به روز شده در ۱۴۰۳/۰۹/۰۲ - ۲۲:۳۶
 
۰
تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۱/۲۵ ساعت ۱۵:۲۸
کد مطلب : ۱۰۱۵۲۷

پرستاران با چه انگیزه‌ای کار می‌کنند؟

گروه جامعه: وقتی بیشترین ساعات زندگی‌ات را با بیمارانی می‌گذرانی که هر روز با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند، وقتی مجبوری به چهره آنها لبخند بزنی و تمام ناراحتی و غصه‌هایت را به درون خودت بریزی و دیگر فرصتی باقی نمی‌ماند که به خودت، زندگی‌ات، فرزند و... فکر کنی و به این نتیجه می‌رسی که همه کار می‌کنند تا در زندگی از رفاه بیشتری برخوردار باشند ولی حرفه تو آرامشت را نیز مختل می‌کند.
پرستاران با چه انگیزه‌ای کار می‌کنند؟

تنها پوشیدن پیراهن سفید، شناخت ابزار پزشکی، دانستن نام دارو‌ها و بیماری‌ها و حاضر شدن در شیفت‌های پرستاری، نشانه‌های پرستاری نیست.آنگاه که رنج و درد با دست‌های پرتلاش تو مرهم یافت و لبخندی بر چهره بیمار نشاند، ملائک تو را می‌ستایند، پرستار...

پرستاری، یعنی چشم از خود فرو بستن، از خود و تمایلات خود گذشتن، خواب راحت را ترک گفتن، خستگی را بر آسودگی ترجیح دادن، نگاه از خویش برگرفتن و بر عزیزی که در رنج بیماری گرفتار آمده، نگران شدن است.چشم‌های مهربان و خسته‌ات بر کدام افق زرین دوخته شده که معنای خستگی و خواب را از قاموس خود محو کرده است؟ دست‌های پرتلاش تو به بهانه چه پاداشی به کار آمده که چنین خستگی ناپذیر و پرتوان در تاب و تب کار است؟ قلب مهربانت از سرچشمه کدام یقین سیراب شده که دل را به رضایت الهی سپردی و از هر چه دنیا و دنیانگری است تهی داشته‌ای؟ تو اهل کدام دیاری که این‌گونه مهربان، پرتلاش، کم‌توقع و صبور به یاری بنی‌آدم همّت بسته‌ای و از این یاری زلال سیراب نمی‌شوی؟ دلت هماره گرم و دستت همیشه پرتلاش، ‌ای پرستار خوبی‌ها.

 

به مناسبت این روز بزرگ و خجسته، برآن شدیم تا پای درد و دل تعدادی از پرستاران بنشینیم و گوشه‌ای از زحمات آن‌ها را به قلم آوریم.

 

حمید نظری، دانشجوی ارشد روان پرستاری و پرستار بیمارستان ولیعصر بیرجند در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسان جنوبی، با بیان اینکه پرستار نماد صبر، دلسوزی و احساس مسئولیت است، به خبرنگار ایسنا توضیح داد: حدود ۷ سال بوده که به حرفه پرستاری مشغول هستم. پرستاری از جمله مشاغلی بوده که شب و روز نمی‌شناسد و تحمل سختی‌های این کار برای بسیاری ناممکن است. حرفه پرستاری در کنار تمامی مشکلات و سختی‌ها، زیبایی‌های معنوی را بدنبال داشته که رنج و سختی کار را آسان می‌کند.

 

وی، ورودش به حرفه پرستاری را براساس علاقه و احساس مسئولیت ذکر کرد و افزود: با تمام سختی‌ها اگر حق انتخاب دوباره داشته قطعاً باز هم پرستاری را انتخاب می‌کردم. اخلاق حرفه‌ای، صبر و شکیبایی، صداقت، مهارت کلامی، مهارت ارتباطی و مهارت شغلی از جمله الزامات فعالیت یک پرستار است.نظری، کمبود نیروی پرستاری و بدنبال آن افزایش شیفت‌های کاری و افزایش عوارض جسمی و روحی ناشی از سختی کار را از جمله مشکلات این حرفه برشمرد و ادامه داد: بازگشت سلامتی هر بیمار پس از درمان، جزء بهترین خاطرات کاری هر پرستاری است. باید پرستار صبور باشد، تحملش بالا بوده و بتواند غم و درد بیماران را تحمل کند.

 

وی خاطرنشان کرد: امیدوارم روزی برسد که هیچ دغدغه‌ای، جز ارائه خدمت پرستاری به بهترین نحو وجود نداشته باشد تا بیماران بهترین خدمات را دریافت کنند.

 

محمدی، پرستار بیمارستان ولیعصر بیرجند نیز کمبود نیروی پرستاری را مشکلی بزرگ دانست و به ایسنا گفت: این مشکل در بلندمدت لطمات جبران ناپذیری بر جامعه وارد می‌کند. با گذشت زمان و پیدایش بیماری‌های جدید، نیاز‌ها بیشتر شده بنابراین نیروی انسانی باید طبق نیازهای موجود تأمین شود.

 

محمدی تصریح کرد: حرفه پرستاری به دلیل نوع کارش در مواجهه با انواع فشارهای روانی قرار دارد و زمانی که کمبود نیرو نیز به آن اضافه شده مشکل را دو چندان می‌کند.این پرستار باسابقه در بیرجند، با بیان اینکه گاهی اوقات بد‌ترین لطمات روحی را از فوت برخی از بیماران می‌خورم، افزود: پرستاران همواره در معرض کشنده‌ترین استرس‌ها قرار دارند که این امر موجب خستگی بیش از حد آنان می‌شود. پرستاری یکی از سخت‌ترین مشاغل است و گسترش اضطراب و افسردگی در بین پرستاران به ضرر مردم، بهداشت و درمان جامعه است.

 

این پرستار با اشاره به اینکه به دلیل خستگی، فشار کار و کمبود نیرو کیفیت خدمات نیز پایین می‌آید، بیان کرد: پرستاران به دلیل عدم امنیت شغلی، نداشتن حقوق و مزایای کافی، مواجهه با بیماران آلوده به ایدز، ساعات کار طولانی و عدم توجه مسئولین، به مرور سلامت روحی و روانی خود را از دست می‌دهند.

 

محمدی ادامه داد: مرگ و بیماری تلخ‌ترین رخدادهای زندگی بشر است که ما همواره در مواجهه با آن‌ها هستیم. هر لحظه از زندگی یک پرستار پر از خطر است، به خصوص پرستارانی که در بخش‌های عفونی و سرطانی مشغول به کارند و یک اشتباه کوچک ممکن است به قیمت جانش تمام شود.وی یادآور شد: در قاموس حرفه پرستاری لبخند رضایت یک بیمار با ارزش‌ترین پاداشی بوده که به پرستار داده می‌شود.

 

این پرستار باسابقه در بیرجند با بیان اینکه مشکل اصلی پرستاران ما این است که پایه حقوقشان بسیار کم است، یادآور شد: حتی اگر قانون متعارف در دنیا نیز در مورد آنها اجرا می‌شد باز هم مبلغ قابل توجهی نیست. مشکلات پرستاران دیگر موضوع تازه‌ای نیست، کمبود پرستار، تفاوت درآمد بین پزشک و پرستار، شیفت‌های زیاد به خصوص شب‌کاری‌ها و برخوردهای همراهان بیمار با پرستاران، مسائلی هستند که همچنان تکرار می‌شوند.محمدی خاطرنشان کرد: برغم تمام سختی‌ها و بی‌توجهی‌ها، باز هم اعتقاد دارم کارمان زیباست.

 

مرضیه بهمن‌زاده، پرستار مرکز توانبخشی حضرت علی‌اکبر بیرجند نیز با اشاره به مصادف بودن و نامگذاری روز تولد حضرت زینب (س) به عنوان روز پرستار، بیانگر سختی کار یک پرستار است، اظهار کرد: پرستاری شغل سختی بوده و فرا‌تر از شغل می‌توان بعنوان یک عشق یا هنر از آن نام برد که سختی‌های خاص خود را دارد.

 

وی ادامه داد: مشاغل شیفتی کار سختی بوده، مخصوصاً برای خانم‌ها که مادر خانواده نیز هستند و کار کردن در ایام تعطیل، مناسبت‌ها، اعیاد و در شیفت شب مشکل است.این پرستار مرکز توانبخشی حضرت علی‌اکبر بیرجند، تصریح کرد: دیدن چهره‌های ناراحت، انسان‌های بیمار و خانواده‌های نگران خواسته یا ناخواسته در روحیه پرستاران تاثیر‌گذار است، بویژه زمانیکه نتوانند کاری برای بیمار انجام دهند.

 

بهمن‌زاده با بیان اینکه کارکردن در بیمارستان و مراکز درمانی در مقایسه با سایر ارگان‌ها، این حرفه افراد را در معرض آلودگی و بیماری قرار می‌دهد، تصریح کرد: فوت بعضی از بیماران که متاسفانه و ناگزیر گاهی اتفاق می‌افتد و پرستار شاهد آن است بسیار در روحیه او تاثیرگذار خواهد بود.وی با اشاره به لحظات تلخ و شیرین یک پرستار عنوان کرد: هر پرستار لحظاتی که شاهد بهبودی مریض و خوشحالی او بوده شاد‌ترین لحظه و لحظاتی که شاهد، وخیم شدن اوضاع یک مریض بوده تلخ‌ترین لحظات کاری‌اش است که از این لحظات تلخ و شیرین در سال‌های کاری هر پرستار به کرات اتفاق می‌افتد.

 

این پرستار مرکز توانبخشی حضرت علی‌اکبر بیرجند بیان کرد: پرستاران مراکز توانبخشی کار ارتباط عاطفی خاصی را با معلولین برقرار کرده، تلخی و شیرینی این لحظات بسیار بیشتر در دوره کاری آنها اتفاق می‌افتد. زمانی که ما کاری را که برای معلولی یا بیماری انجام می‌دهیم لبخندی را می‌توان بر لب آنها کاشت که موجب خشنودی خداوند می‌شود.

مرجع : ایسنا