دو عامل برای کاهش خطر سکته مغزی
رژیم غذایی کلی شما اهمیت دارد
رژیم غذایی یکی از عوامل اصلی در ابتلا به بیماری عصبی‌عضلانی محسوب می شود. یک رژیم غذایی غربی از محتوای بالای غذاهای فرآوری شده، قند افزوده، نمک و چربی های هیدروژنه برخوردار است و یکی از سریع‌ترین مسیرها برای تجربه بیماری قلبی و سکته مغزی محسوب می شود. این در شرایطی است که رژیم غذایی مدیترانه ای یک الگوی تغذیه ای است که دوستدار قلب بودن آن بارها و بارها مشخص شده است. عامل کلیدی که این دو الگوی غذایی را از یکدیگر جدا می کند، منابع غذایی مورد استفاده در آنها هستند.
یک رژیم غذایی که از شما در برابر سکته مغزی محافظت می کند شامل منابع غذایی کامل طبیعی، به ویژه مواد غذایی با محتوای فیبر بالا و کربوهیدارت کم می شود. به عنوان مثال، رژیم مدیترانه ای میوه ها، حبوبات، سبزیجات، غلات کامل، ماهی، غذای دریایی، گوشت ماکیان، تخم مرغ، شیر، مغزهای خوراکی و روغن زیتون در بر می گیرد. این مواد غذایی از غذاهای با شاخص گلیسمی پایین و سرشار از ترکیبات زیست فعال، مانند اسیدهای چرب، ویتامین ها، مواد معدنی، پلی فنول ها و آنتی اکسیدان ها هستند. اگر این رژیم غذایی را با یک رژیم غذایی غربی مقایسه کنید، که سرشار از غذاهای فرآوری شده است، به سادگی در می یابید که هیچ یک از این ترکیبات مفید در رژیم غربی جایی ندارند.
مغز را با چربی های سالم تغذیه کنید
هنگامی که یک رژیم غذایی کامل طبیعی را دنبال می کنید، در مسیر مصرف چربی های سالم و مفید گام بر می دارید و با در نظر گرفتن این نکته که حدود 60 درصد مغز از چربی تشکیل شده است، این مساله اهمیت خود را هرچه بیشتر نشان می دهد. دو نوع اصلی چربی که از سکته مغزی پیشگیری می کنند شامل اسیدهای چرب امگا-3 و اسید اولئیک می شوند.
اسید اولئیک یک چربی تک غیر اشباع است که در روغن زیتون، آووکادو و بادام یافت می شود. این ماده نشان داده است که توانایی کاهش خطر سکته مغزی، محافظت از سلول های عصبی در مغز، و کاهش اثرات پس از سکته مغزی را دارد. اسیدهای چرب امگا-3 در ماهی های چرب مانند سالمون، ساردین، تن، روغن ماهی و همچنین دانه های چیا، دانه های کتان و گردو یافت می شوند. این چربی ها از عملکرد مطلوب سیستم عصبی پشتیبانی می کنند و بخش بزرگی از غشا سلول های عصبی در مغز را شکل می دهند.
کمبود اسیدهای چرب امگا-3 می تواند به شکل گیری اختلالات سیناپسی بین سلول های مغزی و تغییرات در سلول های عصبی منجر شود. با مصرف هرچه بیشتر اسیدهای چرب امگا-3 شما می توانید عملکرد بهینه غشا سلولی را بازگردانده و از شکل گیری سکته مغزی پیشگیری کنید. افزون بر این، اثرات ترکیبی اسید اولئیک، اسیدهای چرب امگا-3 و ترکیبات زیست فعال دیواری محافظتی برای سلول های عصبی در مغز ایجاد می کند، از این رو، در صورت وقوع سکته مغزی نیز شدت آن احتمالا کمتر خواهد بود.
