تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۸/۰۹ ساعت ۱۶:۱۸
کد مطلب : ۱۳۹۲۲۴
لزوم جوانگرایی اصلاح‌طلبان
رضا صادقیان
حکایت دیروز شماری از نیروهای جوان اصلاحطلب به بزرگان جریان اصلاحات چنین بود؛ چرا به جوانان میدان نمی‌دهید. چرا آنگونه که باید و شاید فضای سیاست و مدیریت میانی و کلان را برای جوانان فراهم نمی‌کنید. چرا شما بزرگان اصلاحطلب از اصولگرایان و به صورت خاص حلقه احمدی‌نژاد درس نمی‌گیرید و مدیران را از میان جوانان انتخاب نمی‌کنید؟ چرا ما باید در حاشیه باشیم؟ اما و اگرهای دیگر. حکایت امروز چنین است؛ چرا به جوانان بی‌تجربه میدان می‌دهید. چرا از دیگران استفاده نمی‌کنید. چرا جوانگرایی شما فقط به همین گزینه‌ها ختم میشود؟ چرا به این گزینه توجه شده است و گزینه‌های دیگر نادیده گرفته شدند و صدها چرا دیگر.
جریان اصلاحات در حال گام برداشتن به سمت جوانگرایی و جانشین پروری است، با نگاهی به سن نمایندگان شورای شهر تهران، شیراز و اصفهان به این مهم پی می‌بریم.
بزرگترهای اصلاحات، باتجربه‌ها و کسانی که روزگاری با اندوخته‌ای ناچیز پشت میز نشستند و سال‌ها بعد با کوله‌باری از تجربه‌های بی‌مثال به عنوان مدیران باسابقه و تاثیرگذار شناخته شدند، دیر زمانی چند و براساس گفته‌های خودشان نمی‌دانستند «کارتابل» چیست (سخن آقای نجفی شهردار فعلی تهران)، حال همان چهره‌ها در حال گشودن فضا برای نیروهای جوان‌تر و جوانان هستند. اتخاذ چنین سیاستی نه تنها جای گله و ایراد گرفتن ندارد، بلکه نیاز به حمایت و پشتیابی دارد.
اگر منظور برخی از نیروهای جوان اصلاحطلب انتخاب گزینه‌های جدید از میان دوستان، آشنایان و یاران جوان خودشان است، چنین درخواستی جوانگرایی معنا نمی‌دهد، شاید قبیله‌گرایی و رفیق‌بازی و در بهترین حالت حزب‌گرایی افراطی، ولی چنین مباحثی جوانگرایی و سخن گفتن درباره جانشین پروری نیست. به عبارتی، کوک کردن ساز به همان‌ترتیبی است که خودمان صدایش را می‌پسندیم و چنین خواسته‌ای در حوزه مدیریت‌های میانی و فعالیت‌های سیاسی بیش از هر امری یک شوخی ناپسند است.
مگر گمان کردید صدها و بلکه هزاران نفر از نیروهای نزدیک به رئیس دولت سابق با تجربه مدیریتی و دانش مرتبط، آموخته‌های متراکم شده و نشستن سر کلاس‌های مدیریت به پشت میزهای مدیریتی هدایت شدند؟ بارها گفته شده و باز هم می‌گوییم، آن تجربه تلخ و نابهنگام برای کشور جایی برای یادگیری و آموختن ندارد. به راستی نمی‌شود از مدیران بی‌تجربه و کسانی که با برخوردهای چکشی سعی در همراه کردن سیستم اداری داشتن چیزی آموخت، اکثر آن راه طی شده اشتباه بود و نتیجه‌ای به غیر از به یادگار ماندن هزاران مشکل پیدا و پنهان برای دولت یازدهم نداشت.
شاید یکی از مدیران با اندکی محافظه‌کاری و کسب اعتماد بیشتر اقدام به انتصاب جوانان در حوزه‌های مدیریتی کند، در این میان هم هستند مدیرانی که با روی گشاده به سوی جذب جوانان و اعتماد به آنان می‌روند و شهردار اصفهان قدم در چنین راهی گذاشته است. امید آنکه برخی دوستان دور و نزدیک به جای خرده‌گیری و بیان سخنان نامرتبط و نوشتن یادداشت‌های ناثواب که بیان نشدن‌شان بهتر از گفتن آن است، اندکی دریچه نگاه خود را از تنگ‌نظری و اشکال‌تراشی به سوی آینده نه چندان دور هدایت کنند.
حکایت دیروز شماری از نیروهای جوان اصلاحطلب به بزرگان جریان اصلاحات چنین بود؛ چرا به جوانان میدان نمی‌دهید. چرا آنگونه که باید و شاید فضای سیاست و مدیریت میانی و کلان را برای جوانان فراهم نمی‌کنید. چرا شما بزرگان اصلاحطلب از اصولگرایان و به صورت خاص حلقه احمدی‌نژاد درس نمی‌گیرید و مدیران را از میان جوانان انتخاب نمی‌کنید؟ چرا ما باید در حاشیه باشیم؟ اما و اگرهای دیگر. حکایت امروز چنین است؛ چرا به جوانان بی‌تجربه میدان می‌دهید. چرا از دیگران استفاده نمی‌کنید. چرا جوانگرایی شما فقط به همین گزینه‌ها ختم میشود؟ چرا به این گزینه توجه شده است و گزینه‌های دیگر نادیده گرفته شدند و صدها چرا دیگر.
جریان اصلاحات در حال گام برداشتن به سمت جوانگرایی و جانشین پروری است، با نگاهی به سن نمایندگان شورای شهر تهران، شیراز و اصفهان به این مهم پی می‌بریم.
بزرگترهای اصلاحات، باتجربه‌ها و کسانی که روزگاری با اندوخته‌ای ناچیز پشت میز نشستند و سال‌ها بعد با کوله‌باری از تجربه‌های بی‌مثال به عنوان مدیران باسابقه و تاثیرگذار شناخته شدند، دیر زمانی چند و براساس گفته‌های خودشان نمی‌دانستند «کارتابل» چیست (سخن آقای نجفی شهردار فعلی تهران)، حال همان چهره‌ها در حال گشودن فضا برای نیروهای جوان‌تر و جوانان هستند. اتخاذ چنین سیاستی نه تنها جای گله و ایراد گرفتن ندارد، بلکه نیاز به حمایت و پشتیابی دارد.
اگر منظور برخی از نیروهای جوان اصلاحطلب انتخاب گزینه‌های جدید از میان دوستان، آشنایان و یاران جوان خودشان است، چنین درخواستی جوانگرایی معنا نمی‌دهد، شاید قبیله‌گرایی و رفیق‌بازی و در بهترین حالت حزب‌گرایی افراطی، ولی چنین مباحثی جوانگرایی و سخن گفتن درباره جانشین پروری نیست. به عبارتی، کوک کردن ساز به همان‌ترتیبی است که خودمان صدایش را می‌پسندیم و چنین خواسته‌ای در حوزه مدیریت‌های میانی و فعالیت‌های سیاسی بیش از هر امری یک شوخی ناپسند است.
مگر گمان کردید صدها و بلکه هزاران نفر از نیروهای نزدیک به رئیس دولت سابق با تجربه مدیریتی و دانش مرتبط، آموخته‌های متراکم شده و نشستن سر کلاس‌های مدیریت به پشت میزهای مدیریتی هدایت شدند؟ بارها گفته شده و باز هم می‌گوییم، آن تجربه تلخ و نابهنگام برای کشور جایی برای یادگیری و آموختن ندارد. به راستی نمی‌شود از مدیران بی‌تجربه و کسانی که با برخوردهای چکشی سعی در همراه کردن سیستم اداری داشتن چیزی آموخت، اکثر آن راه طی شده اشتباه بود و نتیجه‌ای به غیر از به یادگار ماندن هزاران مشکل پیدا و پنهان برای دولت یازدهم نداشت.
شاید یکی از مدیران با اندکی محافظه‌کاری و کسب اعتماد بیشتر اقدام به انتصاب جوانان در حوزه‌های مدیریتی کند، در این میان هم هستند مدیرانی که با روی گشاده به سوی جذب جوانان و اعتماد به آنان می‌روند و شهردار اصفهان قدم در چنین راهی گذاشته است. امید آنکه برخی دوستان دور و نزدیک به جای خرده‌گیری و بیان سخنان نامرتبط و نوشتن یادداشت‌های ناثواب که بیان نشدن‌شان بهتر از گفتن آن است، اندکی دریچه نگاه خود را از تنگ‌نظری و اشکال‌تراشی به سوی آینده نه چندان دور هدایت کنند.
