تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۱۱/۱۸ ساعت ۱۴:۵۶
کد مطلب : ۱۲۵۰۴۹
دلیل اصلی ابتلا به سرطان چیست؟
گروه سلامت: شنبه چهارم فوریه روز جهانی سرطان بود. درباره این بیماری خیلی صحبت شده و راه‌های جلوگیری‌اش را هم تقریباً همه می‌دانیم که دوری از سیگار و الکل و فست فود و ورزش بیشتر است.
به گزارش ایلنا، ولی باید برای نخستین بار راز مهمی را برایتان فاش کنیم. یک مورد دیگر هم هست که شاید خیلی‌ها ندانند از همه عوامل بالا سرطانزاتر است و آن «اخبار» است! فکر کنید اگر روزی چند وعده در تلویزیون و رادیو و اینترنت و روزنامه و داخل تاکسی و از زبان سوپری محل و در گروه خانوادگی شوهرعمه و سایر رسانه‌ها، مدام خبرهای عجیب و غریب، مأیوس‌کننده، دلهره‌آور و غم‌انگیز ببینیم و بشنویم،
سرطان که هیچ، هزار درد و مرض دیگر هم به سراغمان می‌آید که غده سرطانی خودش مریض می‌شود! مثلاً صبح تا شب در این رسانه‌ها ببینیم و بشنویم: «آتش‌سوزی در فلان ساختمان آغاز شد. برخورد دو قطار در فلان ایستگاه راه‌آهن. گرد و غبار نصف کشور را در بر گرفت. سیل هم نصف دیگرش را گرفت.
ولی هنوز آتش‌سوزی آن ساختمان با این چیزها خاموش نشده است. تازه موج سرما هم از راه رسید. آن چند نفری که از آتش و سیل و خاک در رفته بودند پشت برف گیر کردند. نیروهای امدادی که معطل مانده‌اند با این تجهیزات نصفه و نیمه کدام گروه را نجات بدهند هم در ترافیک گیر کرده‌اند و هنوز به هیچ‌کدام از صحنه‌های فوق نرسیده‌اند. اوه اوه! ساختمان فرو ریخت! رودخانه هم طغیان کرد! بهمن هم روی خودروهایی که گیر کرده بودند آوار شد! به ادامه اخبار توجه کنید...»
تلو تلو خوران می‌رویم یک لقمه غذا بخوریم. فست فود را از ترس گربه‌ها و تاج خروسش لب نمی‌زنیم و کباب سفارش می‌دهیم که همانجا خبر می‌رسد آن هم خمیر مرغ است که رنگ شده! سرمان از این اخبار در حال منفجر شدن است و به جای سیگار کشیدن می‌رویم ورزش کنیم که آلودگی هوا حالمان را بدتر می‌کند. به ضرب و زور بلیت جشنواره را می‌خریم تا دلمان باز شود که آن هم از بس مصیبت و بدبختی می‌بینیم حالت تهوع می‌گیریم.
به خانه فرار می‌کنیم تا ببینیم ترامپ چه خاکی به سر خودش و دنیا ریخته که می‌بینیم پارازیت تلویزیون را به غوغاکده‌ای تبدیل کرده! اینستاگرام را باز می‌کنیم چندتا عکس برف لایک کنیم که با عکس جدیدی از مقبره کوروش روبه‌رو می‌شویم و دلشوره می‌گیریم. به سراغ تلگرام می‌رویم تا چندتا جوک بخوانیم که می‌فهمیم یکی از مسئولان به جای استعفا یا حتی عذرخواهی، طلبکار شده و سر عالم و آدم منت گذاشته و شوی تبلیغاتی راه انداخته است. دل پیچه می‌گیریم و به ناچار با این حال نزار می‌خوابیم تا بلکه اخبار را فراموش کنیم که در همان لحظه سلول‌های سرطانی در آرامش کارشان را شروع می‌کنند!
سرطان که هیچ، هزار درد و مرض دیگر هم به سراغمان می‌آید که غده سرطانی خودش مریض می‌شود! مثلاً صبح تا شب در این رسانه‌ها ببینیم و بشنویم: «آتش‌سوزی در فلان ساختمان آغاز شد. برخورد دو قطار در فلان ایستگاه راه‌آهن. گرد و غبار نصف کشور را در بر گرفت. سیل هم نصف دیگرش را گرفت.
ولی هنوز آتش‌سوزی آن ساختمان با این چیزها خاموش نشده است. تازه موج سرما هم از راه رسید. آن چند نفری که از آتش و سیل و خاک در رفته بودند پشت برف گیر کردند. نیروهای امدادی که معطل مانده‌اند با این تجهیزات نصفه و نیمه کدام گروه را نجات بدهند هم در ترافیک گیر کرده‌اند و هنوز به هیچ‌کدام از صحنه‌های فوق نرسیده‌اند. اوه اوه! ساختمان فرو ریخت! رودخانه هم طغیان کرد! بهمن هم روی خودروهایی که گیر کرده بودند آوار شد! به ادامه اخبار توجه کنید...»
تلو تلو خوران می‌رویم یک لقمه غذا بخوریم. فست فود را از ترس گربه‌ها و تاج خروسش لب نمی‌زنیم و کباب سفارش می‌دهیم که همانجا خبر می‌رسد آن هم خمیر مرغ است که رنگ شده! سرمان از این اخبار در حال منفجر شدن است و به جای سیگار کشیدن می‌رویم ورزش کنیم که آلودگی هوا حالمان را بدتر می‌کند. به ضرب و زور بلیت جشنواره را می‌خریم تا دلمان باز شود که آن هم از بس مصیبت و بدبختی می‌بینیم حالت تهوع می‌گیریم.
به خانه فرار می‌کنیم تا ببینیم ترامپ چه خاکی به سر خودش و دنیا ریخته که می‌بینیم پارازیت تلویزیون را به غوغاکده‌ای تبدیل کرده! اینستاگرام را باز می‌کنیم چندتا عکس برف لایک کنیم که با عکس جدیدی از مقبره کوروش روبه‌رو می‌شویم و دلشوره می‌گیریم. به سراغ تلگرام می‌رویم تا چندتا جوک بخوانیم که می‌فهمیم یکی از مسئولان به جای استعفا یا حتی عذرخواهی، طلبکار شده و سر عالم و آدم منت گذاشته و شوی تبلیغاتی راه انداخته است. دل پیچه می‌گیریم و به ناچار با این حال نزار می‌خوابیم تا بلکه اخبار را فراموش کنیم که در همان لحظه سلول‌های سرطانی در آرامش کارشان را شروع می‌کنند!
