکل حضور پیدا نمی‌کنند. باید اینها بنشینند و با هم صحبت کنند که چه کاری می‌خواهند انجام دهند. 

 

ابدا بر نمی‌گردد و محال است. او دیگر بر نمی‌گردد. 

 

حدس می‌زنم. 

 

عملکرد و کارهایش مبنای حدسم بود، ضمن اینکه دیگر تیم هم ندارد که بخواهد برگردد. حزب و تیم ندارد، بدنه‌ای که با او بودند جدا شدند. 

 

فدایی هم دارد؟! برای چه فدایی دارد؟

 

شعار! با شعار مگر فدایی می‌شوند؟

 

باید مشخص شود این پولها از کجا آمده است. می‌گویید فعال هستند مگر چه کاری انجام می‌دهند. 

 

بعید است چون اینها دیگر دنبال احمدی‌نژاد نیستند. حتی آقای مصباح‌یزدی هم به نظر من، دنبال او نیست. 

 

نه آقای خاتمی از اول نمی‌خواست بیاید. دوم خرداد هم نمی‌خواست بیاید بلکه بچه‌ها به زور او را آوردند؛ خاتمی دنبال کار فرهنگی بود و اصلا تیپ فرهنگی دارد. حرف‌هایش راست است. خودش نمی‌خواهد بیاید و طرف مقابل هم نمی‌خواهد او بیاید یعنی نه خودش می‌خواهد و نه آنها می‌خواهند که او بیاید. پس حضور آقای خاتمی در قدرت عملا منتفی است. 

 

فشارها بر جریان اصلاحات ربطی به آقای خاتمی ندارد. فشار می‌آورند؛ فشار کم نشده است. 

 

اگر عکس آقای خاتمی بالای لیستی برای خبرگان یا مجلس باشد مطمئن باشید مردم رای خواهند داد. خوب هم رای خواهند داد. 

 

مگر در آن انتخابات چه شد؟

 

اصلا برای آن مجلس اشتباه کردند که از نام و عکس آقای خاتمی استفاده کردند. تعداد زیادی از نیروهای اصلاح‌طلب در آن مجلس رد شدند و اصلاح‌طلبان قهر کرده بودند. شرایط باید برای حضور اصلاح‌طلبان آماده شود. 

 

شما نگاه کنید برای انتخاب آقای روحانی، آقای خاتمی اثر داشت یا نداشت؟ حضور و حمایت آقای خاتمی خیلی در پیروزی آقای روحانی موثر بود. خاتمی دنبال قدرت نبود. او همواره نیروی موثری در تمام مقاطع است. 

 

ببینید درکل 8 سال کارهای دولت قبل به کشور ضربه زد و کاری کرد که همه به هم نزدیک شوند و فهمیدند تندروی چقدر به کشور ضربه زده است. این موضوع همه را به هم نزدیک کرد. 

 

بله. احمدی‌نژاد سبب خیر بود!

 

بالاخره اگر پرونده‌ای موجود است باید به دادگاه برود. اگر رانتی داده باید در دادگاه پاسخ دهد. 

 

بی تدبیری با انجام کارهای تعمدی فرق دارد. قصور با تقصیر فرق دارد، بحث مقصر و قاصر است و باید دادگاه بگوید چه کسی قاصر و چه کسی مقصر بوده است. 

 

نه؛ برای چه باید دلواپس باشم. دلواپس این باشم که داعش بیاید جلو. 

 

به ما خیلی وقت است چیزی نرسیده و نمی‌رسد!. 

 

داعش خطرناک است. مالکی اعلام کرد تکریت را گرفته اما نمی‌دانم چقدر آن را گرفته است. داعش جدی است، کارهای مالکی جدی است، آینده عراق جدی است، آینده عبدالله عبدالله و افغانستان مهم است. الان تظاهرات در کابل شروع شده است. این طرف و آن طرف کشور شلوغ است و اگر اوضاع همینطور باشد ترکش‌هایش ما را هم می‌گیرد. 

 

حداقل یک مشت مهاجر افغانی و عراقی به ایران می‌آیند. مردم کشورمان چه باید بکنند، آنها که کاری نکرده‌اند. بیکاری زیاد می‌شود. در ماجرای حلبچه چقدر عراقی به ایران آمدند. فرض کنید داعش به خانقین بیاید، چقدر از مردم آنجا فرار می‌کنند و به ایران می‌آیند. کردستان که نمی‌تواند همه آنها را پناه دهد. از این طرف هم از افغانستان به خراسان سرازیر می‌شوند. دلواپسی من این موضوعات است و مساله، مساله ملی ماست.