صادق صدرایی
با نگاهی به واکنشها نسبت به عملکرد اعضای شوراهای شهر در شهرهای مختلف به خصوص کلان شهرها شاهد آن هستیم که اعضای شورای شهر در این دوره بسیار بیشتر از گذشته خود را نشسته در شورایی با دیوارهای شیشهای میبینند. ماجرای تبلتها و خودروهای خبرسازی که به اعضای شورای شهر تهران داده شد فارغ از چیستی اصل ماجرا نشانگر تمرکز جامعه بر عملکرد اعضای شورای شهر است. درباره اینکه چرا در این دوره که مدت زیادی هم از آن نمیگذرد شاهد چنین واکنشهایی هستیم میتوان به نکاتی اشاره کرد.
1ـ هر چه به پیش میرویم با گسترش فضاهای اطلاعرسانی امکان لاپوشانی و مخفی کاری عملکرد سیاستمداران کم و کمتر میشود، به خصوص آن که سیاستمداران مورد اشاره در قدرت نیز حضور دارند و همین امر حساسیتها بر روی عملکردشان را دو چندان میکند.
2ـ این مسئله درباره خلوت سیاسیون و دیگر افراد مشهور نیز صدق میکند و فرصت شبکههای اجتماعی و امکانات نوین اطلاعرسانی سبب آن شده است که دیگر «آن کار دیگر» در خلوت اهل شهرت نیز پیش چشمان مردم باشد و به جرات میتوان گفت زمان، زمان آشکار شدن پنهان کردنیها است.
3ـ با نگاهی به نتیجه انتخابات شوراهای شهر شاهد آن هستیم که در بیشتر شهرهای بزرگ اکثریت کرسیهای شورای شهر در اختیار جریانات اصلاحی قرار گرفته است و همین موضوع سبب افزایش توجه رسانههای رسمی نیز شده است. به این معنا که اگر در گذشته اتفاقات مشابهی که در این دوره مورد اعتراض واقع میشود هم افتاده بود به اصطلاح «آب از آب تکان نمیخورد» اما در این دوره یک اتفاق مشابه با وقایع گذشته هم ممکن است جنجالی بزرگ را بیافریند. علت این امر آن است که رسانههای رسمی کشور و در صدر آنها صداوسیما در اختیار جریان سیاسی رقیب قرار دارد.
4ـ از قدیم الایام گفتهاند که «مارگزیده از ریسمان سیاه و سفید میترسد» ، وضعیت ما مردم نسبت به مسئولان نیز به یک چنین حالتی رسیده است، به طوری که پس از افتضاحاتی مانند املاک نجومی و پروندههای مشابه دیگر اعتماد چندانی بین مردم و مسئولان وجود ندارد و میتوان گفت که یکی از علل اصلی این تمرکز جدی بر کوچکترین فعالیت اعضای شورای شهر پنجم همین امر است.
به طور خلاصه میشود گفت که این وضعیت به هر دلیلی که ایجاد شده است بیش و پیش از همه به سود خود مسئولانی است که شاید از این حجم نظارت رسانهها، شبکههای اجتماعی و مردم گلایهمند شدهاند. توضیح بیشتر آنکه قدرت فی نفسه فسادآور است و اگر نظارتی در کار نباشد و یا نظارت تنها در حد نهادهای رسمی نظارتی باشد امکان بروز هر نوع خطا و فسادی وجود خواهد داشت، به همین دلیل اضافه شدن نظارتهای صریح و شفاف مردمی و رسانهها که اغلب اوقات درجه حساسیتشان از نهادهای رسمی نظارتی نیز فراتر است سبب آن خواهد شد که مسئولان مراکز مختلف از جمله اعضای شورای شهر پنجم کمتر از گذشتگانشان به فکر رفتن به بیراههها بیفتند!