تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۷/۲۹ ساعت ۱۱:۱۴
کد مطلب : ۱۳۸۵۸۲
غلامرضا حیدری در گفتگو با «بهار»:
متاسفانه احزاب میدان‌دار نیستند
روزنامه بهار: هفته گذشته و پس از 7سال از شروع حصر سه تن از محصورین یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب توانست با حجت الاسلام مهدی کروبی دیدار کند، این اتفاق البته هم زمان شد با خبر دیگری از اعمال محدودیت برای حضور حجت الاسلام سید محمد خاتمی در جلسه‌ای با حضور مدیران و وزرای دوران اصلاحات؛ اخباری که گشایش در حصر محصورین ثلاثه را هم زمان با محدودیت سید اصلاحات توامان کرد باز هم توجه‌های بسیاری را به خود معطوف داشت. اما این تمام موضوعات خبری برجسته هفته گذشته نبود، موضوع مطالبات از دولت ائتلافی اصلاح‌طلبان و روحانی که با معرفی وزرای جامانده کابینه به خصوص وزیر علوم مطرح شده که با آنچه اصلاح‌طلبان انتظار داشتند فاصله دارد نیز مورد توجه رسانه‌ها و افکار عمومی بود. همچنین موضوع ائتلاف یا عدم ائتلاف دوباره اصلاح‌طلبان با اعتدالیون در انتخابات‌های پیش رو نیز باز هم در روزهای گذشته محل کنش‌ها و واکنش‌های فعالین سیاسی بود. در ارتباط با این موضوعات با غلامرضا حیدری به گفت‌وگو نشستیم. این نماینده عضو فراکسیون امید مجلس در گفت‌وگو با بهار با اشاره به اقدامات کمیته رفع حصر فراکسیون امید تاکید می‌کند که عاملین ایجاد حصر روی رسانه‌ای شدن اقدامات و موضوعات خیلی حساسیت دارند و اگر زمانی بخواهند گشایشی ایجاد کنند، این موضوعات را بهانه می‌کنند. وی همچنین در واکنش به محدودیت‌های رئیس دولت اصلاحات معتقد است به جای اینکه در جهت رفع حصر اقدامات موثر انجام بگیرد حصرهای بیشتری را اعمال می‌کنند و این دست اقدامات را پارادوکسیکال می‌داند. حیدری همچنین گریزی هم به اقدامات روحانی می‌زند و این‌گونه ابراز عقیده می‌کند که حلقه موثر اطراف رئیس‌جمهور نباید به گونه‌ای بر تصمیم گیری‌های ایشان تاثیر بگذارند که فاصله‌ای میان تعهدات و وعده‌های روحانی به مردم ایجاد شود. در ادامه مشروح گفت‌وگوی بهار با غلامرضا حیدری، نماینده اصلاح‌طلب تهران را می‌خوانید:
***
*هفته گذشته خبرها حکایت از دیدار اسماعیل دوستی عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی با دبیر کل محصور این حزب داشت، دیداری که به روایت پسر آقای کروبی از نتایج رایزنی‌های کمیته رفع حصر فراکسیون امید که شما نیز عضو آن هستید بیرون آمده است. آیا این موضوع آغازی بر گشایش‌ها در حصر محصورین ثلاثه است و آیا کمیته مذکور در ادامه نیز به جد این موضوع را پی خواهد گرفت؟
فراکسیون امید با جدیت موضوع رفع حصر را دنبال می‌کند اما اختیار تصمیم‌گیری در دست فراکسیون امید نیست. اما واقع امر این است که فراکسیون امید با جدیت این موضوع را دنبال می‌کند. البته برخی از پیگیری‌ها علنی و رسانه‌ای می‌شود و بسیاری از این پیگیری‌ها هم رسانه‌ای نمی‌شود. زیرا متاسفانه به نظر می‌رسد، طیف مقابل، روی رسانه‌ای شدن اقدامات و موضوعات خیلی حساسیت دارند و اگر زمانی بخواهند گشایشی ایجاد کنند، این موضوعات را بهانه می‌کنند.
*موضوع دیدار یک فعال سیاسی با یکی از محصوران همراه شد با اعمال محدودیت برای حضور رئیس دولت اصلاحات در جلسه‌ای با حضور برخی مدیران و شخصیت‌های سیاسی اصلاح‌طلب، آیا این موارد پارادوکس نیست؟
اعمال محدودیت‌های جدید برای آقای خاتمی و یا احکامی که برای هفت نفر از اصلاح‌طلبان شناسنامه دار صادر شده است، همه دچار پارادوکس است. از یک طرف می‌گویند به دلیل مسائلی که‌ترامپ پیش می‌آورد، باید انسجام و وحدت وجود داشته باشد و از طرف دیگر دست به اقدامات وحدت‌شکن زده می‌شود. به جای اینکه در جهت رفع حصر اقدامات موثر انجام بگیرد حصرهای بیشتری را اعمال می‌کنند. اینها پارادوکس است و از نظر اصول اداره مملکت منطقی نیست. چنین اقداماتی در راستای منافع عمومی کشور نیست و ضد منافع ملی است.
*برخی اقدامات و تصمیمات رئیس‌جمهور پس از انتخابات با انتقادهای بسیاری از جانب اصلاح‌طلبان به خصوص بدنه رای آنها رو به رو شد. در آخرین این انتقادها موضوع وزیر پیشنهادی علوم است که نه تنها بسیاری از اساتید و دانشجویان اصلاح‌طلب با آن موافق نیستند بلکه روند رسیدن به این فرد نیز مورد انتقاد بسیاری قرار گرفته است. شما این فاصله گرفتن از وعده‌ها توسط رئیس‌جمهور را چطور ارزیابی می‌کنید؟
در این شرایط نباید به نحوی درباره تصمیمات و اقدامات آقای روحانی صحبتی کرد که خدای نکرده موجب تضعیف ایشان شود؛ اما ما از ایشان انتظار داریم که همان‌طور که در هنگامه‌ی انتخابات وعده دادند، به این وعده‌ها عامل باشند. به هر حال باید به تدبیر و صداقتی که به آن تاکید دارند، پایبند و در عمل در انجام وعده‌های خود مصمم باشند. نباید طوری باشد آن حلقه‌ای که در تصمیم‌گیری ایشان موثر هستند، این تاثیر را به نحوی ایجاد کنند که نه تنها پایبند به تعهدات و وعده‌ها نبوده، بلکه در عمل هم طور دیگری شود.
*با توجه به نقش برجسته‌ای که اصلاح‌طلبان در پیروزی آقای روحانی داشتند، انتظاری که اکنون برای پاسخ دادن به سهم ملت و وعده‌های آنها دارند آیا تضعیف دولت و رئیس آن است؟
نه البته که اینطور نیست اما باید متوجه باشیم که ریشه موضوع فراتر از اینها است. نظام انتخاباتی باید با احزاب عجین باشد اما اشکال اصلی این است که متاسفانه در ایران احزاب میدان‌دار اصلی نیستند. در نتیجه چهره‌ها در زمان انتخابات بهره‌برداری‌های خود را می‌کنند و بعدا خود را به عنوان فراجناحی معرفی می‌کنند.
*موضوع دیگری که کماکان مورد توجه رسانه‌ها و فعالین سیاسی است بحث ائتلاف یا عدم ائتلاف اصلاح‌طلبان و اعتدالیون در انتخابات‌های پیش رو است. چقدر این احتمال وجود دارد که اصلاح‌طلبان بخواهند در انتخابات آینده به تنهایی وارد عرصه رقابت‌های انتخاباتی شوند و بدون ائتلاف با اعتدالیون سیاست ورزی پارلمانتاریستی خود را ادامه دهند؟
بحث اتئلاف یک امر اقتضائی است که بر اثر شرایط و مقتضیات هر زمان درباره آن تصمیم‌گیری می‌شود. به همین دلیل به نظر می‌رسد از حالا زود است که بخواهیم برای انتخابات 98 و یا 1400 تصمیم‌گیری کنیم که ائتلافی صورت خواهد گرفت یا خیر. اما یک مساله که می‌توان راحت‌تر پیش‌بینی کرد این است که با توجه به یک سری اقداماتی که متاسفانه از طرف اصول‌گرایان حاکم صورت می‌گیرد، به نظر می‌رسد به هر حال شانس اقبال عمومی مردم به اصلاح‌طلبان بیشتر خواهد بود. برای مثال همین محدودیت‌هایی که برای آقای خاتمی پیش می‌آورند. اگرچه ممکن است ادعا کنند که این محدودیت‌ها قدیمی است، اما در پاسخ باید گفت اگر محدودیت جدیدی اعمال نشده و همان محدودیت‌های قدیم است، چرا دوباره حکم صادر می‌کنید؟ از یک طرف می‌گویند باید انسجام و وحدت باشد، در شرایطی که رئیس‌جمهور جدید آمریکا پیش می‌آورد و از طرف دیگر مسائلی که در همسایگی ما پیش آمده است، اما الزامات این وحدت را ایجاد نمی‌کنند. وحدت و انسجام یک‌طرفه نیست. باید طرف دیگر قضیه هم رعایت و اعمال کند نه اینکه زمینه‌های عدم انسجام و وحدت را به وجود بیاورند و بعد بگویند هرکس که به این انسجام خدشه وارد کند گناهکار است. تجربه نشان داده که اتفاقا در چنین مواردی مردم بیشتر به طرف اصلاح‌طلبان روی می‌آورند.
*در مجموع آیا ادامه بحث ائتلاف یا عدم ائتلاف اصلاح‌طلبان و اعتدالیون در انتخابات‌های پیش رو را در مقطع فعلی راه گشا می‌دانید؟
این مساله را باید در همان زمان خودش بررسی کرد و تصمیم‌گیری درباره این موضوع در شرایط کنونی خیلی واقع‌بینانه نیست. زیرا تا آن زمان ممکن است اتفاقات زیادی رخ دهد و فاکتورهای دیگری که در تصمیم‌گیری دخیل خواهند بود.
*هفته گذشته خبرها حکایت از دیدار اسماعیل دوستی عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی با دبیر کل محصور این حزب داشت، دیداری که به روایت پسر آقای کروبی از نتایج رایزنی‌های کمیته رفع حصر فراکسیون امید که شما نیز عضو آن هستید بیرون آمده است. آیا این موضوع آغازی بر گشایش‌ها در حصر محصورین ثلاثه است و آیا کمیته مذکور در ادامه نیز به جد این موضوع را پی خواهد گرفت؟
فراکسیون امید با جدیت موضوع رفع حصر را دنبال می‌کند اما اختیار تصمیم‌گیری در دست فراکسیون امید نیست. اما واقع امر این است که فراکسیون امید با جدیت این موضوع را دنبال می‌کند. البته برخی از پیگیری‌ها علنی و رسانه‌ای می‌شود و بسیاری از این پیگیری‌ها هم رسانه‌ای نمی‌شود. زیرا متاسفانه به نظر می‌رسد، طیف مقابل، روی رسانه‌ای شدن اقدامات و موضوعات خیلی حساسیت دارند و اگر زمانی بخواهند گشایشی ایجاد کنند، این موضوعات را بهانه می‌کنند.
*موضوع دیدار یک فعال سیاسی با یکی از محصوران همراه شد با اعمال محدودیت برای حضور رئیس دولت اصلاحات در جلسه‌ای با حضور برخی مدیران و شخصیت‌های سیاسی اصلاح‌طلب، آیا این موارد پارادوکس نیست؟
اعمال محدودیت‌های جدید برای آقای خاتمی و یا احکامی که برای هفت نفر از اصلاح‌طلبان شناسنامه دار صادر شده است، همه دچار پارادوکس است. از یک طرف می‌گویند به دلیل مسائلی که‌ترامپ پیش می‌آورد، باید انسجام و وحدت وجود داشته باشد و از طرف دیگر دست به اقدامات وحدت‌شکن زده می‌شود. به جای اینکه در جهت رفع حصر اقدامات موثر انجام بگیرد حصرهای بیشتری را اعمال می‌کنند. اینها پارادوکس است و از نظر اصول اداره مملکت منطقی نیست. چنین اقداماتی در راستای منافع عمومی کشور نیست و ضد منافع ملی است.
*برخی اقدامات و تصمیمات رئیس‌جمهور پس از انتخابات با انتقادهای بسیاری از جانب اصلاح‌طلبان به خصوص بدنه رای آنها رو به رو شد. در آخرین این انتقادها موضوع وزیر پیشنهادی علوم است که نه تنها بسیاری از اساتید و دانشجویان اصلاح‌طلب با آن موافق نیستند بلکه روند رسیدن به این فرد نیز مورد انتقاد بسیاری قرار گرفته است. شما این فاصله گرفتن از وعده‌ها توسط رئیس‌جمهور را چطور ارزیابی می‌کنید؟
در این شرایط نباید به نحوی درباره تصمیمات و اقدامات آقای روحانی صحبتی کرد که خدای نکرده موجب تضعیف ایشان شود؛ اما ما از ایشان انتظار داریم که همان‌طور که در هنگامه‌ی انتخابات وعده دادند، به این وعده‌ها عامل باشند. به هر حال باید به تدبیر و صداقتی که به آن تاکید دارند، پایبند و در عمل در انجام وعده‌های خود مصمم باشند. نباید طوری باشد آن حلقه‌ای که در تصمیم‌گیری ایشان موثر هستند، این تاثیر را به نحوی ایجاد کنند که نه تنها پایبند به تعهدات و وعده‌ها نبوده، بلکه در عمل هم طور دیگری شود.
*با توجه به نقش برجسته‌ای که اصلاح‌طلبان در پیروزی آقای روحانی داشتند، انتظاری که اکنون برای پاسخ دادن به سهم ملت و وعده‌های آنها دارند آیا تضعیف دولت و رئیس آن است؟
نه البته که اینطور نیست اما باید متوجه باشیم که ریشه موضوع فراتر از اینها است. نظام انتخاباتی باید با احزاب عجین باشد اما اشکال اصلی این است که متاسفانه در ایران احزاب میدان‌دار اصلی نیستند. در نتیجه چهره‌ها در زمان انتخابات بهره‌برداری‌های خود را می‌کنند و بعدا خود را به عنوان فراجناحی معرفی می‌کنند.
*موضوع دیگری که کماکان مورد توجه رسانه‌ها و فعالین سیاسی است بحث ائتلاف یا عدم ائتلاف اصلاح‌طلبان و اعتدالیون در انتخابات‌های پیش رو است. چقدر این احتمال وجود دارد که اصلاح‌طلبان بخواهند در انتخابات آینده به تنهایی وارد عرصه رقابت‌های انتخاباتی شوند و بدون ائتلاف با اعتدالیون سیاست ورزی پارلمانتاریستی خود را ادامه دهند؟
بحث اتئلاف یک امر اقتضائی است که بر اثر شرایط و مقتضیات هر زمان درباره آن تصمیم‌گیری می‌شود. به همین دلیل به نظر می‌رسد از حالا زود است که بخواهیم برای انتخابات 98 و یا 1400 تصمیم‌گیری کنیم که ائتلافی صورت خواهد گرفت یا خیر. اما یک مساله که می‌توان راحت‌تر پیش‌بینی کرد این است که با توجه به یک سری اقداماتی که متاسفانه از طرف اصول‌گرایان حاکم صورت می‌گیرد، به نظر می‌رسد به هر حال شانس اقبال عمومی مردم به اصلاح‌طلبان بیشتر خواهد بود. برای مثال همین محدودیت‌هایی که برای آقای خاتمی پیش می‌آورند. اگرچه ممکن است ادعا کنند که این محدودیت‌ها قدیمی است، اما در پاسخ باید گفت اگر محدودیت جدیدی اعمال نشده و همان محدودیت‌های قدیم است، چرا دوباره حکم صادر می‌کنید؟ از یک طرف می‌گویند باید انسجام و وحدت باشد، در شرایطی که رئیس‌جمهور جدید آمریکا پیش می‌آورد و از طرف دیگر مسائلی که در همسایگی ما پیش آمده است، اما الزامات این وحدت را ایجاد نمی‌کنند. وحدت و انسجام یک‌طرفه نیست. باید طرف دیگر قضیه هم رعایت و اعمال کند نه اینکه زمینه‌های عدم انسجام و وحدت را به وجود بیاورند و بعد بگویند هرکس که به این انسجام خدشه وارد کند گناهکار است. تجربه نشان داده که اتفاقا در چنین مواردی مردم بیشتر به طرف اصلاح‌طلبان روی می‌آورند.
*در مجموع آیا ادامه بحث ائتلاف یا عدم ائتلاف اصلاح‌طلبان و اعتدالیون در انتخابات‌های پیش رو را در مقطع فعلی راه گشا می‌دانید؟
این مساله را باید در همان زمان خودش بررسی کرد و تصمیم‌گیری درباره این موضوع در شرایط کنونی خیلی واقع‌بینانه نیست. زیرا تا آن زمان ممکن است اتفاقات زیادی رخ دهد و فاکتورهای دیگری که در تصمیم‌گیری دخیل خواهند بود.
