گروه سیاسی: وحدت این روزها به گوهر نایابی تبدیل شده است که اصولگرایان به هر نحو ممکن درصدد دست یافتن به آن هستند. حتی اگر این وحدت بدون حضور وزنهای چون علی لاریجانی و تنها با تکیه بر آزمون پس داده های دولت قبل و افراطیون مجلس حاضر؛ باشد. وحدتی که اصولگرایان برای رسیدن به آن از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند تا چه اندازه به واقعیت نزدیک است و آیا این وحدت با برگزاری همایش ها و نشست ها به دست خواهد آمد یا انتخابات مجلس سال بعد همان داغی را بر دل اصولگرایان خواهد نهاد که انتخابات ریاست جمهوری 92 نهاد؟
در پاسخ به این پرسش داریوش قنبری نماینده اصلاحطلب مجالس هفتم و هشتم به بهارنیوز می گوید: برگزاری این همایش ها و نشست ها از یک سو حکایت از دغدغه جدی و از سوی دیگر حکایت از عمق شکافی دارد که بین اصولگرایان حاکم است. اصولگرایان برای فرار از مشکلات خود به فرافکنی روی آورده اند و اصلاح طلبان را به ایجاد تفرقه و شکاف میان خودشان متهم می کنند.
وی افزود: اما این شکاف چند سالی است که به شکل جدی میان آنها ایجاد شده است. در انتخابات سال 92 این شکاف عمیق شد و در انتخابات سال بعد هم عمیق تر خواهد شد و دلیل این شکاف هم به اختلافات خاص فکری بر می گردد که میان این جناح حاکم است تا جایی که برخی از اصولگرایان برخی دیگر را به اصولگرایی قبول ندارند. به طور مثال اعضای جبهه پایداری کار را به جایی رسانده اند که افرادی مانند لاریجانی و باهنر را اصولگرا تلقی نمی کنند؛ این گروه حتی درصدد حذف اصولگرایان معتدل برآمده اند و به نوعی میخواهند آنها را کنار بگذارند و قطعا کسانی که روزی با خطر حذف خود از دامنه اصولگرایی توسط عده دیگری روبرو بوده اند؛ نمی توانند با همان عده به وحدت برسند و همین ها شکاف فکری گسترده ای را به وجود می آوردو باعث می شود که اعضای پایداری تشکیلات جدید خود را تحت عنوان جبهه پایداری راه اندازی کنند و همین تشکیلات جدید نشان از عمق شکاف میان اصولگرا ها است. و به این سادگی و با برگزاری این همایش ها این شکاف ترمیم تخواهد شد.
قنبری ادامه داد: اصولگرایان امروز با چالش های مهمی روبرو هستند که بحران رهبری یکی از آنهاست؛ شخصیت هایی مانند آیت الله مهدوی کنی یا مرحوم عسگر اولادی که می توانستند محور وحدت باشند در قید حیات نیستند و افرادی مانند مصباح یزدی که نامشان مطرح است خود یک قطب منازعه و دعوا بین جناح اصولگرا هستند و بعید می دانم که شخصیتی مانند مصباح محور وحدت اصولگرا ها باشد. و افرادی مانند حجت الاسلام ناطق نوری هم در مجموع دل خوشی از اعضای جبهه پایداری ندارند و می توان گفت: امکان ائتلاف اصولگرایانی مانند ناطق نوری و حتی علی لاریجانی با اصلاح طلبان بیشتر است تا با اصولگرایان همفکر جریان پایداری.
قنبری افزود: مشکلات و مسائل فراوانی پیش روی وحدت اصولگرایان است و اینکه آیا این جناح به وحدت می رسد یا نه؛ تا حدودی هم به عملکرد جریان مقابل بستگی دارد. اگر اصلاح طلبان بتوانند معتدلین جریان اصولگرا را جذب کنند که یک ضرورت هم تلقی می شود تندروهادیگر نمی توانند به سمت وحدت روند و منزوی تر خواهند شد. زیرا بیشترین تلاش برای وحدت از جانب افراطیون جناح راست صورت می گیرد. تندروها از یک سو نگران حذف شدن خود از عرصه سیاسی کشور هستند؛ و از سوی دیگر نگرانی اصلی این عده جذب معتدلین اصولگرا به طیف اصلاح طلبان هستند.
نماینده سابق مجلس در ادامه ارزیابی خود ادامه داد: از این رو برای وحدت به تکاپو افتادهاند؛ هرچند وزن سیاسی این عده در انتخابات سال گذشته و با رای آقای جلیلی مشخص شد؛ اما این عده به تلاش برای وحدت با معتدلین اصولگرا ادامه می دهند، اما تلاش بیهوده ای است زیرا میانه روهای به جریان راست برای رسیدن به یک ائتلاف بر سر حداقل ها بیشتر گرایش به اصلاح طلبان دارند تا تندروهای اصولگرا. و احتمال این ائتلاف به کابوس تندورها تبدیل شده است.
قنبری در پایان اظهار داشت: بحث دیگر در رابطه با وحدت اصولگرایان، بحث آقای احمدی نژاد و جریان منتسب به ایشان است. بسیاری از اصولگرایان در حال تبری جستن از وی هستند، جریان راست بهتر می دانند که عملکرد احمدی نژاد جای دفاعی باقی نگذاشته بحران های اقتصادی و سیاسی دوران احمدی نژاد از یک طرف از طرف دیگر اقدامات عجیب او مانند قهر یازده روزه که در چهار چوب اصولگرایی نمی گنجید؛ جریان راست را به این نتیجه رسانده است که او دیگر وزنه رای آوری برایشان نیست.