آيا «کاوه» سدشکن خواهد شد؟

روزنامه بهار: کاوه مدنی از آن جنس آدم‌هایی است که می‌شد نامش را گذاشت در لیست «فرار مغزها»! استاد امپریال کالج لندن که حالا شده است معاون سازمان حفاظت از محیط زیست ایران؛ محیط زیستی که حالش از بد هم بدتر است و بیشتر از شومن‌های خوش صحبت به درمانگران اهل علم و عمل نیاز دارد. مدنی در کارنامه‌اش نشان داده است که علم وظیفه‌ای که برعهده گرفته است را به خوبی آموخته و در عمل نیز کارنامه قابل ملاحظه‌ای داشته است.

انتصاب مدنی از سوی عیسی کلانتری را می‌توان یکی از بهترین انتخاب‌ها در دولت دوازدهم دانست؛ انتخابی که اگر همراه با عملکردی موفقیت‌آمیز باشد می‌تواند راه را برای چنین مدیرانی در سایر حوزه‌ها نیز باز کند. مدیرانی متخصص که فارغ از ظاهرگرایی‌های مرسوم در ساختار مدیریتی کشور که اغلب با «ژن خوب» هم‌ترکیب می‌شود تنها به واسطه علم و عملشان به موفقیت‌های بزرگی دست پیدا می‌کنند. موانع پیش روی معاون جدید سازمان حفاظت از محیط زیست متنوع و بسیار زیاد است. از موانع و وضعیت بغرنج محیط زیست که نیازی به شرح ندارد و به عینه قابل مشاهده است تا فشارهای صنایع گوناگون و سیاسیونی که خود را توسعه‌گرا می‌دانند بدون آنکه به مفهوم مهم و بنیادین «توسعه پایدار» باور و اعتقادی داشته باشند.

کاوه مدنی با مانع دیگری هم روبه‌رو است و آن تندروهایی هستند که افرادی از جنس او را برنمی‌تابند و به نظر می‌رسد که همین‌جا نقطه‌ای است که صراحت مشهور عیسی کلانتری، به عنوان رییس سازمان حفاظت از محیط زیست باید به کمک او بیاید تا مدنی بتواند علم خود در این حوزه را در صحنه عمل نیز اجرایی کند.اگر معاون سازمان حفاظت از محیط زیست بتواند در مدت حضورش در این سازمان کارنامه‌ای موفق و قابل قبول از خود به یادگار بگذارد آن‌گاه می‌توان امیدوار بود که چنین مدیرانی که برای حضور در ساختار مدیریتی با موانع سخت و گاه عجیب و غریبی روبه‌رو می‌شوند در سایر حوزه‌ها هم به میدان بیایند و چرخه بسته مدیران شکسته شده تا افرادی لایق و کاردان که تخصص‌شان گره گشای اَبَرچالش‌های فراروی کشور خواهد بود کرسی‌های مدیریتی را در اختیار بگیرند. کوتاه سخن آنکه میدانی که کاوه مدنی در آن قدم گذاشته است علاوه بر نجات محیط زیست می‌تواند سبب نجات کشور از مدیران فرسوده با تفکرات کهنه نیز باشد.