عارف و گریز از لقب « مرد انصراف‌ها»

گروه سیاسی-رسانه ها: بعد از گذشت بیش از یک هفته از انتخاب رئیس مجلس دهم، همچنان عارف و دلایل حضور او در عرصه رقابت در صدر اخبار است. تحلیلگران هر دو جناح سعی می‌کنند از ظن خود این حضور را بررسی کنند. دلیل اصلی حضور عارف در عرصه رقابت با لاریجانی را اما می‌شود از یک زاویه متفاوت بررسی کرد و این که محمد رضا عارف، معاون اول دولت اصلاحات به دلیل ترس از تکرار لقب « مرد انصراف‌ها» پای به عرصه رقابت گذاشت.

چرا عارف آمد!
به نظر می‌رسد روز قبل از انتخاب هیات رئیسه موقت، عارف بنا بر شواهد و لابی‌های سیاسی فهمیده بود که نسبت به لاریجانی رای کمتری دارد اما بازهم حاضر نشد صحنه رقابت را ترک کند. عارف با این حضور به دنبال پاک کردن سایه انصراف از سرخود بود. تقریبا اصولگرایان و بخشی از جریان اصلاحات به واسطه کناره‌گیری عارف از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم به نفع روحانی، از او انتظار داشتند که این‌بار به نفع لاریجانی از صحنه رقابت بر سر ریاست مجلس کنار برود. سیاسیون گفتند و نوشتند که برای حفظ وحدت لازم است بازهم عارف فداکاری کند.

نفر اول مردم تهران در انتخابات هفتم اسفند در این انتخابات شرکت کرد تا به همگان نشان دهد که او تنها یک بار آنهم به واسطه دعوت رئيس‌دولت اصلاحات و پایان دوران احمدی نژاد حاضر به کناره گیری از انتخابات شد و دیگر این تجربه را تکرار نخواهد کرد. اگر عارف در این رقابت نیز به نفع لاریجانی کناره‌گیری می‌کرد دیگر نمی‌توانست برچسب انصراف را از خود پاک کند و در هر رقابت همه از عارف انتظار دارند که به نفع یک نامزد از انتخابات کناره بکشد. حضور عارف در این رقابت خط بطلانی بود بر این نظریه که عارف مرد انصراف‌هاست.

کنار نکشیدن عارف باعث شد تا وزن‌کشی مجلس و جریان‌های حاضر در پارلمان مشخص شود و همگان بدانند که اصولگرایان و اصلاح طلبان چند کرسی را به خود اختصاص داده‌اند. مشخص شد که اکثریت نسبی با اصولگرایان و اقلیت قدرتمند با اصلاح طلبان است و جریان تندرو نیز تعدادی از کرسی‌های مجلس را به دست آورده‌اند. پس می‌توان گفت عارف با کنار نکشیدن خود، هم باعث شد دیگر برچسب نامزد همیشه انصراف‌دهنده نخورد و هم وزن‌کشی سیاسی مجلس دهم را مشخص کند.

عارف اكنون یکی از مهم‌ترین بازیگران مجلس دهم است. کسی که به واسطه وزن سیاسی که در پارلمان دارد می‌تواند در تصمیمات مجلس نقش اساسی بازی کند. عارف، امروز فرماندهي در میدان جریان اصلاحات است. کسی که جور رهبران اصلاحات که بنا بر دلایل گوناگون توان حضور در عرصه سیاسی کشور را ندارند، می‌کشد. برهمین اساس، فرمانده در میدان اصلاحات دیگر نمی‌تواند به نفع هیچ فرد دیگری در هیچ انتخاباتی از صحنه رقابت کنار بکشد.